Van de sneeuw en kou in Colorado naar heerlijk buiten ontbijten
in de woestijn van Arizona. Maar tussen Cortez en Page hebben we veel
spectaculaire vergezichten, canyons en bijzondere dingen gezien en meegemaakt,
dus nog maar even terug naar dag 6…..
Day 6: van Cortez naar Chinle. Voordat we zuidwaarts rijden,
toeren we door het Mesa Verde National
Park en zien een paar “cliff dwellings” (huizen – honderden jaren geleden -
door indianen gebouwd in de kliffen). Het park beschermt 600 dwellings
(verblijfplaatsen). Alles wat je nu ziet is in originele staat volgens één van
de rangers, maar op oude foto’s zagen we dat het één en ander toch flink
gerestaureerd is… Desalniettemin een heel bijzondere plek!
We rijden het Navajo Indianen Reservaat binnen via Shiprock.
Het gebied is bijna even groot als Nederland en ligt verspreid over New Mexico,
Arizona en een klein stukje van Utah. Vlakbij het dorp Shiprock ligt de
kolossale rots met dezelfde naam; een religieuze en bijzondere plek voor de
Navajos en misschien om die reden wel zo slecht benaderbaar. We hobbelen een
klein stukje over een onverharde weg, maar besluiten al snel dat we tevreden
zijn met het zicht dat we daar hebben op de enorme “zeilboot”. André is bovendien
erg zuinig op z’n bolide!
In Chinle logeren we ook nu in een Holiday Inn. Het hotel
wordt gerund door Navajos, een stam die nu niet bepaald bekend staat als een
vriendelijk volk. (er zijn in de USA trouwens nog 700 verschillende indianenstammen!)
In verband met alcoholmisbruik heerst in vrijwel het hele
gebied een alcoholverbod, ook in restaurants… Ze schenken alcoholvrije wijn en
bier, maar enkele gasten proberen - zonder succes - toch of er wat te ritselen valt. Gelukkig zijn we zelf goed voorzien! (en
verstoppen één en ander voor de zekerheid voor de kamermeisjes…) Door de
overgang naar de Westerse leefstijl zijn veel Navajos nu veel te zwaar; in de
supermarkt zien we een aankondiging dat met ingang van 1 april een extra
belasting op dikmakende etens- en drinkwaren wordt geheven. Ben benieuwd of die
fat taks gaat werken! Met regelmaat een ontbijt als deze Mexicaanse “Huevos Rancheros”
(tortilla, ham, 2 gebakken eieren met chilisaus en dubbel gebakken bruine bonen)
gaat het mij zeker niet lukken…
Day 7: Vanuit het hotel rijden we zo het park rondom de Canyon de Chelly in; het is veel minder
bekend (en bezocht) dan de Grand Canyon, maar misschien wel even spectaculair! (maar
een stuk kleiner) We wandelen naar beneden de canyon in en pikken op de
terugweg André weer op die halverwege op een bankje gezellig met passerende
wandelaars heeft zitten kletsen. We toeren langs de 11 uitzichtpunten en zien
de canyon op veel verschillende manieren, met ’n strakblauwe hemel en met dreigende luchten. Mooi! En bovendien hebben
we de Grand Canyon nog voor de boeg…
Day 8: Eén van de absolute hoogtepunten van de reis bereiken
we aan het eind van de trip tussen Chinle en Page. Ooit heb ik in een reistijdschrift spectaculaire
foto’s gezien van Antelope Canyon en
wist toen meteen zeker dat ik daar ooit naar toe wilde gaan. En wat was het
mooi!
We kiezen voor de Lower Antelope
Canyon , omdat de indianen naar verluid vooral de Upper Canyon volstouwen met toeristen. De canyons zijn erg smal
(soms zelfs zo smal dat ik er maar nauwelijks door heen pas…) en dan loopt het vaak
vast met zoveel mensen. En kan je dus bovendien geen foto’s maken zonder anderen in
beeld. We hebben een supergids die van
elk fototoestel (of iPhone, iPad, noem maar op) de juiste instelling weet te
programmeren voor het beste resultaat. Zo nu en dan neemt-ie je ongevraagd het toestel uit
handen om vanuit bijzondere hoeken de meest mooie plaatjes te schieten. We hebben 'm goed getipt!
