Friday, January 30

voorbereidingen voor de roadtrip

Dinsdag op naar “the Prime Outlet Stores” bij San Marcos (vlakbij San Antonio); da’s een waanzinnige verzameling outlet winkels van alle grote (en voor ons ook onbekende) merken en is de op twee na grootste toeristische attraktie hier in Texas. ’t Is heerlijk rustig in ‘shoppers paradise’, dus het lijstje met wensen is snel geregeld....Winkelen betekent hier altijd “in de auto stappen”; zelfs voor een paar boodschappen ben je toch al gauw een poosje onderweg. Nu is dat met de mooie nieuwe voîture van André geen straf.

De volgende ochtend staan we om 10 uur op de ShadowGlen Golf Course – ’n kwartiertje rijden vanaf André – samen met 4 Koreanen te wachten tot de baan open gaat. Het heeft die nacht flink gevroren en de Texaanse Bram is erg streng wat betreft het openstellen van de baan.... En dan niet, zoals bij ons, in verband met de bescherming van het gras, maar in verband met de veiligheid van de spelers....! Er zijn een paar houten bruggetjes in de baan en ze zijn als de dood dat we met onze buggies in de slip raken op een brug (en wellicht de baan vervolgens aanklagen). Een uur later mogen we dan eindelijk (als eersten) afslaan en genieten van de baan, hoewel ons spel abominabel is! Onderweg vinden we zoveel (gloednieuwe) ballen dat we de kosten van het rondje er praktisch uit hebben. (Amerikanen zoeken blijkbaar nooit naar hun verdwenen ballen; ze liggen meestal zo voor het oprapen...)




’s Avonds komen Senay (de journaliste) en haar 10-jarige zoontje Hakan langs voor een ‘diner-party’, dus staan André en Marc ’s middags met een cocktail bij de hand een poos in de keuken om te “preppen”. (mocht Senay je bekend voorkomen op de foto’s; ze is vroeger – toen er nog omroepsters waren - een tijdje het gezicht geweest vande Tros)

Donderdag is weer ‘shopdag’ en rijden we van hot naar her door de stad, met als hoogtepunten de gloednieuwe wijk “the Domain”en de ‘Obama store’ in het centrum. Een klein winkeltje vol met Obama-memorabilia van T-shirts, tot mokken, posters en sleutelhang- ers. Bijna iedereen lijkt dolgelukkig met de nieuwe president. We sluiten de tour af bij de Walmart - de grootste supermarktketen ter wereld met winkels die normaal gesproken 24 uur per dag open zijn – om proviand in te slaan voor de roadtrip die morgen (vrijdag) gaat beginnen. Ter voorbereiding rijden we ook nog even door de carwash en zorgen ervoor dat de auto er spic en span uitziet.

Monday, January 26

back in Austin

Met maar zo’n 50 medepassagiers in een grote 757 de oceaan oversteken is een stuk minder erg dan met een vol toestel. Ruim 11 uur uur vliegen blijft saai, maar wel iets komfortabeler wanneer je met z’n tweeën 5 stoelen tot je beschikking hebt en zo nu en dan dus even languit kan. Al met al van deur tot deur wel weer zo’n 15 uur onderweg geweest, het laatste stukje van Houston naar Austin duurt nog geen half uur maar is door de weersomstandigheden wel tamelijk turbulent.
’t Is heerlijk om 's ochtends vroeg weggebracht (door Trees) en aan het eind van de middag opgehaald te worden en ’t voelt weer als “thuiskomen” bij André en Chris.

Al vroeg de volgende ochtend slaan we in onze favoriete winkel – de Golfsmith – onze slag! Een utility-club, golfschoenen en handschoenen en voor 30 euro krijgt m’n gebroken pitchingwedge een nieuwe shaft. De dollar is dan welliswaar wat duurder dan vorig jaar, het blijft heerlijk shopppen hier!

(Gevalletje toevallig: tijdens de vlucht lezen we in de Volkskrant een bijna paginagroot artikel over Austin en Obama (zie bij de ‘links’) en de volgende dag zit ik op de achterbank van Andre’s auto naast de schrijfster van het artikel. Het is een Turks/Nederlandse journaliste die een half jaar in Austin woont en les geeft op de Universiteit van Texas en die door André en Chris op sleeptouw wordt genomen om haar wegwijs te maken in Austin en de USA.)