tornado-watch

Voordat we André op dinsdag oppikken op het vliegveld van Baltimore wandelen we door het centrum van de stad, rondom de Inner Harbour en de overdekte markt. Rond zessen arriveren we in Atlantic City, het Las Vegas van de oostkust, maar ’n stuk minder indrukwekkend dan de gokstad in de woestijn. Hier liggen de casino’s - als de “Tropicana”, “Ceasar’s” en de “Taj Mahal”- aan de boardwalk en direkt aan het strand. Dat moet in de zomer ’n stuk prettiger zijn dan in de woestijn; de 2 dagen dat wij hier zijn verhult de mist de hoge hoteltorens en ook vanuit onze ”waterfront kamer” in Harrah’s op de 17e verdieping zien we maar zo nu en dan het water….


Zo halverwege de week kost een kamer hier bijna niets, bovendien krijg je dan allerlei extra’s als gratis parkeren, eetgeld, drinkgeld; ’t arrangement dat we hebben heet dan ook “Virtually for Free”….. André gooit geld in de ‘eenarmige bandiet’ en heeft een winst van 200% ($ 10!) Paul wint ook, maar dan op de Brigantine Links; ’n oude links course waar we om 8 uur ’s ochtends (terwijl André lekker uitslaapt…) de baan helemaal voor ons zelf hebben en dus lekker kunnen doorlopen.
De volgende dag rijden we door naar Ocean City, het Zandvoort van Washington DC; de bedoeling is dat we halverwege de ferry nemen in Cape May, we rijden echter ’n stuk om vanwege de heftige wind en de tornado warning. Voordat we aan de d-tour om de baai heen beginnen wandelen we door het oude dorp (ooit gesticht door de Nederlander Cornelius Mey) en langs de “painted ladies” , de prachtige Victoriaanse huizen die in alle kleuren van de regenboog zijn geschilderd.


Wanneer we in Ocean City in het hotel - direkt aan het strand - arriveren blijkt dat er ook hier tot 9 uur ’s avonds een tornado-watch geldt; zo erg als het gisteren in de naburige staten is geweest (284 doden) zal het hier hopelijk niet zijn. Naast het breaking news over de tornado’s en Donald Trump gaat het ook hier verder alleen over “the marriage”. We zullen er morgenochtend niet voor opstaan om 05.30 uur….. Toevalligerwijs waren we 30 jaar geleden tijdens het huwelijk van z’n ouders ook in de USA. ’t Goede nieuws is dat de dollar richting de € 1,50 gaat; dat wordt straks lekker shoppen in Texas!

de tanden van George...

Voor de trip van Newark naar Bethesda (Washington) kiezen we de “weg-van-de-snelweg-route” en rijden via Dutch County en Lancaster (de regio waar de Amish leven) naar het zuiden. Eenmaal aangekomen in Ephrata waarschuwen verkeersborden voor de zwarte koetsjes, en warempel ; ze racen met grote regelmaat over de weggetjes en hebben zelfs een aparte (overdekte) parkeerruimte bij supermarkets.


Eind van de middag arriveren we bij Mira (vriendin sinds 1976), echtgenoot David, hyperintelligente puberzoon Marc en ‘poolhond’ Arlo; vooral de laatste is nogal opgewonden en maakt door z’n geblaf de conversatie praktisch onmogelijk…. Later went-ie aan ons en worden we vriendjes. De Lilly Stone Drive ligt in een typische Amerikaanse buitenwijk van Bethesda (bosrijk en glooiend met de kranten op de oprit)en op maar 20 minuten rijafstand van the Mall in Washington. (the Mall is geen mall maar de boulevard die vanaf het Capitool naar Lincoln Memorial loopt)
Mira chauffeert ons op zaterdag vakkundig langs alle highlights van de stad. Vooral het Vietnam Veterans Memorial is indrukwekkend; na het kippevel-gevoel in het War Remnants Museum in Saigon afgelopen november over de ‘Amerikaanse’ oorlog, hebben we hier hetzelfde gevoel maar dan vanuit Amerikaans perspectief gezien. Voor de lunch rijden we naar U Street en staan buiten in de rij bij Ben’s Chili Bowl, waar ze - sinds Obama hier heeft geluncht – dezelfde hotdogs met chili verkopen, maar wel veel meer eters hebben! Op the Mall bezoeken we ’s middags 2 van de vele (gratis) musea. Inmiddels is het weer opgeklaard en loopt de temperatuur op richting 30°C.



Eerste Paasdag gaat aan ons voorbij, omdat de familie al vorige week het Passover feest heeft gevierd. Ook zijn we niet uitgekozen om samen met 30000 anderen eieren te komen zoeken in de tuin van het Witte Huis…. We rijden die dag naar Anapolis, ’n leuk oud stadje aan de Chesapeake Bay met als belangrijkste doel het eten van ‘n emmertje krabben bij “Mike’s”. Mira maakt ons al maanden lekker met dit vooruitzicht, dus de teleurstelling is groot wanneer blijkt dat ze “out of crabs” zijn…..De plek en ambiance maken veel goed! Later die middag – wanneer wij met ons tweeën in het Air & Space Museum rondlopen – breekt de paniek uit in huize Rosen als er ’n tornado-warning wordt uitgegeven. Wij hebben nergens iets van gemerkt…..
Maandagochtend rijden we 30 minuten voor de beste bagles in de buurt en ’t moet gezegd worden de bagles met creamcheese en zalm zijn niet te versmaden. We doen later ’n rondje Virginia (bezoeken Arlington Cemetry, lunchen in Alexandria en doen ’n tour in Mount Vernon, de prachtige estate waar George Washington de laatste 40 jaar van z’n leven heeft doorgebracht met als hoogtepuntje de display met z’n onderprothese…..) Het autotochtje door Washington-by-night na het afscheidsetentje bij Amalfi’s loopt in de soep, omdat Mira de weg ’n beetje kwijtraakt.

New York, New York

Na een vlucht van 8 uur en ’n enorm lange rij bij immigration (altijd weer ’n warm welkom hier in de USA….) bleek dat onze golfbag niet te traceren was. Na lang wachten en mopperen hebben ze ons toegezegd dat-ie zal worden afgeleverd bij het hotel. We wachten af…. Enfin, de laatste keer dat we met Delta gevlogen hebben, hoewel de service aan boord en de enorme bellen wijn (uit een karton in een plastic Cola beker….) best OK was.
We vieren de verjaardag (dank voor alle sms-jes!) met een cocktail in “the View” (een draaiende lounge op de bovenste verdieping van het Marriott Hotel op Times Square) Zo draai je 360° en zie je heel New York aan je voorbij komen. Top!

Het hotel – een gedateerde en ietwat slonzige, maar betaalbare” la Quinta Inn” (zie voor ons spectaculaire uitzicht "foto's USA 2011") – ligt midden in Manhattan in Korea Town, dus ’s avonds proberen we de vermoeidheid weg te eten met een pittige Koreaanse maaltijd. ’n Bijzondere ervaring met bijzondere smaken. De volgende avond is het niet-te-evenaren seafood-buffet bij IchiUmi met een enorme variatie aan oesters, sushi en sashimi en andere Japanse heerlijkheden ook weer ’n schot in de roos! De lokatie van het hotel is geweldig; vlakbij Broadway, Times Square en op steenworpafstand van het treinstation(Penn Station) waar we aankwamen en zullen vertrekken. En als klap op de vuurpijl kijk je vanaf het terras van de bar op de bovenste verdieping direkt aan tegen de Empire State Building. Vanwege de jetlag zitten we al om 7 uur aan een voedzaam ontbijt met bagles en donuts; die calorieën wandelen we er later vandaag wel weer vanaf.


We starten al vroeg en wandelen langs het Flatiron Building (ziet er uit als ‘n strijkijzer), de farmersmarket op Union Square, het monumentale Grand Central Station en de prachtige winkels op Fifth Avenue. De Apple Store is een strakke glazen kubus, de winkel ligt onder straatniveau. Buiten staat er ’n lange rij wachtenden die ’n iPad 2 op de kop willen tikken; ook hier blijkbaar niet goed leverbaar….Overigens staan er overal lange rijen; in verband met de paasvakantie/springbreak (en de goedkope dollar..?) is het ontzettend druk in de stad. De hoop op goedkope tickets voor één van de musicals hebben we dan ook maar laten varen; ook voor de kantoortjes van TKTS staan fikse rijen en we hebben geen zin om daarin onze tijd te verdoen. (bovendien is er niet veel in de aanbieding)
Tijdens de wandeling komen we in het Financial District en bekijken de vorderingen van de bouw op Ground Zero en bezoeken het Information Centre. Daar belanden we ook midden in de voorbereidingen van de opening van het Tribeca Filmfestival van die avond. Elton John zal ’s avonds een gratis concert geven, maar Paul denkt dat we geen kans maken op de (entrée-)armbandjes dus lopen we door; later op TV horen we dat er nog volop bandjes te vergeven zijn. Dan zijn we te laat; kans aan onze neus voorbij laten gaan…. Ook wandelen we door het nieuw-leven-ingeblazen “Meatpacking’ District” en bezoeken de High Line (de “hangende tuin” van New York); een onlangs aangelegd park op een oude verhoogde spoorlijn. Mooi gemaakt!
Donderdag huren we 2 super-de-luxe mountainbikes en rijden rondom Manhattan, door Central Park en over de Manhattanbridge naar Brooklyn en terug over de Brooklynbridge. We belanden in China Town; ’n prima plek voor een lichte lunch! Er schijnt zo’n 400 km aan fietspaden in en rondom New York te liggen; die zijn helaas niet overal even duidelijk aangegeven, dus zo nu en dan is het trappen voor je leven (gelukkig hebben we ’n helm op…). Het is een prachtige dag, met een straf windje, maar dat mag de pret niet drukken.


Oh BTW, de golfbag is keurig de volgende avond afgeleverd!