culi-klets

Een paar jaar geleden heb ik een stuk of wat "culi-klets verhaaltjes" geschreven. Nu weer genoeg stof om over eten te zwetsen...

Na 3 weken ontbijtbufetten of  à la carte ontbijtjes heb ik flink wat lokale gerechten gegeten. Bij een buffet loop ik altijd als eerste naar de bakken met Thaise gerechten. When in Rome, do as the Romans do! De noedelsoep wordt - geheel naar smaak - klaargemaakt waar je bij staat. Noedelsoort, vlees, visballen, groenten; kiest u maar! En daarna mik je er nog van alles overheen: prik nam pla  (zie later), bosui, koriander en gefrituurde wontons. Stevig ontbijtje.

noedelsoep bij @Rice 

Een andere ontbijttopper is Joke (of congee, of rijstepap) met bijvoorbeeld garnalen (of elke andere proteïne). Je krijgt er een zachtgekookt eitje bij en die breek je boven de kom open. Wat groen er over strooien, paar druppels maggi en chilipoeder naar smaak. 'n Stuk spannender dan een kom havermoutpap!

'Joke' bij Baan Phompet, Ayutthaya

En in Khorat zit in één van de bakken vanzelfsprekend Pad Mee Khorat (of Koolat voor de liefhebbers 5555); lijkt wat op Pad Thai, maar is pittiger en met een andere noedelsoort. Samen met een pittige Crispy Fried Egg Salad een prachtig begin van de dag. Gegarandeerd een dag met veel pit! (vooral de salade zorgt ervoor dat de tranen in je ogen schieten...) Onderaan deze blog een YouTube filmpje over het recept van de pad mee Khorat.

pad mee Khorat in het Centre Point Hotel Terminal 21

Over lokale gerechten gesproken: Ayutthaya - aan de Chayo Phraya River, die uiteindelijk ook dwars door Bangkok loopt - kan je niet verlaten zonder de grote rivier garnalen te hebben gegeten. Ze worden in allerlei vormen verwerkt, maar wellicht het lekkerst is gewoon van de bbq, Met een lekker glas wijn en uitzicht op het drukke bootverkeer op de rivier.

river prawn bij Baan Pomphet

Tijdens een lunch onderweg aten we een heerlijk pad thai, terwijl 2 knullen aan een tafeltje naast ons pannenkoekjes aan het oprollen waren met een soort engelenhaar uit de kerstboom. Toen ik nieuwsgierig vroeg wat het was rolde één van hen er meteen eentje voor me op.  Het bleek Roti Sai Mai te heten en bestond dus uit een roti en een soort suikerspin. Erg lekker en een andere lokale lekkernij uit Ayutthaya.

roti sai mai langs de weg in Ayutthaya

Op elke eettafel in Thailand staat - in plaats van ons peper & zout potjes - dit setje met 4 smaakmakers: de zogenaamde 4 S-en. Sweet (suiker), Sour (azijn met pepers), Spicy (chilivlokken) en Salty (prik nam pla = vissaus met Thaise pepertjes, knoflook en soms stukjes limoen, potje rechts) Die laatste mik ik bij voorkeur overal overheen en ik vraag dus regelmatig 'n klein bakje met het heerlijke spulletje en dan zie ik ze schrikken; "die falang zal er toch wel tegen kunnen..?". Overigens is de zoutinname door de Thai - onder andere door de prik nam pla - zodanig hoog dat er veel nier- en hartklachten voorkomen...

de 4 S-en....

Om ook voldoende suiker naar binnen te krijgen genieten we op straat regelmatig van een 'roti banana'. Op de nachtmarkt van Nakhon Pathom hebben we de allerbeste ooit gegeten. Heerlijk knapperig, top! Het stel die ze aan de man brachten glom toen ik hen dit vertelde (555).

roti banana op de nightmarket van Nakhon Pathom

Nog meer zoetigheid bij onze favoriete koffieketen 'Café Amazon'. De Thaise 'Starbucks' schenkt onder andere heerlijke ijskoffie. En serveert daarbij - zo zagen we onlangs - echte Nederlandse stroopwafels! Ik ben benieuwd of dat een succes gaat worden... Maar de Thai zijn - naast zoutekauwen - ook waanzinnige zoetekauwen! En ach, voor €0,82 per wafel wil ik ze wel gaan exporteren!

(geen Thai die dat kan lezen...)

  filmpje over pad mee Khorat