Bijna alle Thai en farangs wandelen met hun krathong door het smalle straatje
naar het grote strand bij het Hilton en Sofitel Hotel. Het is er - zo vlak na de optocht - ’n drukte van
belang. De meeste krathongs stranden echter in de branding; het strand is
bezaaid met kaarsjes die het niet ver geschopt hebben….. Wij belandden uiteindelijk
op een ander strand naast de monding van een stroompje en hopen daarvan te
profiteren, maar ook de onze blijft zielig op het strand steken. Totdat ’n klein jochie de zee inloopt en
het ding ‘n duwtje richting stroming geeft; en jawel, hij verdwijnt richting
horizon! Voordat-ie uit het zicht verdwijnt draaien we ons om om te voorkomen
dat we ‘m weer richting strand zullen zien schommelen….
Gewapend met ’n boodschappenlijstje met de fonetische
opgeschreven ingrediënten voor de “Kaeng Karìe Kài “ (gewoon kipcurry met
groenten…) naar de markt en supermarkt. Op de markt gaat alles makkelijk (aanwijzen
en dokken), maar de Tesco Lotus – ’n supermarkt à la de Franse hypermarchés –
levert meer problemen op. Uiteindelijk loopt zelfs de manager mee te zoeken
naar de sàttôhs (petehbonen), niemand heeft ooit gehoord van die groente. Later
zie ik in de weekfolder ’n fotootje van de bonen; ze zijn dus potdorie
waarschijnlijk nog in de aanbieding ook…..!
De kleine witte aubergine’s op de foto hebben er voor gezorgd
dat de groente in het Engels “eggplant” wordt genoemd.
de ingrediënten voor de kipcurry |
’s Avonds tijdens het avondeten is het telkens ’n
beestenbende op de veranda. Allereerst is daar de teef van Cees en Panjit, die
naar de - niet zo Thaise - naam “Blackie” luistert (en ja, ze is helemaal zwart).
Blackie is een soort Michelin keurmeester.
Zo gauw de wok aangaat ruikt ze dat 2 deuren verder blijkbaar zonder problemen
en steekt ze haar neus vanaf de schuifpui de keuken in. Als ze ’t niets vindt
is ze binnen de kortste keren weer weg, is ’t de moeite waard blijft ze zitten.
Maar als het super is gaat ze er rustig bij liggen en wacht geduldig af. Voor
de Kaeng Karìe Kài gaat ze languit
liggen!
Verder is vanaf de eerste schemering de veranda vergeven van
de gekko’s; kleine leuke beestjes die
geen vlieg kwaad doen (nou ja, die dan misschien net wel…) Maar zo nu en dan
komt er ook 'n knaap van zo’n 25- 30 cm tevoorschijn. Dat zal ook wel geen
verkeerde jongen zijn, maar we verdenken hem er wel van dat hij ons zo nu en
dan wakker gilt ’s nachts; gekko’s maken schelle klikkende of gillende geluiden
die klaarblijkelijk dwars door de oordopjes heengaan. Dat geluid samen met de
geluiden van de tropische vogels in de tuin maken het trouwens wel mooi wakker worden hier!
Dit beestje (weet iemand wat het is?) woont samen met z’n
gade in de bougainville-haag en is - vooral ’s ochtends tijdens ons ontbijt - druk
bezig met foerageren en veilig stellen van z’n territorium. De schitterende
vlinders in allerlei kleuren laat-ie met rust.
1 comment:
Ik hoop dat jullie " bootje" heel ver zal varen, en dat jullie veel geluk mogen hebben.
De beestenboel is wel leuk, maar een hond is maar een hond. Verder zijn het natuurlijk mooie dieren de jullie zien en horen.
Ik ga gauw naar de foto's kijken, als er nieuwe op staan natuurlijk.
Liefs Loes.
Post a Comment