snakken naar adem...

Toen we vorig jaar in Bangkok waren was de koudegolf voorpaginanieuws; mensen bleven binnen omdat het maar 25C was... Deze keer is het zo'n 10 graden warmer, de luchtvochtigheid is hoog en het is windstil. Met als gevolg dat nu de gevaarlijke smog het nieuws beheerst. De Bangkokianen wordt aangeraden binnen te blijven (voor ons geen optie...) en buiten in ieder geval een monddoekje te dragen. (terwijl duidelijk is dat dat niet helpt tegen fijnstof!)

Door de weersomstandigheden en de 30.000 passen (!) van donderdag hebben m'n voeten het trouwens opgegeven, maar gelukkig heeft het Amara hotel een heerlijk zwembad (met uitzicht op de Mahanakon toren) en een koele clublounge om bij te komen, met van 5 tot 7 uur gratis drankjes en hapjes. Onze clubkamer op de 21ste verdieping is ook een oase van rust en bovendien voorzien van zo'n geniaal Japanse toilet....

Voordat we de auto op het vliegveld inleverden bezochten we onderweg nog 2 tempels: de grootste tempel van Thailand waar honderden mensen rondliepen met trays vol met - naar later bleek - gekookte eieren. Dat is bij die tempel de manier van offeren wanneer de wensen zijn uitgekomen; blijkbaar is iedereen in Chachoengsao erg tevreden. 

Nog nooit zoveel eieren bij elkaar gezien. Ook veel schoenen... Voor het eerst - zoals voor jassen in de schouwburg - kregen we een nummertje om ze later weer veilig op te kunnen halen. (maar laten we nou eerlijk zijn, wie wil er weglopen op van die Jezus-sandalen....)

Met het kolossale beeld van een Ganesha bij een hindoeïstische tempel maakten we de cirkel van de rondreis kompleet. De eerste dag - bijna 4 weken eerder - begonnen bij de olifant met 3 koppen van het Erawan museum, eindigen we nu met de olifant met de 4 armen. De olifant is een belangrijk symbool voor Thailand en het boeddhisme. Vervolgens na zo'n 3300 km de auto - weliswaar niet spic en span - zonder ook maar een krasje weer ingeleverd bij de mevrouw van Hertz.

Het uitzicht vanaf de 341 meter hoge Mahanakon toren was door de smog niet erg helder. Door het glazen plateau was straatniveau wel heel duidelijk zichtbaar en ik heb daarom mijn beurt voorbij laten gaan; Paul trok onverstoord de sloffen over z'n schoenen aan en liep alsof er niets aan de hand was op zo'n 300 meter hoogte over een glasplaat.
Tot voor kort was de toren de hoogste van Thailand, maar dat is inmiddels achterhaald. Nu is het het hoogste uitkijkpunt van het land.

Paul was trouwens helemaal in z'n nopjes omdat-ie vanwege zijn leeftijd een flinke korting op de entreeprijs kreeg. Heb het ook nog even geprobeerd, maar nee, ik zag er veel jonger uit dan 60... Mijn dag ook weer goed!

Bang Rak, waar het hotel zich bevindt, is - zoals de Kinkerbuurt in Amsterdam - helemaal aan het "verhippen". Oude pakhuizen worden winkeltjes en trendy restaurants en door de hele buurt veel muurschilderingen. We lunchen er in 2 tentjes aangeraden door de food-guru Mark Wiens; bij de ene belanden we bij toeval en de ander na enig speurwerk gevonden. De laatste is een streetfood restaurant met een paar tafeltjes op de stoep; het eten (noedels) mag dan heerlijk zijn, de weersomstandigheden en het drukke verkeer zijn kleine minpuntjes...

Naast als die stappen - met de route op de iPhone in de hand - hebben we de stad doorkruist met tuk tuks, rivierboten, skytrain en ondergrondse. Het is - waarschijnlijk ook door de komende feestdagen - erg druk in de stad (de smog zal de komende dagen dan ook alleen nog maar toenemen...) En ondanks het feit dat slecht 5% van de bevolking christelijk is staat de hele stad vol met kerstbomen en klinken de kerst-evergreens luider dan ooit.

de kerstboom bij Iconsiam

We doen de laatste boodschapjes en shoppen wat in de luxe shoppingmalls. De nieuwste aanwinst - Iconsiam - is weer mooier dan de andere en ligt op een prachtige plek aan de rivier.  Ze gaan er prat op dat ze de eerste Apple store van het land hebben; dat klinkt wellicht vreemd omdat er heel veel Apple-producten worden verkocht. De meeste daarvan zijn denkelijk niet echt! 

'Ben trouwens 7 weken op zoek geweest naar mangosteens, maar die waren in heel Thailand niet te krijgen en kreeg steeds te horen dat het fruit "out of season" was. Pas in Bangkok vind ik er een paar, maar die lijken  ietwat overrijp. Gelukkig blijken ze bij thuiskomst bij de Lidl in de Kopermolen volop te krijgen zijn...

De verkiezingen waar ik vorig jaar over schreef hebben nog steeds niet plaatsgevonden en staan nu voor 24 februari 2019 op het programma. De bedoeling is dat voor die datum de koning ook nog even wordt gekroond, maar daar is volgens mij nog niets over bekend. (ik denk dat-ie stilletjes hoopt dat het een en ander niet doorgaat....) We zullen zien hoe het land er volgend jaar voorstaat!

Overigens zakt Bangkok momenteel 2 cm per jaar en in combinatie met de klimaatveranderingen zal de stad - volgens de deskundigen - over 10 tot 15 jaar (gedeeltelijk) overstroomd zijn! Misschien volgend jaar toch maar weer gaan, nu het nog met droge voeten kan... Bangkok blijft boeien!