sabai sabai

Ook hier hebben de weersvoorspellers het niet altijd bij het rechte eind gelukkig! ’t Is weliswaar grijs en zo nu en dan regenachtig, maar beslist niet als vorige week. Voor de zekerheid hadden we onze afslagtijd op de Sea Pine Golfclub verschoven naar maandag wat resulteerde in ’n heerlijk lummel-zaterdag.

’n Mooie dag om ’n bezoekje te brengen aan “the Venetian”, een Amerikaans aandoende ‘mall’. ’n Enorm winkelcentrum iets buiten de stad gebouwd in de stijl van Venetië, compleet met Dogepaleis, Campanile en gondels (en de Trevifontein in aanbouw; was dat niet ’n andere stad…?) Uit de luidspeakers galmen voortdurend Italiaanse aria’s. ’t Is een razend populaire attractie; ze worden met bussen tegelijk aangevoerd. Wel wonderlijk dat je hier alleen maar Thais kunt eten, er is geen pizza of pasta te vinden.

Daarna doen we ons vaste rondje door de stad. ‘Lopen even binnen bij Sabai Sabai Golf (sabai = comfortabel en ontspannen); ’n vrolijk kantoortje waar je met reductie greenfees kunt kopen. Daar zijn we vaste klant, want de normale greenfees zijn pittig aan de prijs; elke korting is welkom! We worden er al verwelkomd als Khun Marc en Khun Paul. (khun = meneer)

sabai sabai golf

Op de markt kopen we voor de volgende dag voor 30 Bath (€ 0,75!) ’n kleine krathong. Terwijl we met het ding in de hand naar de auto teruglopen worden we verschillende keren aangesproken door Thai die het blijkbaar bijzonder vinden dat ’n farang (blanke westerling) ’n krathong te water laat. Er gaan heel wat duimen omhoog!  Thuis slaagt-ie met vlag en wimpel voor de vaartest in het zwembad. Zondagavond – bij volle maan – gaat hij de zee op en hopen we maar dat-ie heel ver zal wegdrijven! Wanneer 2 echtelieden beiden ’n khratong te water laten is het belangrijk dat ze naast elkaar wegdrijven; des te langer blijven de partners samen. Er zijn van die smiechten die ze met ’n touwtje stiekem aan elkaar verbinden….

’t Is wederom feest in Villa Chan. Van Mårten - de organisator - horen we dat we niet meer op de wachtlijst staan voor de Tee Time Thailand Invitational, maar daadwerkelijk mee kunnen doen op 5 en 6 december. Yeah!! Hoewel we natuurlijk überhaupt niet geïnviteerd waren voor deze wedstrijd - die wordt gehouden op Black Mountain, de mooiste baan van Thailand (op nog geen 10 minuten rijafstand!) – zijn we zo brutaal geweest om ons zelf aan te melden. En met succes dus! We zijn benieuwd naar het spelersveld; op de poster hebben ze ’t over pro’s, dus wellicht vallen we helemaal uit de toon. Maar aan de ander kant willen we de eerste prijs van €2500,00 niet eens winnen, want dan verliezen we onze amateurstatus. We zetten onze hoop in op de loterij tijdens het prize-giving diner; daar zijn ook grote geldprijzen mee te winnen….. (als die krathong nou ‘ns hééél ver wegdrijft?)