honderden militairen in Hua Hin.....

’t Stikt van de kleermakers in Hua Hin; ze proberen je allemaal naar binnen te lokken. De kleermakerij waar ik m’n zilveren jasje laat maken – Jasmine - werd ons aangeraden door Cees. (“Aaah…. Mister Cees; you’ll get good discount!”) en ’t moet gezegd worden; ze doen ’t erg netjes en correct, hoewel die discount uiteindelijk wat tegen lijkt te vallen… Gisteren – na 2 keer passen – het eindresultaat opgehaald; vind het zelf ’n mooi “Boss-jasje”, het glimmen valt reuze mee!

Hoewel de twee kleermakers allebei prima Engels spraken (net als alle andere kleermakers komen ze uit India of Nepal) hadden ze voor het reclamebord buiten blijkbaar niet de moeite genomen naar Nederlandse vertalingen te informeren bij klanten. Wanneer je Google-translator er op loslaat krijg je wonderlijke vertalingen… Zo wordt ‘n jasje “omslag”, ’n gilet “borstrok” en een topje een “spits” ! We hebben er maar niets van gezegd en op verzoek beloofd reclame voor ze te maken in Nederland.

De Thai zelf hebben ook moeite met vertalen. Wanneer we op zoek gaan naar het Khao Sam Roi Yot National Park kunnen we de juiste afslag niet vinden (we hadden al geconcludeerd dat het GPS-apparaat niet de juiste aanwijzingen gaf…) Er staan alleen borden in het Thaise schrift; pas wanneer we de afslag na veel gedoe gevonden hebben staat er plotseling om de 100 meter een bord met de boodschap dat we bijna in het NP zijn.

Eenmaal aangekomen beklimmen we één van de prachtig gevormde bergen voor het uitzicht over de baai, de rijstvelden en de rest van het gebergte dat ’n beetje doet denken aan het Karstgebergte in China. Doorweekt komen we boven aan en treffen daar een ’n paar Zweedse gezinnen aan met ’n hele zwik kinderen van rond de 5 jaar; ’t is werkelijk ’n wonder dat die de bijna onmogelijke klauterpartij hebben overleefd. Vanaf de top zien we ook de garnalenkwekerijen; het park lijkt één grote kwekerij te zijn! Een prima plek dus om tijdens de lunch tussen de garanalenvijvers Tom Yum Goong  (de garnalensoep van het recept van 7 september) te eten.

’s Middags kunnen we er weer tegen en beklimmen we aan de kust 2 heuvels om uiteindelijk af te kunnen dalen in de Phraya Nakhon grot. Ter ere van de koningen is in deze grot een paviljoen gebouwd; ’n bijzondere gewaarwording. De huidige koning is er in z’n hele leven maar 2 keer geweest en dat verbaast me niets; het kost enorm veel inspanning om er te komen. Nu hij in ’n rolstoel zit zal het helemaal niet meer lukken… Na even uitpuffen klimmen we de spekgladde grot uit en gaan de 2 heuvels weer over. Dan is een kokosnoot heerlijk dorstlessend!

Wanneer we 2 dagen later het voormalige zomerpaleis willen bezoeken wordt Paul er op gewezen dat z’n korte broek te kort is… Moet de knieën bedekken. Door z’n broek iets te laten zakken lukt dat wel, maar de mevrouw is onverbiddelijk! ’n Sarong biedt de oplossing. De koning wordt in Thailand aanbeden als een heilige. Overal in de stad hangen enorme billboards met foto’s van het koninklijk paar en staan kleinere foto’s met altaartjes. Terwijl Nederland uitkijkt naar de verjaardag van de goedheiligman op 5 december, zijn hier de voorbereidingen  voor de verjaardag van de koning (ook op 5 december) in volle gang. Terwijl bij ons op Koninginnedag de alcohol rijkelijk vloeit gaat hier de hele dag de kraan juist dicht. (je kan hier trouwens dagelijks tussen 14.00 uur en 17.00 nergens alcohol kopen, tenzij je 10 liter of meer inslaat; logica?)

Uit de lokale media begrijpen we dat er honderden soldaten op weg zijn naar Hua Hin. Gelukkig niet vanwege de demonstraties – die inmiddels ook buiten Bangkok plaatsvinden – maar vanwege de verjaardag van de koning, die hier in z’n zomerpaleis z’n verjaardag zal vieren. We hopen dat de rellen uit respect voor de koning  vóór de vijfde afgelopen zullen zijn. Maar ja, de dag nadat we in Bangkok aankomen (10 december) is het de Dag van de Constitutie, dus dat is wellicht  ’n mooie aanleiding om de straat weer op te gaan…..