bric-à-brac

Ze zijn inmiddels overladen met lovende reviews en topposities in allerlei rijtjes (ondere andere "Beste Boutique Hotel in Cambodia"), de 2 Australische heren die onlangs een oud koloniaal gebouw in het centrum van Battambang hebben gerenoveerd. Ze hebben het omgetoverd tot een schattig hotelletje (3 kamers), een bar en een bric-à-brac winkel. De één is into stoffen en ontwerpen, d'ander is fotograaf en schrijver van kookboeken.  Ze weten hoe ze gasten kunnen plezieren met prachtige kamers, eerste klas bedden en een leuke persoonlijke touch bij ontvangst.

Net als bij de restaurantketen die ik onlangs noemde leiden ze hier een groep jongelui op in hotelwezen en Engels. De dag dat we aankwamen waren eigenaren Robert en Morrison plotseling even naar Bangkok en ontving Panha voor het eerst alleen gasten en was wat nerveus. Maar hij en de zingende bartender (zingt op verzoek en na aftellen in het Khmer door de gasten tijdens 'happy hour' prachtige Cambodjaanse liederen) komen er wel! En ze kwebbelen maar door in het Engels......

't Gebouw is trouwens één van de vele koloniale gebouwen in de stad; de Fransozen hebben hier heel wat jaren de scepter gezwaaid. Het politiebureau heet nog steeds de 'gendarmerie' en het bij het ontbijt krijgen we de meest knapperige Franse baguettes die je je kan voorstellen. Met de café au lait, mangoconfiture en versgeperste jus d'oranges (en 'n paar lokale zoete lekkernijen) een waar festijn! Het wordt - samen met "The Phnom Penh Post" - geserveerd op het balkon, dus heerlijk gluren naar het stadse leven beneden ons. 'n Mooi begin van de dag!

We wandelen met ’n plattegrond en architectuurroute in de hand langs de belangrijkste gebouwen uit de koloniale tijd. Bijvoorbeeld het postkantoor, dat onlangs gebruikt is als set voor de film “First they killed my father” (een aanrader voor alle Netflix-kijkertjes!!) De film over de Pol Pot-periode is een ontroerend verhaal geregisseerd door Angelina Jolie; zij heeft trouwens ook een huis hier in de stad, omdat - zo horen we -  haar eerste adoptiekind hier vandaan komt.

opa is trots op z'n noedelfabriekje!

Een dag later fietsen we met z’n tweeën met gids Sun (van Battambang Bike) over het platteland rondom de stad en bezoeken allerlei familiebedrijfjes en een tempel die door de ‘Khmer Rouge’ gebruikt is als gevangenis en ‘killingfield’….In één van de gebouwtjes op het terrein liggen honderden schedels en beenderen opgeslagen. Alleen omdat je intelligent, boeddhist of rijk was werd je in die jaren (1975-1979) genadeloos vermoord; er zijn in die periode 3.000.000 Cambodjanen (’n kwart van de totale bevolking!) omgekomen…. 

Bij één van de bedrijfjes maken ze ’s ochtends kilo’s verse noedels; die gaan naar de ochtendmarkten in de omgeving en zijn – als het goed is – ’s avonds allemaal verorberd (want ze blijven maar één dag goed). ’s Middags gaan ze aan de slag voor de avondmarkten. Hard werken om het hoofd boven water te houden! En bovendien bloedheet in het kleine ‘fabriekje’; de noedels worden meteen gekookt. Na afloop van de fietstocht gaan we lunchen op de markt en bestel ik ’n dampend bord ‘nom ban chok’, 'n zeer populair ontbijt- en lunchgerecht. Misschien wel met de noedels van die aardige familie!

De dagen beginnen extra vroeg hier in Battambang…. In een zijstraat is iemand overleden en zijn midden op straat 2 enorme tenten neergezet. Als onderdeel van de rituelen beginnen de monniken al rond half zes 's ochtends (electronisch versterkt) te prevelen en klinkt er rond dat tijdstip (overigens niet onaardige) gamelan-achtige muziek door de wijk. Dat deze ceremonies – die afhankelijk van hoe rijk de familie is  soms dagen duren - vaker voorkomen blijkt uit het feit dat de heren om die reden de kamers hebben voorzien van 2 setjes oordopjes….. (zelf ’vluchten’ ze wel eens ’n paar dagen naar Phnom Penh als er een buur is overleden of gaat trouwen) 

Vlak voordat we in de taxi naar Phnom Penh stappen zien we dat het woord ‘Welcome’ op het welkomstbord – hoe attent! - is vervangen door “Tot ziens”. En wanneer we afscheid nemen wordt m’n uitgestoken hand genegeerd en worden we uitbundig omhelsd. Een mooi stel!

Trouwens, nu Teeven buschauffeur is geworden probeert Barak Obama het hier met 'n fietstaxi!