Tuesday, April 24

van d'ene tornadowarning naar d'andere...

De dagen na de Gay Pride zien we alle hippe en historische wijken van de stad. Zo bezoeken we Coral Gables, Coconut Grove, Little Havanna, Wynwood en het gloednieuwe Miami Design District.
We golfen op de Miami Springs Golf and Country Club; niet alleen de oudste golfbaan van Miami, maar ook nog 'ns één van de weinige betaalbare banen ('n baan met veel historie voor nog geen 4 tientjes...) Toen de baan in 1923 geopend werd was er nog weinig of geen vliegverkeer, nu hebben ze direct naast de baan het drukke internationale vliegveld gebouwd. Maar ja, the National Doral van Trump himself ligt ook onder de landingsbaan en die kost het tienvoudige...

We sluiten af op het eilandje Key Biscayne voor 'n mooi uitzicht op de skyline. Dan wordt al duidelijk dat er zich 'n enorme onweersbui aan het ontwikkelen is... Weer terug in ons Airbnb appartement in de Upper East Side blijkt tijdens de borrel dat er meer aan de hand is. Alle nieuwszenders gaan helemaal door het lint omdat er tornado's opkomst zijn. Het wordt inderdaad pikkedonker en gaat het even hozen en inderdaad komt er 'n paar kilometer ten noorden van ons 'n tornado door de straten van de stad, maar vlak voordat de bui ons zou bereiken zwaait-ie af richting de oceaan en blijkt het dus 'n storm in 'n glas wodka te zijn....


De volgende dag is het weer weer helemaal opgeknapt en rijden we door naar het meest zuidelijke punt (van het vaste land) van de USA: Key West. Het uiterste eilandje van de Keys, 'n stuk of wat eilandjes die met 'n schitterend bruggensysteem (waaronder de 7-miles-bridge) aan elkaar verbonden zijn. Hier en daar zijn er nog gevolgen van de orkaan Irma - die vorig najaar over de eilanden raasde - te zien, maar veel minder dan ons was voorgespiegeld en we verwacht hadden. Ook ons hotel - the NYAH, midden in het dorp Key West -  heeft maar één stukje dak verloren. NYAH staat trouwens voor Not Your Average Hotel, en dat klopt aardig want stapelbedden in 'n hotel zijn niet erg gebruikelijk... (maar ja, wanneer je 2 nachten in dit peperdure dorpje wil logeren moet je concessies maken) Het ziet er verder overigens geweldig uit, heeft 'n stuk of 5 zwembaden en serveert een prima ontbijt plus de hele dag zalige Starbucks koffie!
Het eiland ligt  90 miles (zo'n 135 km) ten noorden van Cuba, dus veel Cubaanse en Caribische trekjes met 'n lekker relaxt sfeertje. 't Is overigens wel zo dat er bijna elke dag twee reusachtige cruiseboten in de haven liggen en er dus 's ochtends een paar duizend toeristen op Key West worden losgelaten.... Wij stappen op de fiets; dat zie je de cruisebootgasten niet zo snel doen!


Na 2 dagen rijden we dezelfde weg terug over al die bruggen en slaan dan links af richting de Everglades; 'n groot National Park met 'n weinig sensationeel landschap (veel water, moeras en grasland). De enige spanning moet komen van de alligators en krokodillen, maar die zien we tijdens onze uren durende tocht door het park niet heel veel.
Pas de laatste dag - wanneer we over de loop road net buiten het park rijden - zien we ze in overvloed. Overigens ook vlak bij huizen; het is dan ook niet bijzonder dat die beesten regelmatig in tuinen en hotellobby's belanden, waar dan weer smakelijke YouTube filmpjes van verschijnen: https://www.youtube.com/watch?v=CzuGfs32kNY (copy en paste; aanklikken lukt niet)
Overigens zijn de beesten zelf ook best smakelijk; 'n paar dagen later in Apalachicola  eten we - met uitzicht op de swamp - lekkere Alligator Taco's!


In Tampa logeren we 3 nachten in een schattig Airbnb huisje, onlangs schitterend gerenoveerd en leuk ingericht. Van alle gemakken voorzien! Midden in Ybor, 'n wijk gesticht door de Cubanen dus veel sigarenfabriekjes en loslopende hanen (waarom dat is weet ik eigenlijk niet...) We wandelen in Tampa over de Riverwalk en in St Petersburg bezoeken we het Dalì Museum, toeren langs Clearwater Beach en lunchen aan het water. Tampa Bay is een mooie vakantiebestemming! Totdat de tornadowarnings doorkomen. André krijgt om de haverklap een waarschuwing op z'n (Amerikaanse) telefoon, de spanning stijgt.... We doen nog snel even boodschappen in de lokale supermarkt en vlak na het afrekenen valt de stroom uit. Niet erg lang, dus van plunderen was geen sprake.... We worden wel drijfnat als we de auto inspringen. Maar uiteindelijk blijkt het ook nu gelukkig mee te vallen en reizen we de volgende dag weer zonder kleerscheuren verder!


No comments: