Thursday, February 25

history tour

New Orleans suddert nog een beetje na van het grote Mardi Gras (= ‘vette dinsdag’) feestgebeuren; overal hangen nog de traditionele kralenkettingen in de bomen, bovenleidingen en tuinhekjes en de maskers en boa’s liggen in de ramsj.
We doorkruisen de stad met de oude trammetjes en te voet; ‘maken een lange wandeling door de ‘Garden District’ met z’n prachtige oude houten huizen, het opgepimpte ‘Wharehouse District ’en lopen via de ‘River Walk’ weer terug naar de French Quarter. Eten met uitzicht op de enorme Mississipi River een “po-boy”(= heerlijk stuk stokbrood met bv oesters, garnalen of worst = ‘poor boys food”). Op de French Market zien we in ’n kraam stronttoevallig live de laatste ronde van Sven’s 10 km rit. Juichen wanneer we zien dat hij eerste is geworden, maar langzaam maar zeker wordt door de ondertitels duidelijk dat er iets mis is gegaan. De dame van de kraam is zeer met ons begaan…. De fransozen hebben een grote stempel gedrukt op het leven in Louisiana; ’s avonds eten we in ’n prima franse bistro, maar ja dan wel krokodillenvlees en cray-fish!(hier prima cajun food)




De trip van woensdag – van New Orleans naar Vicksburg – staat bol van de historie. Eerst rijden we door de wijken die 5 jaar geleden (!) het ergst zijn getroffen door Katrina; bij enkele huizen staan weer auto’s, maar de meesten staan nog leeg en zijn waarschijnlijk net zo beschadigd als toen. Op advies van de tourist information stappen we tijdens deze rit niet uit; de wijk heeft de hoogste ‘crime-rate’ van het land…. Iets verderop langs de rivier bezoeken we een oude suikerplantage; in en rondom het prachtig gerestaureerde huis krijgen we ’n rondleiding met het volledige familieverhaal en ’n goeie indruk van het leven in die tijd. In Natchez – ’n stuk stroomopwaarts – staan we even stil bij de “Forks of the Road” ; op deze plaats werd tot 1863 de op een na grootste slavenmarkt van Amerika gehouden. De teksten op de plaquettes doen ons huiveren. De tocht van morgen belooft nog veel meer geschiedenis met burgeroorlog en civil rights movement; één van de hoogtepunten van de geschiedenis vond plaats in Tupelo, de eindbestemming van de trip; de geboorte van Elvis… ;-)
In Vicksburg logeren we in één van de vele casino’s (in de vorm van een oude radarboot op de rivier); in een overmoedige bui belooft André ons ⅔ van z’n winst. Die blijkt helaas nihil te zijn….. Wanneer we de volgende ochtend voor achten naar het uitgebreide ontbijtbuffet wandelen zitten de diehards nog/alweer aan de automaten te trekken!

Tuesday, February 23

the Big Easy

Donderdagmiddag is het tijd voor officiële handelingen; André moet bij de notaris z’n ‘trust’ regelen en Marc en Mel (goeie vriendin van Chris uit Austin) mogen weer als getuigen optreden. (5 jaar geleden waren we ook de getuigen bij het huwelijk van André en Chris in Amsterdam)Veel papierwerk met daarna 'n gezellige pastamaaltijd.

De dagen erna golfen (Avery Ranch) en shoppen (Outlet San Marcos; één van de grootste toeristische attracties van Texas) we nog wat, voordat we zondag vertrekken voor de roadtrip. De auto van André gaat langs de dealer voor wat checks en door de wasstraat.
De avond voor vertrek kijken we – zonder daar voor om half drie ’s nachts op te hoeven staan ! – op primetime naar de 1500 meter voor de heren. Met Chris als fan (en bijna dubbelganger!) van Shani Davis en de dutchies voor Mark leverde dat een gezellige avond op…..’t Is dat er 2 kanshebbende Amerikanen aan deze race meededen anders hadden we er überhaupt niets van gezien. (de volgende dag kunnen we de overwinningsrace van Irene Wüst alleen volgen via de tussenstanden op ’t internet)

Op zondag vertrekken we dan richting Houston; daar leveren we onze huurauto weer in en rijden verder met de auto van André. In de stad bezoeken we eerst nog een prachtige kunstcollectie (the Menil Collection) en een “Whataburger” voor de broodnodige calorieetjes…. ’s Avonds – aangekomen in Sulphur – eten we ondanks de slechte reviews op het internet bij “Cajun Charlie”, het enige restaurant in de direkte omgeving. Het restaurant , dat bijna op de begraafplaats ligt, biedt hopelijk niet het beste van de cajun kitchen. Bovendien ligt de wijn die we willen bestellen in een kast waar niemand de sleutel van kan vinden….


Op maandag ’n vrij lange rit voor de boeg; we rijden via de Creole Nature Trail, dwars door de immense swamps (waar de huizen in verband met de orkanen en overstromingen op hoge palen staan en vol met alligators!) naar New Orleans (bijgenaamd “the Big Easy”). We logeren in een hotel midden in het oude French Quarter en hebben zo’n leuk gietijzeren balkonnetje met uitzicht over Bourbonstreet; overdag een gezellige straat, maar ’s avonds (en ’s nachts) een drukke boel met veel (harde!) muziek…. De oordopjes werken goed.

Thursday, February 18

vliegtuig vliegt gebouw in.....

Dankzij een fikse wind in de rug komen we ondanks het feit dat we een uur te laat vertrekken na 10 uur vliegen stipt op tijd aan in Houston en zijn we binnen een half uur langs de norse immigration officers en de bagageband. Nog een half uur later hebben we de huurauto opgepikt en rijden we – ietwat vermoeid (het is inmiddels diep in de nacht voor ons) – in 3 uur naar André en Chris in Austin. Daar komen we mooi op tijd voor de cocktails aan. Het voelt al aardig aan als thuiskomen hier!

De volgende ochtend zijn we natuurlijk al weer voor dag en dauw klaarwakker en stappen we vroeg in de auto voor het eerste shoppen…. Het gebruikelijke rondje langs onze favoriete winkels. Omdat het afgelopen maandag een feestdag was (Presidents Day) geeft de Golfsmith deze dagen nog eens 20% extra korting op de voor ons al prettige prijzen!

Buiten in het zonnetje (18°C) en voor de TV voor de ‘Accenture Matchplay Championships’ in Arizona proberen we onze jetlag tegen te werken; toch taaien we weer vroeg in de avond af. Breaking news van vandaag is de bekendmaking van Tigers’ persconferentie, die hij morgenochtend 09.30 uur onze tijd (16.30 in NL) zal geven; op alle kanalen wordt er flink gespeculeerd.

Ook op donderdag zijn we de jetlag nog niet de baas en al weer vroeg wakker; hebben dan ook een vroege afslagtijd geregeld op Shadow Glen. Helaas hebben we een frostdelay en moeten we net als vorig jaar wachten totdat de bruggetjes ijsvrij zijn…..Later wordt het stralend en zeer behaaglijk qua temperatuur. Wanneer we thuis komen horen we dat er niet al te ver van hier in de stad een malloot met z’n vliegtuigje het belastingkantoor is ingevlogen; ’n rigoureuze manier om duidelijk te maken dat je het niet eens bent met je aanslag….

Monday, February 8

roadtrip to the Deep South



(kaart dubbel aanklikken om te vergroten)