meten, passen, klaar...!

Wanneer we bij zuslief met de kleurstalen op onze schoot zitten noemt ze ’n prijs die ons erg hoog lijkt en lopen we de winkel uit; de volgende dag kijken we rond bij een paar andere winkels en vinden er uiteindelijk één waar we ons van top tot teen laten opmeten. (de maten blijven 5 jaar in de computer dus kunnen we later nog veel meer bestellen! Als we dan maar niet aankomen; Marc wordt nu al spottend de “laughing Buddha” genoemd…..) Nog geen 24 uur later passen en dan ’s avonds het pak en jasje ophalen. En nu maar hopen dat het werkelijk kasjmier is…


’s Ochtends wandelen we eerst met onze slecht verstaanbare gids (hij woont in Hoi An) door de oude stad; die stond een paar dagen geleden nog blank en je ziet foto’s waarop toeristen tot aan hun middel in het water door de stad waden. ’s Middags lenen we fietsen van het hotel en fietsen richting strand; ’n klein voorproefje voor de volgende dag, dan willen we ’n langere tocht maken op één van de eilanden op 15 minuten varen met de ferry.

Voor de avondmaaltijd belanden we bij “Café des Amis” van de alom geprezen Mr.Kim; hij heeft 3 vaste menuutjes (vlees, vis of vegetarisch) en constant Jacques Brell en Edith Piaff op de achtergrond. ’n Prettig overblijfsel van de Franse overheersing zijn de prima baguettes en croissants, de lokale rode wijn (Dalat) daarentegen hebben we ’n vorige keer teruggestuurd en proberen nu nog één keer een glas… Deze keer niet al te slecht; het Franse echtpaar naast ons bestelt ‘n hele fles en is minder content. Ze schenken onze glazen nog maar ‘ns bij! Al met al ’n gezellige avond met het echtpaar en ‘n eenzame Canadees aan de andere (en van de ‘verkeerde’) kant.

Al een aantal dagen voorspellen de weersites “heavy rain” voor Hoi An; we hebben echter nog steeds geen druppel gezien en vertrekken dus toch maar voor een fikse fietstocht door dorpjes en langs rijstvelden. Iedereen roept “hello” als we langs fietsen, kan je je voorstellen wat er gebeurt wanneer je een school passeert die net uitgaat….. Voordat we vertrekken eerst het pak en ’t jasje passen, bij terugkomst wordt nog net de laatste hand gelegd aan het jasje. We zijn zeer tevreden, vooral Paul ziet er volgens de dames zeer elegant uit. Maar ja, die ziet er ook nog kek uit in een aardappelzak…


Morgen vliegen we - na 3 heerlijke dagen Hoi An - met ’n propellervliegtuigje van Vietnamese Airlines van Danang naar Nha Trang en als de weersvoorspellingen dan wel uitkomen is het maar de vraag of we aankomen…. Mochten we het niet halen, maar wel geborgen worden willen we graag onze nieuwe jasjes aan!