3 weken Orchid Paradise in Hua Hin...

 Tussen 2013 en 2018 hebben we 5 keer twee verschillende huizen van Cees en z’n vrouw Panthit op “Summerland” - een Nederlands bouwproject van een poosje geleden – gehuurd. De laatste keer (in 2018) vonden we de huizen daar ietwat gedateerd en qua onderhoud niet geweldig. Voor onze reis in 2020 zijn we dus opzoek gegaan naar nieuwe villa-projecten in Hua Hin en  hebben toen via Airbnb een prachtige gloednieuwe villa, van alle gemakken voorzien, in het Orchid Paradise Homes , ’n Noors project, die ondertussen aan de vijfde uitbreiding toe is. Het zij allemaal kleine “hekwerkwijkjes” en de huizen zijn afzonderlijk ook ommuurd; voelt veilig en geeft heel veel privacy. In tegenstelling tot de huizen van Cees hier moderne keukens met oven, vaatwasser, wasmachine en waterfilter (om drinkwater te kunnen maken van het kraanwater), airco’s in alle ruimtes en mooie strakke meubels… Ook geen gezeur met de Wi-Fi hier. En in alle tuinen een zwembad, waar je zowaar baantjes in kan zwemmen!

Maar ja, in 2020 ging dat uiteindelijk natuurlijk niet door en Thailand bleef op slot tot oktober 2022. door de medewerkzaamheid van Geir, de manager van het park, en Airbnb de betaalde huur (eigenlijk zonder mogelijkheid van annulering…) volledig terug gekregen. Dus nu we weer konden hebben we wederom bij Geir een villa gehuurd. Voor wat hoort wat!

In de Airbnb advertentie van het huis stond keurig vermeld dat er tot half ’23 bouwwerkzaamheden zouden plaatsvinden naast het huis dat we op het oog hadden. Echter na een vraag van ons  hieromtrent schreef hij dat de bouw van het buurhuis in februari ruim klaar zou zijn. Bingo; huis gehuurd!

Bij onze aankomst bleek helaas dat het andere huis nog steeds niet klaar was, maar – zo zei Geir - ze moesten alleen nog hier en daar wat opruimen. Nou, we hebben nog nooit zoveel lawaai gehoord bij “opruimen”…. Tegels zagen, muren wegbikken, boren, metaal wegfrasen. We werden er helemaal dol van op een gegeven moment en elke keer zei hij maar weer “morgen laatste dag”, nu dat is inmiddels de eerste 12 dagen van ons 3-weeks-verblijf hier. Binnenkort gaan we met ‘m om de tafel zitten om over een compensatie te praten… (daar is het tot op heden niet tot gekomen, maar het is de afgelopen 4 dagen wel heerlijk rustig!)

Een ander dompertje betreft het hotel in Bangkok. De eerste 4 dagen van de trip genoten we van het Siam@Siam Design Hotel Pattaya met de toegang tot My Club met allerlei (heerlijke) voordelen. Voor de laatste 4 dagen (vanaf 5 maart aanstaande) hadden we op dezelfde  basis het Siam@Siam Design Hotel Bangkok geboekt.

Siam@Siam Design Hotel Bangkok flikt ons 'n kunstje

Maar een paar dagen geleden ontdekten we bij toeval dat het hotel in Bangkok de My Club had gesloten en daarvoor in de plaats een stuk of wat onbeduidende voordelen presenteerde. (in plaats van de onbeperkte borrel met canapés bijvoorbeeld 2 cocktails met niks in de skybar…) En dat allemaal dus zonder de betreffende gasten daarvan op de hoogte te stellen. Op hoge poten een e-mailwisseling gestart met allerlei managers en uiteindelijk boden ze ons aan de nieuwe “advantages” aan onze persoonlijke wensen aan te passen “to enhance our experience” (om onze ervaring te verbeteren)! Toen ik gekscherend een gratis upgrade van Club Room naar Grand Club Room voorstelde wist ze niet hoe snel ze dat kon regelen (toch ’n leuk voordeeltje van €500….) We hebben één van de managers gewezen op het feit dat het bij sommige bookingsites nog steeds mogelijk was om ‘toegang tot de My Club’ te boeken; daar was ze blij mee, dus wellicht valt er nog meer te ‘enhancen’….

Maar ondanks deze dompertjes genieten we weer volop van Hua Hin en omgeving. Hoewel er hier en daar nog het één en ander (definitief) gesloten lijkt te zijn is het - vooral in het weekend - razend druk in het dorp. Eerlijk gezegd is het (behalve zo nu en dan in een file op de hoofdweg) gezellig druk. We toeren langs bekende plekken, maar ook een stuk of wat nieuwe dingen. Bezoeken ’n paar favoriete strandjes en vinden voor de lunch regelmatig leuke restaurantje aan zee. We varen voor het eerst in het Sam Roi Yot NP door een zee van lotusbloemen en zien bij Cha-am een artiest bezig met de versieringen aan een nieuwe tempel. Binnen heeft hij van plafond tot vloer prachtige beschilderingen gemaakt (met leuke moderne details; zie op de foto met schildering van de vorige koning de toeristen die met hun telefoons foto’s maken) en is nu buiten allerlei reliëfs aan het aanbrengen. Werkelijk monnikenwerk. Gesprek voeren was lastig, maar hij was zichtbaar blij met onze complimenten! ’n Levenswerk…

selfie makende aap van dezelfde artiest

Met name ook op de golfbanen is het druk. Die worden tot eind februari overspoeld door grote groepen Koreanen; kost een rondje hier zo rond de €70, in Korea loopt dat – zoals eerder gemeld – op tot €500… Ze lopen graag in flights van 5 of 6 en zijn bovendien razend traag.

Toen we een afslagtijd wilden boeken bij Black Mountain (één van de 2 topbanen in de regio) bleek dat alleen op zaterdag om tien voor zeven ’s ochtends te kunnen… Nu is dat geen straf, want rond die tijd is het lekker van temperatuur en lopen er maar één of twee andere flights voor je, dus lekker doorlopen! Wel een bijzondere ervaring zo voor zonsopgang al op de golfbaan.

Onze laatste golfronde spelen we op Palm Hills. Ter ere van Cees, die hier lid was en ons een paar keer heeft geïntroduceerd. Rond de jaarwisseling mailde ik ‘m om te melden dat we binnenkort in Hua Hin zouden zijn; Panthit mailde terug dat hij in november overleden was… De laatste keer dat we er waren was hij al ernstig ziek (leverkanker), maar de specialist in Bangkok die hem behandelde heeft nog 4 jaren voor ‘m kunnen regelen.

 

vóór zonsopkomst al popelen bij Black Mountain