Zo wordt het bijna 5 uur inclusief een koffiestop in Loxton
bij een echte Afrikaanse dame (we kopen ook 2 “pasteie” met springbokvlees als padkos
(maaltijd voor als je op pad bent)) en een bezoek aan de Spar in Carnarvon
voor de lokale lamskoteletten.
pasteie met springbokvlees |
Het laatste stuk van de rit is 24 km onverhard vanaf de
geasfalteerde R63; je moet er toch werkelijk niet aan denken dat je dagelijks bijna een uur onderweg bent naar de
dichtstbijzijnde supermarkt. En na 24 km wasbordrijden komen we aan bij een
prachtige oase van Charmaine en Piet Botha; hij is schapenboer, zij runt de
Airbnb/Corbelled House. Na aankloppen komt ze met de handen omhoog naar de
deur; “sorry, kan geen hand geven, m’n handen zitten onder het deeg”. Het
blijkt dat ze mosbolletjies - 'n Zuid Afrikaanse specialiteit - voor ons aan het bakken is!
Ze komt ‘t later even
aanbrengen (5 km heen en 5 km terug; tja het korbeel huis ligt nog 5 km
hobbelen verder!) Ze komt bovendien 5 jerrycans water brengen aangezien we het
water uit de watertank niet kunnen gebruiken; daar ligt sinds gisteren een dode
dassie in… Dus geen stroom en geen stromend water en het is 40°C…..
Tja, zo ging het ook in de 19e eeuw, dus lekker terug in de tijd. Charmaine rijdt terug naar Bethlehem (zo heet de boerderij) en wij zijn alleen op de wereld!
heerlijke mosbolletjies ('n soort briochebrood met anijszaad) |
Het huisje – nu een nationaal monument – is zo’n 200 jaar geleden door de Voortrekkers gebouwd;
bij gebrek aan bomen voor de dakspanten werd het dak opgebouwd uit stenen die
ze taps toe hebben laten lopen. Charmaine heeft één en ander op charmante wijze
gerenoveerd en gemeubileerd . Bovendien staat het huis vol met rozen uit haar
“lusthof” en hangen er overal heerlijk geurende bossen rozemarijn. Vlak achter
de keuken is ‘n vuurplek omringd door
een hoge rand opgestapeld dorre takken. Omdat we tijdens het weerbericht op de
TV hadden gezien dat er in de North Cape door de hoge temperaturen en harde
wind een groot risico voor is branden en een ieder gevraagd wordt geen onnodige vuren aan te steken, hebben we voor de zekerheid maar gevraagd
of onze lamskoteletten op de braai mochten. “No problem, and the wood is on the
house!” Kannetje water bij de hand voor het betere bluswerk... Lekker opwarmen bij het houtvuur!
Later zijgen we neer in de klapstoeltjes op de stoep voor
het huis en zien de sterren langzaam maar zeker verschijnen. Het begint er meet één (de ster van Bethlehem..?),
al snel honderden, maar – zo besluiten we – uiteindelijk zijn het er zeker
tienduizenden. Tot onze grote vreugde zien we er ook twee “vallen” en doen dus
2 wensen; de eerste wens is regen voor de regio, de tweede dat we de volgende
dag ’n veilige rit zullen hebben. (die tweede is ondertussen uitgekomen) Geen
geluid en geen lichtverontreiniging; zo indrukwekkend! De vraag “hoever het
heelal door gaat” blijft maar hangen… De heerlijk Pinotage van “Kleine Zalze” (die we gelukkig ook bij de Sligro kunnen
krijgen) maakt de avond compleet.
Al om 5 uur verdwijnen de sterren weer stuk voor stuk en valt
er een rode gloed over de grote vlakte heen. Als de zon daarna op komt (wat ’n
schitterende zonsopkomst!) gaat de temperatuur ook al weer rap omhoog. Na een
paar koppen koffie en ’n verfrissende douche onder onze zelf gefabriceerde
buitendouche (“die boer die trek ’n plan” is volgens Charmaine ’n bekend Afrikaans
gezegde) begint rond 7 uur de langste trip van onze roadtrip. (zo’n 450 km over
rustige tweebaanswegen naar het Cedergebergte)
Na de 5 km hobbelen (het
weggetje is volgens ons eigenlijk een 4x4 weggetje…) rijden we dwars door de
paradijselijke tuin van de Botha’s naar hun idyllische Cape Dutch Style huis;
we treffen ze rond die tijd al in de tuin en hebben een leuke gesprek; zelden
zulke leuke Airbnb-eigenaren ontmoet. We willen even melden dat we het avontuur
overleefd hebben, ze waren oprecht verontrust over ons welzijn met deze hitte…
Zelf hopen ze op nog een paar hete nachten aangezien er zich dan blijkbaar
zomerregens zullen gaan opbouwen. En na 5 jaar droogte zitten ze daar om te
springen. We wensen ze veel regen toe!
Zij wensen ons ‘een zalig kerstfeest’ en we verlaten huize
“Bethlehem”. Rijden vervolgens – als de 2 wijzen uit het oosten – richting het westen….