Lekker met een cognacje
en met de beentjes languit naar de nieuwe versie van de “Lion King” kijken (om alvast
in de in de safari stemming te komen..) en in slaap vallen. Plus dan ook nog
eens het feit dat het een hele fijne vlucht (zonder turbulentie) was maakt het
smaken naar meer… ’t Zal wellicht bij deze ene keer blijven, maar we hebben in
ieder geval de terugreis nog voor de boeg!
Eenmaal geland – een paar minuten vroeger dan gepland –
hebben we binnen een uur de bagage, Randen, simkaart en auto opgepikt. En nog
eens anderhalf uur later arriveren we (op schematijd!) bij “the Vishuis” in
Hermanus, waar gastheer Marc al onrustig voor de deur heen en weer dribbelt.
Hij heeft een rits oude vissershuisjes omgebouwd tot 5 prachtige – en geweldig
ingerichte – cottages. En terwijl Bep ons heeft verzekerd dat het altijd hard
waait en koud is in Hermanus is het een heerlijke zomerse middag als wij
aankomen.
Hopestreet 7, Hermanus |
walvis! |
's Avonds is 't te winderig en te fris om de braai aan te steken... Dan maar "experimenteren"met een recept uit de locale Allerhande: "creamy biltong pasta". In dit geval met "moist"biltong, oftewel niet helemaal gedroogd. Heb geen idee of dat in Nederland verkrijgbaar is, maar als dat zo is dan is het een lekker recept om 'ns te proberen! (zie recept onder aan deze blog). Ondertussen uitgevonden dat de Food Lover's Market inderdaad een mooie supermarkt is en dat de Checkers - met m'n vaste klantenkaart - goeie aanbiedingen heeft. Altijd leuk om boodschappen te doen in vreemde streken!
Ook leuk om zo nu en dan uit eten te gaan; had m'n zinnen gezet op the Barefoot Cook en dat is goed bevallen; gezellig klein restaurantje, lekker in de binnentuin gezeten. Behalve dat het heerlijk was, zag het er ook prachtig uit (zie fotoalbum) en was het waanzinnig goedkoop; uiteindelijk betaalden we voor 3 gangen en een fles wijn slechts €42....
moist biltong |
Tijdens onze eerste serieuze hike in het Kogelberg National
Reserve, we zijn nog maar net een half uur aan het wandelen, begeeft eerst de
ene zool van m’n wandelschoenen het en
binnen een paar minuten de andere ook. Hoe bizar kan het zijn..? Met de 2 zolen
in m’n hand strompelen we terug naar de auto (en ander schoeisel), en vervolgen
we ons ritje langs de kust (en de pinguïnkolonie bij Stoney Point) over de R44
(ook wel de ‘Clarence Drive’ één van de mooiste routes van Zuid Afrika).
Tja, die schoenen waren 14 jaar oud (heb ze gekocht vlak
nadat we zijn gestopt met werken); die hebben dus hun diensten bewezen. Maar
wel een lullig moment om het op te geven! Heel wat kilometers - op bijna alle
continenten - hebben we gedrieën gewandeld…. Inmiddels een nieuw paar (helaas
niet ingelopen) wandelschoenen gekocht. Ben benieuwd hoe dat overmorgen zal
gaan…
Kogelberg NR,voordat de zolen loslieten.... |
1 comment:
Geweldig!
Post a Comment