feest van licht en water

Heel Thailand maakt zich op voor Loy Krathong (= “drijvend mandje”); het belangrijkste en misschien wel het meest feeërieke feest van het jaar. Bij volle maan (zondag 17 november) laten alle Thais een mandje gemaakt van bananenbladeren en in de vorm van een lotusbloem te water (rivier, kanaal, zee en in ons geval ons zwembad….) Net zoals wij vroeger rond Sint Maarten onze eigen lampions maakten, maken ze de Krathongs vaak zelf; in het mandje staan een kaars, 3 wierookstokjes, bloemen, muntjes, wat haar en soms nagels van de maker. (ze staan trouwens ook in grote getalen te koop op de markt en in de supermarkten…) De krathong is – na afloop van het regenseizoen – een offer voor de ‘Moeder van het Water’. De Thais geloven dat bij het wegdrijven van de krathong ook zonden en ongeluk (eigenlijk al het ‘negatieve’) zullen weggaan. Hoe verder de krathong wegdrijft en hoe langer de kaars blijft branden, hoe meer voorspoed en geluk in de toekomst.  Ook worden er grote lampionnen met kaarsjes opgelaten; dat moet ’n schitterend gezicht zijn! Verder zijn er optochten, wordt er vuurwerk afgestoken en zijn er verkiezingen van de mooiste krathong en van de mooiste jongedame in nationale klederdracht. Helaas is de hoogste patriarch van Thailand (een 100-jarige monnik) onlangs overleden en is er sprake van nationale rouw; er gaan geruchten dat de festiviteiten om die reden aangepast zullen gaan worden….

krathongs in aanbouw op de markt

Ondertussen maken we met het autootje leuke tripjes in de omgeving. We rijden over het platteland naar de watervallen van Pala-U in het Kaeng Krachan National Park  (er lopen daar olifanten en tijgers rond; wij zien alleen een paar schitterende vlinders en natuurlijk de watervallen). Door de hevige regenval van afgelopen vrijdag kunnen we maar tot het 4e plateau (er zijn er 11) klauteren, maar dat vinden we onder de bloedhete omstandigheden prima! De autorit gaat dwars door bananen-, aloë vera- en ananasplantages; de annanassen worden nu geoogst en keurig opgestapeld in vrachtwagentjes naar de stad gereden. Langs de weg betaal je nu voor ’n enorme – heerlijk rijpe – ananas maar  €0,40. Zalig al dat fruit!

We bezoeken ook een aantal Wats , het enorme Boeddhabeeld aan de kust, iets onder Hua Hin en lunchen in een modern en stijlvol restaurant midden in de Hua Hin Hills Vineyard en met een schitterend uitzicht over de wijngaarden en de omgeving. Daar waan je je plotseling in een andere wereld. De wijn is flink aan de prijs, net zoals alle alcoholica hier overigens. De eenvoudige lunch (‘n heerlijk soepje met een glas wijn van het landgoed) is ongetwijfeld de duurste maaltijd van ons hele verblijf hier in Hua Hin…..
Daarnaast is het heerlijk toeven onder de sala (typisch Thais bouwwerk, tegen de zon en tegen de regen) naast ons huis; vooral tijdens de heetste uren van de dag (eigenlijk al vanaf even na zonsopkomst rond kwart over zes) , jammer genoeg vinden de muggen het tegen zonsondergang (rond kwart over zes) ook ’n lekker plekje. Dan vluchten we naar de veranda, terwijl de sala er juist dan met de kerstlampjes zo idyllisch uitziet... En ondertussen flink veel dompelen in het zwembad!

Volgens de thaise weervoorspellers ligt er nu een “tropical depression” in de Zuid Chinese Zee op de loer, die juist dit weekend met veel regen en wind over onze regio zal gaan trekken. Nu maar hopen dat de festiviteiten rondom Loy Krathong  niet in het water zullen vallen…..!