in the jungle, the mighty jungle....

De rit van Phnom Penh naar Koh Kong zou 4 uur duren volgens de jeugdige chauffeur; alle tijd voor de NRC,  de Telegraaf en de kersverse kersteditie van de Allerhande. Maar na één uur hebben we door de stevige ochtendspits (en het matige wegennetwerk) precies 17 van de 277 km afgelegd…

Eenmaal buiten de stad gaat het beter, al links en rechts inhalend. Pas nadat we zijn afgeslagen van de 4 en op een kronkelig weggetje richting de Cardamom Mountains rijden wordt de knaap overmoedig en gaat plankgas verder, al toeterend om de wandelende en fietsende geüniformeerde scholieren te waarschuwen. Na ’n poosje – wanneer we weer bijna de bocht uitvliegen – ben ik ’t zat en vraag ‘m wat vaart te minderen. Desalniettemin zijn we in 4 uur en 15 minuten bij de aanlegplaats van de boot naar de Rainbow Lodge. (’n paar dagen eerder, tijdens de bijna 6 uur durende rit van Battambang naar Phnom Penh hadden we ’n chauffeur die de hele tocht al geeuwend en zuchtend tegen de slaap aan het vechten was; ook geen prettige reis…)

Aangekomen bij de lodge begint het ‘grote relaxen’; op een prachtig plekje midden in de jungle aan de Tataï River staan 7 cabins rondom een schitterend restaurant. Er zijn ’n paar zonnepanelen en ergens in de verte horen we ’s avonds een generator brommen, maar dat geeft niet voldoende stroom voor airconditioners, koelkastjes, warm water (we leren heel kort te douchen!) en WiFi in de cabins (soms zelfs even helemaal geen stroom en water…) Da’s even behelpen, maar ook wel rustgevend… ’n Beetje bungelen in de hangmat, stukje zwemmen in de rivier (ze zeggen dat er geen krokodillen zijn…) en wat internetten in het centrale gebouw. 

De maaltijden – je logeert hier met volpension – zijn niet spectaculair, maar alla, dat halen we later deze week wel in op de krabmarkt van Kep!

 

Maar het is natuurlijk niet alleen maar relaxen; de lodge organiseert allerlei activiteiten. We ‘hiken’ met Phumon naar de Tataï waterval. Onderweg wijst hij ons op alle kleine beestjes die we tegen komen (onder andere ’n nest jonge tarantula’s en een ‘buffalo-spider’) en vertelt hoe te overleven in de jungle. Onderwijl maakt-ie met z’n machete het pad begaanbaar. Om af te koelen zwemmen we bij de waterval en gaan vervolgens met een kajak terug naar de lodge. Na ruim ’n uur peddelen zou Paul ons wel eens even veilig aan land zetten, met als gevolg dat we omslaan en Paul z’n (geslepen) zonnebril in de rivier beland en ondertussen waarschijnlijk de zee heeft bereikt…. Gelukkig hadden we de rugzak met alle ‘valuables’  met de boot mee terug gestuurd!

De volgende dag lopen we samen met 2 ijsmakers uit Bretagne en 2 oudere dames uit Duistland met Lieke een pad naar een “nieuw ontdekte” (?) waterval, dat hij samen met z’n broer en vader heeft gebaand. Één van de twee dames doet de hike met 2 nieuwe heupen; ’n waar mirakel aangezien de wandeling niet zo “easy” is als vermeld in de map met alle activiteiten. In tegendeel het is een enorme klauterpartij! De manager van de lodge – ’n wonderlijke vogel met ’n boeventronie – heeft de wandeling blijkbaar nooit zelf gedaan en reageert zeer verbaasd op onze ervaringen…. Na een heerlijke zwempartij bij de waterval is de maat van Lieke  vooruit gelopen en ontsteekt de bbq bij de monding van de rivier. Al van verre ruiken we de heerlijke geuren van de kip & groente spiezen. Voordat we gaan aanvallen eerst even ‘n paar bloedzuigers van m’n voeten peuteren en de bloeding stelpen… 

Ons tripje op de laatste dag gaat onder leiding van de lokale Britse gids Gee (http://www.tataiwildlife.info/ ) naar de mangrove. 2 Geweldige wandelingen door het moeras – met laarzen aan – en een lange kajaktocht door de smalle mangrove waterwegen. Deze man weet werkelijk waar hij het over heeft en is enthousiast bij elk insect en bloemetje dat hij ziet en vogelgeluid dat-ie hoort. En ook nog op ’n grappige manier. We hebben veel lol en een bak gebakken rijst onderweg, mango’s toe. Tijdens z’n vorige excursie – 2 dagen eerder - was het waterpeil veel hoger (waarschijnlijk door de ‘super maan’ van vorige week) en liepen de 2 ijsmakers tot hun knieën door het water en liepen de laarsjes snel vol met water; ik heb droge voeten gehouden!

Na 4 daagjes ‘very basic’ in de jungle gaan we nu  4 dagen naar het strand in Kep, onder gebruikelijke (hotel-) omstandigheden. En volgens de Lonely Planet heeft het Saravoan Kep Hotel  - het krijgt zelfs een LP ster!-  balkonnetjes met het mooiste uitzicht-op-zee van de stad!