Tuesday, January 31

my club

Het enorme bakbeest vertrekt stipt op tijd richting Dubai en zit bomvol. De stoel naast ons blijft vrij en geeft dus wat extra bewegingsruimte! De service onderweg is uitstekend, ze hebben een paar leuke Nederlandse films in het assortiment en de dames schenken genereus… Het enorme toestel is blijkbaar minder gevoelig voor turbulenties en de motoren hoor je hier in het ‘vooronder’ nauwelijks. Al met al; Emirates houden we er in!


Uiteindelijk ook stipt op tijd in Bangkok (maar door een probleempje met de slurf toch wat langer in het toestel dan gepland). Na alle verhalen over lange rijen op Suvarnabhumi Airport in verband met de hordes Chinezen die ze verwachten (ze hopen dit jaar op 10.000.000 reizigers uit China, een ¼ van het totale aantal toeristen) en de vrije dagen vanwege het Chinese  Nieuwjaar besluiten we de portemonnee nog maar ‘ns te trekken en een meneer van First Class Bangkok te regelen die ons belooft ons via “Fast Track” in 5 minuten langs de douane te loodsen. Helaas heeft één van zijn collega-fast trackers  iets niet volgens de regeltjes gedaan en wordt die service een dag voor onze aankomst stilgelegd door hogerhand…. Geld weer terug en bij aankomst blijkt het ook helemaal niet nodig te zijn geweest! Hier verwerken ze deze dagen 140.000 passagiers; Schiphol heeft al problemen met 60.000 reizigers geloof ik. (op de dag dat wij vertrokken was er overigens niets aan de hand)

In een geweldig familierestaurantje tegenover The Park Nine Suvarnabhumi Hotel eten we een paar borden met favoriete gerechten en vallen daarna – met behulp van een melatoninetabletje – in een coma van zo’n 10 uur! De volgende ochtend  pikken we – volledig uitgerust – de gloednieuwe en fonkelwitte Honda City op bij Hertz Thailand. Da’s ’n heerlijke automaat met zeer ruime achterklep waar onze 2 koffers, 2 golftassen en 2 flightbags zonder problemen in verdwijnen. Handig voor stops tijdens reisdagen!


Op naar Pattaya, het Sodom en Gomorra van Thailand. Het toerisme begint weer aan te trekken na Covid19 volgens een aantal personeelsleden van het hotel, maar is zeker nog niet op het peil van voor de pandemie. Vrij veel Russen, een paar Chinese groepjes en redelijk veel West Europeanen. Het valt op dat er weinig oude mannetjes met jonge Thaise vrouwen rondlopen; die kijken nog even de kat uit de boom, denk ik.

Het Siam@Siam Pattaya Hotel noemt zichzelf een Design Hotel en het moet gezegd worden het is inderdaad erg design, hip en “modernistisch”… Met – als enige in Pattaya – een skybar en 2 zwembaden op het dak. Wonderlijk is wel dat het hotel – ook als enige – ook “zwemmers” van buiten toelaat tot het dak terwijl er al te weinig ligbedjes voor de gasten van het hotel zijn. In een e-mailwisseling met Marc, de Food and Beverage Manager van het hotel wordt duidelijk dat ze een business moeten runnen, maar dat de eigen gasten topprioriteit krijgen. Ik geloof er geen fluit van: de meest wonderlijke types komen naar boven en allemaal “influencers” met selfiesticks en draaiende camera’s (en veel gratis reclame voor het hotel dus!). Tja, zegt Marc, de meeste gasten van het hotel komen toch niet naar het zwembad… Nee, het is andersom we gaan daar niet heen omdat we ons niet prettig voelen tussen al die draaiende camera’s en dreunende muziek van de verschillende dj’s. Ach , ze zoeken het maar uit; wij halen strandlakens bij de receptie en gaan naar het strand. Lekker naar m’n eigen muziek luisteren en niet de hele tijd m’n buik inhouden… 😉

My Club

We hebben een kamer geboekt met toegang tot “My Club”, de clublounge. Dus ’s ochtends heerlijk rustig (à la carte) ontbijten, ’s middags - als we er zijn -‘High Tea’ en ’s avonds van half zes tot half acht gratis drankjes en heerlijke hapjes. En dat maakt een boel goed! Vooral de prachtige borrelhappen maken er een feestje van; daarna buiten op straat nog een roti banaan toe en de buikjes zijn gevuld.

We doen niet zoveel de 4 dagen in Pattaya. ’n Beetje lummelen, wat rondtoeren in de omgeving en het eerste rondje golf om te acclimatiseren. We hebben een tee time geboekt op The Emerald Golf Clkub via “Golfsavers”, ’n betrouwbare website voor discount tee times in Azië. De administratie van de club is echter niet op orde; we staan dus niet op de startlijst (hebben gelukkig allerlei bevestigingen van de reservering). Ze persen ons in een al overvolle baan met als gevolg dat het een lang rondje wordt… Wel een leuke baan, slecht gespeeld vanwege de jetlag-nacht. Het is hier ook zo druk omdat het één van de weinige betaalbare banen is in de omgeving. (GF €27 ; daar komt bij elke baan zo’n €24 (fee + tip) voor de caddie bij)


De 2 travestie (we noemen dat tegenwoordig natuurlijk transgender) cabaret shows in de stad zijn inmiddels ook weer opgestart en draaien 3 voorstellingen (van ruim 1 uur) per avond. De logistiek - met 3 x 1200 toeschouwers, en dus tientallen bussen - zal voor heel wat hoofdbrekens zorgen in een stad met  overvolle wegen. We kopen VIP tickets voor de Alcazar Cabaret Show en genieten vanaf de eerste rij van de show met spectaculaire kostuums, decors en choreografie. Over de zangkunsten maar niet te spreken; de hele show wordt geplaybackt...

Terwijl de Thai op zoek gaan naar hun winterjassen en  warme wollen vesten, rijden wij vrolijk door de zon en warmte (altijd nog zo’n 25°C!) richting het Khao Yai National Park. 

Friday, January 20

Verstoord…!

Zoals ik eind december 2018 – tijdens ons laatste bezoek aan Bangkok – schreef zakt de stad 2 centimeter per jaar; al weer 8 cm verder gezakt dus… Ik schreef ook dat Thailand en Bangkok naar meer smaken, maar helaas kwam er het één en ander tussen. Nu na ruim 4 jaar gaan we het er op wagen en hopen dat het land weer het leuke land van toen is. (de berichten hierover zijn wisselend) 

De KLM presenteert in het voorjaar van 2022 tijdens de Dutch Open (golf) met veel bombarie de nieuwe Premium Comfort Klasse; een ‘tussenklasse’ tussen de Business en Economy Klasse (heerlijke stoelen, meer ruimte en voordelen op de verschillende vliegvelden) We laten ons verleiden en boeken een retour Bangkok in de nieuwe klasse; het kost een paar duiten (de tickets naar Zuidoost-Azië zijn na de corona-perikelen overigens sowieso belachelijk duur geworden) maar dan heb je ook echt iets om naar vooruit te kijken! 

Helaas ziet Paul bij toeval (!) in de KLM App dat er voor de terugvlucht een ander toestel (zonder Premium Comfort stoelen) is ingezet; zonder enige mededeling zijn we ‘gedowngrade’ naar de economy klasse. Even later wordt de hele vlucht gecancelled en vliegen we met een ander KLM toestel dat 10 minuten later vanuit Bangkok vertrekt (00:40 uur...). Nu weer nieuwe stoelen en deze keer met een aantal rijen tussen ons in…
De service is inmiddels nul-punt-nul; lang wachten aan de telefoon, onbenullige antwoorden via WhatsApp en geen meldingen van de veranderingen. Als dan ook onze heenvlucht ‘verstoord’ is (ja, zo heet dat tegenwoordig) zijn we het beu! De boeven hebben stoelen aan ons verkocht die nog niet bestaan! We annuleren – na al die onrust en chagrijn – de vlucht van de KLM en boeken tickets bij Emirates (met heen- en terug dus een tussenstop in Dubai). 

De ‘K’ van KLM staat voor ons voortaan voor K*t (Luchtvaart Maatschappij). Tijdens 3 van de 4 etappes (elk rond de 6 uur) vliegen we met een A380 en daar geen Premium Comfort, maar vliegen in die geweldige ‘dubbeldekker’ is een stuk comfortabeler dan de economy van de KLM.


tijdens onze vlucht vieren de Chinezen het Chinees Nieuwjaar;
2023 staat in het teken van het konijn....
(symbool voor geduld, geluk en vrede)

De eerst 3 weken gaan we toeren. Na ’n nachtje vlak bij het vliegveld (The Park Nine Suvarnabhumi) halen we op het vliegveld de auto voor de komende 6 weken op (de laatste week zijn we zonder auto in Bangkok). 

We zakken voor 4 nachtjes af naar Pattaya (Siam@Siam Pattaya) om weer even te wennen aan de Tropen en het tijdsverschil. Daarna richting Khao Yai National Park – het oudste en één van de mooiste van Thailand en logeren daar op 2 locaties (@Rice Resort en The Hidden Village). Veel mooie golfbanen en – naar wij hopen – ook veel olifanten. (de tijgers in het park worden zelden gespot…) 

Reizen verder naar Khorat (Centre Point Hotel Terminal 21) en Lopburi (Baan Souchada Resort & Spa) en bezoeken onderweg wederom weer ‘ns heel wat bijzondere tempels. Vooral de Wat Phra Phutthabat belooft een bijzonder bezoek te worden; we zijn er op 5 februari, de laatste dag van het “Holy Footprint Festival”. Tijdens die paar dagen bezoeken duizenden pelgrims de “voetafdruk” van Boeddha en dit maakt deze tempel een van de belangrijkste boeddhistische tempels van Thailand.
het veelbelovende huis van Orchid Paradise Homes (OPV429) in Hua Hin

En verder – richting het zuiden – duiken we in de historie van Ayutthaya (Baan Pomphet) en Nakhon Phanom (Xen Hotel). De laatste stop - voordat we in Hua Hin 3 weken in een prachtig huis logeren - is Amphawa (Na Tree Tara Riverside Resort); daar bezoeken we een aantal ‘floating markets’. 

En om de smaak vast te pakken te krijgen ’n voorproefje van Mark Wiens…. (Mark Wiens is ‘food blogger’, ‘video host’ en sinds kort eigenaar van een restaurantje in Bangkok; “Phed Mark”. Daar gaan we zeker een keer eten; ze serveren alleen Pad Krapao (in allerlei smaken), onze favoriete maaltijd in Thailand.