karri-, marri- & kerstbomen

Nadat we bij de vuurtoren op Cape Leeuwin de Indische Oceaan zien veranderen in de Zuidelijke Oceaan rijden we langs de kust door een reeks bijna aaneengeregen National Parks. Door prachtige bossen met kolossale “Karri – trees” (kunnen 90 meter hoog worden!) en langs schitterende kustlijnen. Eén van de hoogtepunten aan de Zuidkust is de “Tree-top-walk” in the Valley of the Giants; hoog boven de kruinen van de bomen kan je via ’n serie – schommelende – hangbruggen een spectaculaire wandeling maken. Op andere plaatsen kan je dwars door de bomen heenlopen of erin omhoog klimmen. (in ‘n aantal bossen zijn bomen omgebouwd tot brand-uitkijktorens; gelukkig heb ik een hartaandoening en mag ik niet omhoog…….) Vol verbazing lopen we vanaf het strand bij Denmark de “Elephant Cove” in. Vaak heb je bij rotsformaties met ’n naam heel veel fantasie nodig; hier lijkt het werkelijk of er een kudde olifanten de zee in wandelt.


De etappeplaatsen tijdens deze laatste dagen zijn Pemberton, Denmark en Albany; vooral de laatste is een gezellige (en grote) stad. Het gebied rondom Albany is prachtig, met name het Torndirrup NP. (veel namen van dorpjes en nationale parken eindigen met “- up” ; het achtervoegsel betekent “plaats met water” in aboriginal dialekt) We vinden er zelfs een idyllisch strandje, waar we uit de kleren kunnen; Australië is niet rijk bedeeld met “clothes optional beaches” ,dat zal de preutse achtergrond van de Britten wel zijn…. Zondag is al weer rustdag; deze keer halen we voor de laatste keer de stokken uit het bagageruim en slaan al om half acht af op de prachtige links course van Albany; ook nog eens super weer! Lunchen aan de kust in Emu Point en dan uitbuiken middels ’n rustige wandeling over de boardwalk richting de stad.

We zijn na bijna 7 weken ook wel een beetje aan de tax wat betreft het opnemen van nieuwe indrukken, ’t doorbladeren van de Lonely Planet en de vele brochures op zoek naar ‘must-sees’ (in Tasmanië vonden we zelfs ’n brochure speciaal voor de ‘gay travellers’…!), en ’t kamperen, hoe comfortabel de camper dan ook is. Hoewel we met deze RV een aantal unsealed routes niet hebben kunnen rijden, moeten we er niet aan denken om met ’n klein 4WD-campertje te moeten rondtoeren.
Morgen staan voor de één na laatste dag nog een paar stevige wandelingen op het programma in het Porongurup NP (laatste kans om een ‘tiger-snake’ te spotten….; we worden er al weken voor gewaarschuwd) en logeren we de laatste nacht in Kojonup.
(gelukkig geen tiger-snake; wel tot onze grote verrassing na de flinke klim naar de Castle Rock de gloednieuwe "Granite Skywalk".


'n Verbazingwekkende constructie, die je pas bereikt na 65 meter klauteren over rotsen en 7 meter steil omhoog via 'n ladder. Vooral voor dat laatste onderdeel heeft Paul veel overtuigingskracht moeten gebruiken om mij op de boardwalk te krijgen... 'n Paar jaar geleden is 90 % van het park afgebrand; inmiddels is het goed aan 't herstellen. Rond Margeret River hebben we kilometers door afgebrande bossen gereden. Dat was pas een paar weken geleden gebeurd en daar zijn nu rechtzaken over bezig; het waren zogenaamde "controlled fires", maar die zijn uiteindelijk volledig uit de hand gelopen met veel ellende als gevolg...)
Dinsdag rijden we vroeg terug naar Perth en vliegen om half vier via Singapore en Londen naar Schiphol. ‘Begrijpen dat het in Leiden ’n tikkeltje nat en koud is, echt kerstweer dus. Hier vieren ze kerstmis met ’n barbie op het strand…