’t Is al weer 40 jaar geleden dat Montreal de Olympische
Spelen organiseerde. ’Was die zomer in Finland voor een CISV seminarcamp en heb
er toen weinig van meegekregen. Maar het stadion met de iconische toren (de
scheefste ter wereld!) staat er nog steeds en wordt volop gebruikt. We glijden met
het kabelbaantje langs de toren omhoog voor een spectaculair uitzicht over de stad en rivier.
Voor die tijd een futuristisch gebouw; kan nu wel ‘n likje verf gebruiken hier
en daar…
In Rivière du Loup treffen we - geheel onverwacht - achter
de Walmart-achtige en dus weinig indrukwekkende voorgevel een super
supermarkt aan, die bepaald niet zou misstaan in New York of Austin. Zo’n “IGA extra” hopen we vaker te treffen
tijdens de reis!
Op de groenteafdeling ligt een grote voorraad “fiddleheads”
(ze hebben inderdaad veel weg van een kopje van de viool); daar had ik al over
gelezen en wil ze zeker proberen (bv als bijgerecht bij ’n mooie steak!). Maar
terwijl de klant naast me een verpakking fiddleheads
in z’n karretje legt vertelt-ie me (met ’n heerlijk “Allo Allo-accent”!) dat ze
5 x in ijskoud water gewassen en 2x gekookt moeten worden, omdat ze anders
giftig zijn en voor veel ellende kunnen zorgen. Bovendien zijn bepaalde soorten
varens zelfs kankerverwekkend… Maar ja, het is – net zoals onze witte asperges
– een delicatesse die maar beperkt verkrijgbaar is in het vroege voorjaar; het
zijn per slot van rekening de uiteinden van varens die nog niet uitgerold zijn.
Die wil ik, ondanks eventuele bedenkingen, toch ‘n keer proberen!
Bij een lokale winkel in het centrum van Fredericton zie ik
ze weer liggen en vraag de baas hoe de vork nu precies in de steel zit. Hij
vertelt me dat-ie ze zelf maar heel kort kookt en dat-ie geen giftige groentes
verkoopt. (en dat z’n grootvader uit Nederland komt…) Inmiddels een dag later leven we nog steeds en geen centje pijn! En ze waren – met een klontje boter
en een paar druppels azijn – niet te versmaden!
In plaats van een broodje paling genieten de Canadezen hier
van een lobster roll ; een broodje ruim belegd met kreeftenvlees en wat roomboter
of mayonaise. We hopen hier in de Maritimes (New Brunswick, Nova Scotia en
Prins Edward Island) veel kreeft (en oesters, mosselen en coquilles) te eten!
Zo uit zee op uw bord…
Fredericton – nota bene de hoofdstad van de provincie New Brunswick – is niet veel meer dan
een klein provinciestadje, waar blijkbaar vooral op zaterdag weinig te beleven
is (op de foodtruck met lobster rolls na dan!) Onze tweede Airbnb - in een
rustige buitenwijk - is daarentegen weer een schot in de roos. ’n Mooi ingericht
huis met ‘n uitgebreide keuken voor m’n “fiddlehead experiment”! Bovendien
lieve kleine attenties als bloemetjes hier en daar en heerlijke zelf gebakken muffins
als traktatie. Ook hier binnenkomen met een code, zodat we ook Sara niet ontmoet
hebben…
1 comment:
Eten, eten en eten, en zeker voor jullie leuk om al die dingen uit te proberen.
Alleen probeer maar niet uit als wij komen eten. De viool krul ik weet het niet.
Maar ja, jullie hebben geen pijntjes, en er heerlijk van genoten.
Wat een leuke woning, het ziet er heel gezellig en fris uit.
Ben benieuwd wat we de volgende keer voorgeschoteld krijgen.
Misschien weer iets aparts aan eten?
Eet smakelijk.
Gr. Loes
Post a Comment