culi-klets 3

In het lokale - Engelstalige - sufferdje van Hua Hin, de "Hua Hin Today" las ik een artikel over een aantal restaurants in het dorp met bijzondere versies van pad krapao. Zoals de oplettende lezer wellicht weet is dat gerecht niet alleen het meest populaire (streetfood) gerecht van de Thai, maar ook ons lievelingsgerecht. (ook omdat het zo eenvoudig te maken is!) 

Was het voorheen nog lastig om de krapao (holy basil) te krijgen in Nederland (ritje naar Amsterdam of Voorburg), sinds ik zaad meeneem (of door anderen aangeleverd krijg) uit Thailand staat het de hele zomer op het terras! (en in de winter in de prachtige Hong Kong Superstore in de Kinkerstraat in Amsterdam) De 'gewone' versie wordt gemaakt met runder-, varkens-, of kipgehakt, maar er zijn ook allerlei variaties met inktvis, zure worst uit de Thaise Isaan, of krab. 

In het artikel werd "Mae La Crab Khrapao" geroemd om z'n krapao met krab. Wij er op af! In een achteraf straatje sluiten we aan bij de wachtenden buiten op de stoep (op de lijst van wachtenden alleen op plek 22 westerlingen...) Na een half uur wachten schuiven we aan voor een heerlijke maaltijd, terwijl ze (ongevraagd) de pittigheid aangepast hebben aan de farangs!

wachtlijst voor Mae La Crab Khrapao

Na 3 weken rondtoeren en alleen maar restaurant-eten is het fijn dat we in Hua Hin weer zelf kunnen kokerellen. Soms een pizza of karbonade met gebakken aardappeltjes (zoals eerder gezegd zijn westerse ingrediënten waanzinnig duur...), maar meestal pak ik m'n map met recepten van Pailin Chongchitnant en haar collega's. In combinatie met de YouTube filmpjes op de iPad op het aanrecht lukt het vaak om een nieuw gerecht in elkaar te flansen. Het is alleen al leuk om alle bijzondere ingrediënten op de markt en de supermarkten te zoeken ( zoals de dragon beans, de gezouten vis en de Vietnamese pittige worst voor de yum moo yor). Zo waren de 2 gerechten met de Mama instant noodles - heel populaire gerechten in Thailand - allebei erg lekker en ook in Nederland makkelijk te maken.

Tijdens één van de wandelingen door Bangkok belanden we voor een lunch hapje in een restaurant met maar een stuk of 6 tafels en een paar mooie stukken crispy pork in de etalage. Een paar van de tafels zijn bezet door een clubje jonge dames die een berg "tuinafval" aan het schoonmaken zijn. Met behulp van Google Translate komen we er achter dat het een berg watermimosa is: een waterplant gekweekt voor de jonge scheuten en bladeren, er blijft uiteindelijk maar weinig over van die enorme berg. Één van de dames maakt er uiteindelijk een heerlijke roerbakmaaltijd met crispy pork en een een kommetje witte rijst van!

OP onze laatste dag in Bangkok gaan we op zoek naar "Phed Mark", het restaurant van Mark Wiens, de foodblogger uit Bangkok. In het restaurantje van niets (zitplaatsen voor 10 gasten) serveren ze alleen pad krapao in 9 versies en 5 pittigheid niveau's. Ik kies voor de zure worst uit de Isaan en medium signature pittigheid level. Dat laatste hadden we ietwat onderschat, zodat we nog ruim een uur met een heftige brand in onze monden rondliepen... Wel een mooie afsluiter van de trip!

(overigens hebben we de avond voor vertrek in de Sports Bar in het Novotel Hotel op de luchthaven nog van één bijzondere krapao-versie genoten. Kleine hamburgertjes met krapao-burgers, holy-basil saus en kousenband plus na 7 weken eindelijk weer 'ns frietjes...)

Tot slot - om nog eens watertandend terug te kunnen kijken - hieronder een paar home-cooking hoogtepunten uit de eigen keuken in Hua Hin...

de Yum Mama , salade met
Mama instant noedels als basis

5 dagen Krung Thep Maha Nakhon, oftewel Bangkok....

De laatste dag Hua Hin staat in het teken van “de kunst”… De eerste stop is een verlaten fabriek die een paar jaar geleden volgespoten is met graffiti en muurschilderingen. Helaas is het één en ander volledig overgroeid met alles wat maar groen is. Zo hoog dat de schilderingen nauwelijks meer te zien zijn en er ’n kans bestaat dat je een slang over het hoofd ziet… (Gelukkig heb ik me een paar maanden geleden aangesloten bij een Facebookgroep die “Snakes in Hua Hin” heet en waar er door leden minimaal 2 keer per dag een foto van een slang in huis, tuin of omgeving wordt geplaatst met het verzoek aan de experts om het beest te identificeren. Ik heb er inmiddels zoveel voorbij zien komen – van de ongevaarlijke kukri’s en boomslangen tot de levensgevaarlijke cobra’s en vipers – dat ik de meeste wel kan herkennen. Heb bovendien een telefoonnummer in m’n telefoon opgeslagen om hulp in te roepen als er iets giftigs in de buurt rondwaart; zij komen het beest dan subiet verwijderen en elders weer in de natuur terugbrengen, Tja, de meeste zijn ook nog ‘ns beschermd!)  Helaas geen slang gezien de afgelopen 3 weken natuurlijk; maar ze worden zo vaak aangetroffen dat je op je hoede blijft…

Na de fabriek gaan we in Hua Hin op zoek naar de street art van Joe Ngong, de Banksy van het dorp. Overal tref je zijn “ogen”, “mannetjes” en “poezen” Veel dorpsgenoten vinden het vandalisme, maar intrigerend is het wel. Helaas is z’n atelier die dag dicht, dus we kunnen ‘m niet vragen wat er voor gedachte achter steekt. Verder probeert de gemeente de oudste wijken van het dorp op te pimpen met “officiële” kleurrijke muurschilderingen; de achterliggende gedachte is dat mensen met elkaar in gesprek komen bij het zoeken naar de schilderingen, maar verder dan wat heen en weer wijzen komt het in de meeste gevallen niet helaas.

Later die middag bezoeken we voor het eerst het Artist Village; het bestaat al jaren maar we waren er nooit toegekomen om er te gaan kijken. En dat was dom. We waren erg onder de indruk van het complex van oude woningen en de kunst, meubilair en tuinen. Een eventuele volgende keer in Hua Hin gaan we zeker weer!

Ook die middag kwam de verhuurder de meterstanden van elektriciteit en water opnemen; dit was niet inbegrepen in de huur, waarschijnlijk om te voorkomen dat iedereen de hele dag alle ruimten van het huis koud zouden houden. Wij waren – net zoals thuis – redelijk zuinig geweest met allebei en hadden in 3 weken voor zo’n €115 (ja , ook hier hoge prijzen) “verstookt”…. Ter compensatie van de overlast van de bouwwerkzaamheden heeft ‘meneer Geir’ (dat rijmt!) uiteindelijk besloten ons deze kosten kwijt te schelden. Charmant…

Op zondag was het in verband met een lang vrij weekend (maandag is het Makha Bucha; de één na belangrijkste Boeddhistische feestdag van het jaar) lekker rustig op de weg. De rit naar Bangkok – zo’n drie en een half uur – verliep vrij voorspoedig , totdat we rondom om Bangkok bij wegwerkzaamheden de weg kwijt raakten en wat extra kilometers hebben gereden.

Maandag is dus een belangrijke feestdag en dat merk je in de skytrain en rivierboten tijdens de ochtendspits; er is geen spits… We treinen en varen in alle rust (da’s heel bijzonder voor BKK!) naar de Wat Arun , de tempel der tempels. Eenmaal daar aangekomen is het – rond 9 uur ’s ochtends –  wel hartstikke druk met Thai die in vol ornaat foto’s maken en offers brengen.

Worden bij ons de Christelijke  feestdagen als Kerstmis, Paasfeest en carnaval meestal omlijst met flink veel alcohol, hier is vandaag alcoholverkoop verboden. Het schijnt trouwens dat er in veel tenten toch alcohol in koffiekopjes wordt geschonken (verkoop in winkels beslist niet), maar wij hadden (natuurlijk 😉) onze voorraad op peil. Overigens kan je in Thailand so wie so alleen tussen 11:00 en 14:00 uur en van 17:00 uur tot middernacht alcoholische dranken kopen. Altijd even rekening mee houden met de boodschappen want de kassa  laat alcohol buiten die tijden niet toe….

(kort nadat ik het vorige schreef bestelden we een hotpot in een restaurantje in de gezellige studentenwijk Sam Yan onder ons hotel en vroeg ik gekscherend om een Chang bier… No Ploblem! Nadat de grote fles bier en 2 glazen pontificaal op tafel stonden maakte een collega van de jongedame die onze bestelling had neergezet  haar blijkbaar attent op het alcoholverbod en verdwenen de glazen subiet op de stoelzittingen naast ons… En ik had – al knipogend – nog zo m’n wijsvinger op m’n lippen gehouden toen de drank op tafel kwam; je zou denken dat dat een wereldwijd gebruikt handgebaar is…?!)

de glazen zijn net onder tafel verdewenen!

We wandelen weer heel wat af - langs waanzinnige shoppingmalls, wats en een aantal nieuwe parken. De luchtsamenstelling is abominabel de laatste tijd; de hoeveelheid fijnstof is 2 maal de "toegestane" waarde, dus het advies luidt om niet alleen in het openbaarvervoer maar ook buiten een mondkapje te gebruiken. De stad probeert flink te vergroenen door nieuwe parken aan te leggen, en dat doen ze op een stijlvolle manier. Het groen moet alleen nog wat groeien hier en daar...

We "hoeven" minder dit jaar... Voorgaande jaren liepen we uren te jakkeren om maar niets te zullen missen. (FOMO zullen we maar zeggen; fear of missing out ('n ziekte van deze tijd!) We zijn nu op een leeftijd dat we aan JOMO lijden... (joy of missing out) We liggen hier uren bij en in het zwembad op de elfde verdieping van het Siam@SIam Design Hotel Bangkok en genieten van de complimentary smoothies en zoete verrassingen (in plaats van de gratis borrels en canapés in Siam@Siam Pattaya) in Chim Chim , het restaurant op de begane grond. Het leuke van deze "teleurstelling" is dat we 's avonds buiten de deur gaan eten en daarna in de rooftop bar ons gratis drankje nuttigen, al dan niet met live muziek.

heerlijke mango smoothies!

De komende en laatste nacht - na bijna 7 weken Thailand - verblijven we in het Novotel Hotel op het vliegveld Suvarnabhumi; morgen moeten we ons om half zeven melden bij de incheckbalie van Emirates. Da's maar 10 minuten lopen vanaf onze hotelkamer! Even pauze in Dubai en 's avonds om 20:00 uur is de landing op Schiphol gepland; da's 02:00 uur 's nachts onze tijd dus tijd voor een dutje....Misschien toch volgend jaar nog maar een keer deze kant op..?!

 (er volgt nog een culi-klets 3)