Wat was Paul blij met de gedownloade kaarten van Thailand
voor de Garmin-routeplanner. Het apparaat zou ons zonder mankeren van het
vliegveld (ten zuidoosten van Bangkok) naar Hua Hin (ten zuidwesten van de
stad) brengen. En dan wel via een uitgebreid net aan snelwegen dat we thuis op
alle kaarten hadden gevonden. Miep uit het kastje had echter andere plannen en
voordat we er erg in hadden stonden we muurvast in de haast eeuwig durende file
midden in de binnenstad van de wereldstad…. De honderden scooters en het feit
dat er geen belijning op de meeste wegen is (en wanneer die er wel is worden de
lijnen volledig genegeerd) maakten het ’n spannende rit. Terwijl het buiten al
broeierig heet was, was de sfeer in de auto ijs- en ijskoud! Pas nadat we via
een schitterende brug de rivier over waren werd het weer gezellig…
Halverwege de rit zien we ’n druk bezocht restaurant langs
de weg en schieten de vluchtstrook op. Bij het zien van al de lekkere gerechten
achter het glas loopt het water ons de mond in. De vriendelijk glimlachende
mevrouw die een en ander opschept waarschuwt dat wat we hebben uitgekozen “very
spicy” is; we lachen en zeggen dat we wel wat kunnen hebben. Ze heeft gelijk…
En ondanks dat we de pepertjes opzij schuiven protesteren de darmen later ’n
beetje. Toch weer even wennen aan het heerlijke thaise eten.
Later dan gepland komen we aan bij Villa Chan en worden
hartelijk ontvangen door sleutelbeheerder Cees en zijn thaise echtgenote
Panjit. Op tafel staat een schitterend welkomst boeket met bloemen uit de
tropische tuin. Het huis is groter dan gedacht en stijlvol ingericht, de tuin
dus tropisch en in het zwembad kan je zelfs baantjes trekken… Hier kunnen we
het wel 5 weken uithouden, zo denken we.
Een kastje vol thaise kruiden en sauzen, ’n wok en een grote
bbq staan te wachten om gebruikt te worden. ‘Mag zelfs de grote wok met brander
van Panjit lenen als ik zou willen. Dat wordt 5 weken kokerellen aan de hand
van m’n meegebrachte boek “De origineel Thaise keuken”! Een dag later op de
lokale markt slaan we currypaste, groente en fruit in; voor vlees en vis gaan
we liever naar de schitterende supermarkten. Ik vrees dat er nog veel foto’s
van eten voorbij zullen komen…!
Zoals deze zeebaars met vissaus, gestoomde rijst en morning
glory; die aten we ook 13 jaar geleden in hetzelfde restaurant op palen in de
zee. ’n Fiks briesje waait langs de tafeltjes en maakt de temperatuur dragelijk. Mooie lunch!
Thaan hoi aroy ! |
1 comment:
Laat maar lekker foto's langs komen van lekker eten.
Misschien nog meer recepten. Het favorieten recept van Paul heb ik al overgeschreven, misschien wel maken.
Maar de koriander doe ik er dan apart bij voor de liefhebbers.
Groetjes Loes.
Post a Comment