Friday, March 11

Epiloog

De rit naar Santa Cristina duurt inderdaad langer dan gepland; dit komt niet zozeer door de snelheidsverlaging, maar door het feit dat het de eerste helft van de A2 volledig op de schop ligt. Gelukkig hebben we geen haast…
Eenmaal aangekomen in Catalunya hadden we gehoopt de botanische/beeldentuin bij Cap Roig te kunnen bezoeken. Volgens alle folders is-t-ie vanaf 1 maart elke dag open. Eenmaal aangekomen blijkt dat ze de openingsdatum hebben verschoven naar 14 maart; viva España! Min of meer bij toeval vinden we echter ’n prachtig wandelpad langs de ruwe kust naar Calella de Palafrugell, alwaar we ’n gezellig restaurant vinden voor de lunch. (weer zo’n prima dagmenuutje, maar hier iets exclusiever en dus iets duurder…)


Ook knippen we nog 2 kortings-couponnetjes uit het boekje voor Girona en Emporda. En op de laatste dag van dit 6-weekse rondje Spanje en trainingskamp voor het komende seizoen valt alles samen. Tijdens het 14e rondje – op de links course van Emporda – hebben we windstil, stralend kortemouwen-weer , prima gezelschap (’n Canadees echtpaar, zij met Nederlandse ouders, hij met ’n afstandsmeter…..) en veel goede zin. Dit resulteert in 35 stablefordpunten voor P. en 41 voor M.

Weest gewaarschuwd!

Sunday, March 6

Madrid

Terwijl Rutte en zijn kornuiten de snelheid op (een deel van) de snelwegen wil verhogen waren ze hier het afgelopen weekend tijdens onze rit van de Costa naar Madrid (5 ½ uur) druk bezig om op alle verkeersborden met 120 een grote sticker met 110 te plakken. Dit klusje alleen al kostte € 1.000.000, maar met deze actie schijn je 0,1 liter per 100 km te besparen. Onze rit van maandag (zo’n 6 a 7 uur) naar Santa Cristina d’Aro zal iets langer duren…



Aangekomen in Madrid rijden we na enig zoeken de parkeergarage in van het Eurostar Hotel. Tijdens ons vorige bezoek aan Madrid (in 2008) zij we wezen kijken bij de “Cuatro Torres” : 4 schitterende, moderne en zeer verschillende torens, die toen nog maar nauwelijks af waren. Nu logeren we in één van de 4 torens! Na een dag sjouwen door de stad is het heerlijk badderen in de super-de-luxe badkamer en eten we ’n broodje Jamon Iberico op ons 5 sterren-bed. Klinkt wellicht niet zo gezellig en romantisch, maar is wel heerlijk rustig…
We banjeren door het centrum, bezoeken el Rastro (vlooienmarkt) en het Prado, de homo-wijk ‘la Chueca’ en drinken hier en daar wat op ’n terrasje in de zon. In “la Fragua de Vulcano” - ’n drukbezocht tapasrestaurant vlakbij Plaza Anna – schuiven we aan bij het laatste tafeltje en laten ons onder andere de ossenstaart goed smaken. In het kader van het carnaval komen we zo nu en dan ietwat beschonken of verkleedde lieden tegen; we denken dat het echte feest pas los zal barsten lang nadat wij ons broodje ham hebben opgepeuzeld!

Thursday, March 3

Costa del Sol

Na een tocht van bijna 5 uur – eerst door het woestijnachtige gebied van Murcia en later langs de besneeuwde bergen en uit de rotsen gehakte huisjes van de Sierra Nevada - arriveren we zaterdag in Mijas. We logeren bij Gerard en Loes, die het appartement van Netty voor een aantal maanden hebben gehuurd. Inmiddels hebben ze zelf een appartement gekocht en de komende week staat in het teken van de overdracht. De Costa de Sol doet z’n naam eer aan; de zon blijft maar schijnen en de eerste dag is het zelfs zo lekker dat we tot ’s avonds laat buiten kunnen eten!



We bezoeken Arco, die in 2010 een schitterend appartement met dito uitzicht heeft gekocht in Lomas de los Monteros bij Marbella. Vanaf het enorme terras reikt het uitzicht tot aan Gibraltar en Marokko. We drinken er een glas witte wijn bij en smullen van de grote schaal sushi die Yumigo voor ons heeft achtergelaten… (“leftovers” van Arco’s verjaardagsfeestje…)

Terwijl Gerard en Loes op woensdag de officiële handelingen van de overdracht verrichten wandelen wij in het Parque Nacional “El Torcal” en het nabijgelegen Antequera. De rotsformaties zijn adembenemend mooi, de wandeling (zeg maar klauterpartij) van 2 uur ook. Het is er bijzonder rustig we ontmoeten 2 Duitsers en ’n handjevol berggeiten. In Antequera vullen we de calorieën weer aan met heerlijke tapas in een gezellige tapasbar. We zijn op tijd bij de Calle Severiano Ballesteros 48 voor de cava! Het is ’n prachtig ruim appartement met uitzicht op zee en aan de achterkant op de bergen en de golfbaan Calanova. De volgende dag komt Ikea met het eerste deel van de inboedel en kunnen we helpen met het in elkaar schroeven van het één en ander. ’s Avonds kijken we naar de verkiezingsuitslagen. Helaas waren de stembiljetten nog niet gearriveerd toen we naar Spanje vertrokken, zodat we voor de eerste keer sinds we stemgerechtigd zijn niet hebben kunnen stemmen. Uit de berichten begrijpen we dat het ook zonder onze stem op de nipper goed is afgelopen…



De golftassen komen 2 keer uit de achterklep; we spelen op Santa Clara en Calanova. Vooral de tweede baan is prachtig,maar beiden zijn ook fiks aan de prijs. Het blijkt dat maart (samen met september) de duurste maand van het jaar is; bovendien hebben we bij beide banen onenigheid over de korting met de coupons uit Kosta Magazine.(zelfs een gesprek met 'el presidente' lost niets op...) Het is blijkbaar ook erg onveilig op de golfbanen, want we worden steeds gewaarschuwd om geen "valuables" in de buggy achter te laten. Het is hier toch ander volk dan aan de Costa Brava, in Puerto Banus ( het Saint Tropez van Marbella) is het vooral erg louche en de bouwstijl wanstaltig....