Tja, het was inderdaad einde vakantie zo halverwege maart 2020 op Lanzarote… En het begin van een boel ellende, lockdowns, avondklok en reisverbod! Dat laatste is natuurlijk jammer voor reislustige types zoals wij.... Om toch een beetje het gevoel te hebben dat we op pad waren ben ik begonnen met het maken van een fotoalbum met mooie culinaire souvenirs van onze reizen vanaf ongeveer 2000. Work in progress zullen we maar zeggen, want ik blijf aanvullen; ook op Kreta voldoende lokale gerechten die in dat album kunnen belanden. (zie link Local Flavours in "fotoalbums" in de rechter kolom)
feta dip & chochlioí boumpouristoí....Pas zomer 2021 – na onze tweede vaccinatie op 30 juni – zijn we voorzichtig weer ‘ns – met het coronapaspoort – de grens over gegaan en hebben 2 campings bezocht in de Provence en de Ardeche. Later, in het najaar, met de auto naar de Costa Blanca, gedeeltelijk samen met (schoon-) zus Marijke, in Santa Pola en Calpe (foto’s: https://myalbum.com/album/MJk2nDiJgFfY ).
Pas in het voorjaar van 2022 durfden we het vliegtuig in te
stappen en hebben onze reis naar Lanzarote van 2020 afgemaakt. (foto’s: https://myalbum.com/album/UKrrrSS78htN
) Nu – 2 boosters verder en nog steeds geen corona doorgemaakt – met iets meer
vertrouwen weer het vliegtuig in om naar Kreta te vliegen.
We hebben het eiland eerder bezocht in 1984 (ik met studieboeken, want moest nog examen doen; Paul was al voor de zomer afgestudeerd…) en 2004 (arriveerden “op de dag dat André Hazes overleed”) Deze keer gaan we wat langer en maken een roadtrip vanuit Heraklion via Gouves (de locatie van onze eerste 2 bezoeken), naar de zuidkust en logeren daar 5 dagen in Kalamaki en 5 in Plakias. Dan weer naar de noordkust 5 dagen in Kissamos (vlakbij Chania) en 5 in Rethymnon.
Vanaf Rotterdam Appt Paul met z’n zussen; Carla meldt dat ‘neefje’
Rogier ook op Kreta is, maar ze heeft geen idee waar. Nou, wij kwamen
daar snel achter! Nadat we om 10 uur ’s avonds arriveerden bij het hotel
dronken en snackten we wat op één van de overvolle terrassen. Om half twaalf maakten
we – in de nog steeds bloedhete en bruisende stad – een kort ommetje rondom het
hotel. Plotsklaps stond Rogier voor ons;
hij had ons voorbij zien wandelen en rende – zijn verbaasde vrienden (en bord) achterlatend
– achter ons aan. Leuke ontmoeting en stronttoevallig!
De volgende dag blijkt dat Heraklion een leuke stad is. Het Archeologisch
Museum kunnen we natuurlijk niet overslaan. Werkelijk ongelofelijk wat ze hier
over het hele eiland gevonden hebben aan (bijna) complete objecten die minsten
4000 jaar oud zijn. Al 8000 jaar voor Christus begon Kreta te bloeien… Nu mooie
pleinen, gezellige straatjes, oude Venetiaanse gebouwen, ’n prachtige fototentoonstelling en
moderne muurschilderingen… één probleempje: het is bloedheet! Dan klagen we in
Nederland als het even warm is; hier is het echt even wennen. Vanmiddag
gevlucht naar de airco in onze hotelkamer (mooi even tijd voor de weblog!). We
hebben een prachtig balkon met uitzicht over een gezellig met palmbomen omzoomd pleintje met
verschillende terrassen, maar het is eigenlijk te warm om er te gaan zitten….