’t Stikt van de kleermakers in Hua Hin; ze proberen je
allemaal naar binnen te lokken. De kleermakerij waar ik m’n zilveren jasje laat
maken – Jasmine - werd ons aangeraden
door Cees. (“Aaah…. Mister Cees; you’ll get good discount!”) en ’t moet gezegd
worden; ze doen ’t erg netjes en correct, hoewel die discount uiteindelijk wat
tegen lijkt te vallen… Gisteren – na 2 keer passen – het eindresultaat
opgehaald; vind het zelf ’n mooi “Boss-jasje”, het glimmen valt reuze mee!
Hoewel de twee kleermakers allebei prima Engels spraken (net
als alle andere kleermakers komen ze uit India of Nepal) hadden ze voor het
reclamebord buiten blijkbaar niet de moeite genomen naar Nederlandse
vertalingen te informeren bij klanten. Wanneer je Google-translator er op
loslaat krijg je wonderlijke vertalingen… Zo wordt ‘n jasje “omslag”, ’n gilet
“borstrok” en een topje een “spits” ! We hebben er maar niets van gezegd en op
verzoek beloofd reclame voor ze te maken in Nederland.
De Thai zelf hebben ook moeite met vertalen. Wanneer we op
zoek gaan naar het Khao Sam Roi Yot National Park kunnen we de juiste afslag
niet vinden (we hadden al geconcludeerd dat het GPS-apparaat niet de juiste
aanwijzingen gaf…) Er staan alleen borden in het Thaise schrift; pas wanneer we
de afslag na veel gedoe gevonden hebben staat er plotseling om de 100 meter een
bord met de boodschap dat we bijna in het NP zijn.
Eenmaal aangekomen beklimmen we één van de prachtig gevormde
bergen voor het uitzicht over de baai, de rijstvelden en de rest van het
gebergte dat ’n beetje doet denken aan het Karstgebergte in China. Doorweekt
komen we boven aan en treffen daar een ’n paar Zweedse gezinnen aan met ’n hele
zwik kinderen van rond de 5 jaar; ’t is werkelijk ’n wonder dat die de bijna
onmogelijke klauterpartij hebben overleefd. Vanaf de top zien we ook de
garnalenkwekerijen; het park lijkt één grote kwekerij te zijn! Een prima plek
dus om tijdens de lunch tussen de garanalenvijvers Tom Yum Goong (de
garnalensoep van het recept van 7 september) te eten.
’s Middags kunnen we er weer tegen en beklimmen we aan de
kust 2 heuvels om uiteindelijk af te kunnen dalen in de Phraya Nakhon grot. Ter
ere van de koningen is in deze grot een paviljoen gebouwd; ’n bijzondere
gewaarwording. De huidige koning is er in z’n hele leven maar 2 keer geweest en
dat verbaast me niets; het kost enorm veel inspanning om er te komen. Nu hij in
’n rolstoel zit zal het helemaal niet meer lukken… Na even uitpuffen klimmen we
de spekgladde grot uit en gaan de 2 heuvels weer over. Dan is een kokosnoot
heerlijk dorstlessend!
Wanneer we 2 dagen later het voormalige zomerpaleis willen
bezoeken wordt Paul er op gewezen dat z’n korte broek te kort is… Moet de knieën
bedekken. Door z’n broek iets te laten zakken lukt dat wel, maar de mevrouw is
onverbiddelijk! ’n Sarong biedt de oplossing. De koning wordt in Thailand aanbeden
als een heilige. Overal in de stad hangen enorme billboards met foto’s van het
koninklijk paar en staan kleinere foto’s met altaartjes. Terwijl Nederland
uitkijkt naar de verjaardag van de goedheiligman op 5 december, zijn hier de voorbereidingen
voor de verjaardag van de koning (ook op
5 december) in volle gang. Terwijl bij ons op Koninginnedag de alcohol
rijkelijk vloeit gaat hier de hele dag de kraan juist dicht. (je kan hier trouwens
dagelijks tussen 14.00 uur en 17.00 nergens alcohol kopen, tenzij je 10 liter
of meer inslaat; logica?)
Uit de lokale media begrijpen we dat er honderden soldaten
op weg zijn naar Hua Hin. Gelukkig niet vanwege de demonstraties – die inmiddels
ook buiten Bangkok plaatsvinden – maar vanwege de verjaardag van de koning, die
hier in z’n zomerpaleis z’n verjaardag zal vieren. We hopen dat de rellen uit
respect voor de koning vóór de vijfde afgelopen zullen zijn. Maar ja, de
dag nadat we in Bangkok aankomen (10 december) is het de Dag
van de Constitutie, dus dat is wellicht ’n mooie aanleiding om de
straat weer op te gaan…..