Costa del Sol

Na een tocht van bijna 5 uur – eerst door het woestijnachtige gebied van Murcia en later langs de besneeuwde bergen en uit de rotsen gehakte huisjes van de Sierra Nevada - arriveren we zaterdag in Mijas. We logeren bij Gerard en Loes, die het appartement van Netty voor een aantal maanden hebben gehuurd. Inmiddels hebben ze zelf een appartement gekocht en de komende week staat in het teken van de overdracht. De Costa de Sol doet z’n naam eer aan; de zon blijft maar schijnen en de eerste dag is het zelfs zo lekker dat we tot ’s avonds laat buiten kunnen eten!



We bezoeken Arco, die in 2010 een schitterend appartement met dito uitzicht heeft gekocht in Lomas de los Monteros bij Marbella. Vanaf het enorme terras reikt het uitzicht tot aan Gibraltar en Marokko. We drinken er een glas witte wijn bij en smullen van de grote schaal sushi die Yumigo voor ons heeft achtergelaten… (“leftovers” van Arco’s verjaardagsfeestje…)

Terwijl Gerard en Loes op woensdag de officiële handelingen van de overdracht verrichten wandelen wij in het Parque Nacional “El Torcal” en het nabijgelegen Antequera. De rotsformaties zijn adembenemend mooi, de wandeling (zeg maar klauterpartij) van 2 uur ook. Het is er bijzonder rustig we ontmoeten 2 Duitsers en ’n handjevol berggeiten. In Antequera vullen we de calorieën weer aan met heerlijke tapas in een gezellige tapasbar. We zijn op tijd bij de Calle Severiano Ballesteros 48 voor de cava! Het is ’n prachtig ruim appartement met uitzicht op zee en aan de achterkant op de bergen en de golfbaan Calanova. De volgende dag komt Ikea met het eerste deel van de inboedel en kunnen we helpen met het in elkaar schroeven van het één en ander. ’s Avonds kijken we naar de verkiezingsuitslagen. Helaas waren de stembiljetten nog niet gearriveerd toen we naar Spanje vertrokken, zodat we voor de eerste keer sinds we stemgerechtigd zijn niet hebben kunnen stemmen. Uit de berichten begrijpen we dat het ook zonder onze stem op de nipper goed is afgelopen…



De golftassen komen 2 keer uit de achterklep; we spelen op Santa Clara en Calanova. Vooral de tweede baan is prachtig,maar beiden zijn ook fiks aan de prijs. Het blijkt dat maart (samen met september) de duurste maand van het jaar is; bovendien hebben we bij beide banen onenigheid over de korting met de coupons uit Kosta Magazine.(zelfs een gesprek met 'el presidente' lost niets op...) Het is blijkbaar ook erg onveilig op de golfbanen, want we worden steeds gewaarschuwd om geen "valuables" in de buggy achter te laten. Het is hier toch ander volk dan aan de Costa Brava, in Puerto Banus ( het Saint Tropez van Marbella) is het vooral erg louche en de bouwstijl wanstaltig....