visballen

’t Is inderdaad een schitterende baan Banyan, met een dito clubhuis. Mooie materialen, strakke lijnen en leuke Thaise details. Paul heeft – vlak voor onze afslagtijd – helaas niet in de gaten dat er veel water is rondom het clubhuis en staat dan ook plotsklaps met beide voeten in een waterpartij. Natte schoenen, natte sokken en natte voeten….. En geen tijd meer om er iets aan te doen. 

Onverstoord gaat-ie echter de baan in en zorgt binnen 5 holes voor 2 birdies; onze Deense flightgenoten Preben en Marianne gaan prompt twijfelen aan z’n handicap! We blijven goed spelen, maar slaan helaas allebei 2 keer op dezelfde holes de plank mis. Da’s niet handig bij een FB-BB en met de monsterscores van vorig jaar in het achterhoofd gaan we er dan ook vanuit dat we met 39 punten niet in de prijzen zullen vallen…

Wanneer 's avonds tijdens het buffet met allerlei Thaise heerlijkheden (Waaronder Pad Krapao; zo heb je er nog nooit van gehoord en zo kom je het overal tegen. Niet alleen bij het buffet, maar ook als kant-en-klaar maaltijd in de supermarkt!) de prijzen bekend worden gemaakt, blijkt dat we toch de derde prijs hebben gewonnen. Die prijs bestaat uit deze 2 prachtige trofeeën (geen verrassing voor onze “Facebook-vrienden”), 2 petten en 2 doosjes ballen; wat’n feest!

De volgende dag wordt er weer eens ’n recept uit Pok Pok uitgeprobeerd en gaan we op zoek naar (kant-en-klare) visballen; het boek gaat er vanuit dat je ze zelf draait en de groene curry zelf in je vijzeltje maakt, maar dat vind ik iets te ver gaan (en bovendien heb ik geen vijzel….) Samen met een chique – en vloeiend Engels sprekende! - Thaise dame gaan we bij Tesco opzoek naar palmsuiker (een veel gebruikt ingrediënt in de Thaise keuken). Dat heeft weer heel wat voeten in aarde, maar als puntje bij paaltje komt blijkt dat we een hele poos vlak voor het goeie schap hebben staan kletsen…..

We hebben ondertussen ook de koeling met de kant-en-klaar maaltijden ontdekt en kopen met enige regelmaat voor de lunch stiekem een zakje noedels of gebakken rijst met een “garnalenworstje” of ander visje. Thuis even in de magnetron en smikkelen maar. 

Aanstaande donderdag ga ik – samen met 2 Haagse buurvrouwen – een kookcursus volgen, dus dan gaan we weer voor het echte werk (en vast en zeker zonder magnetron!). ’t Leuke van deze cursus is dat je zelf 5 gerechten kan uitkiezen uit een enorme lijst met voorafjes, soepen, salades, hoofdgerechten en desserts en dus niet weer de geijkte kip met cashewnoten, groene curry en sticky rice met mango krijgt uitgelegd en voorgeschoteld.

Één van de bijzondere zwembad-gasten was deze (bijna) verdronken vlinder, vleugellam drijvend in het water. Met in gedachte de reïncarnatie en het feit dat je maar nooit weet of het één van je (voor-)ouders kan zijn schep ik ‘m met het schoonmaaknet uit het water en laat hem rustig even recupereren. Wanneer ik na een poos het zwembad uit stap, komt-ie langs gefladderd en land bijna even op m’n hoofd. Zet je toch even aan het denken…..!

Voor ik het vergeet ook nog even melden dat het raadsel van de “pok-pok-geluiden” uit de tuin van de buren nu echt is opgelost. Toen ik onlangs even iets ging vragen zaten ze toch gewoon te dobbelen en er kwam geen vijzel aan te pas; iets minder culinair dan m’n kookboek had doen geloven.
Hier gaat de barbecue zo aan voor de Thaise spareribs; ze worden geserveerd met gewokte Morning Glory (waterspinazie) en gestoomde Jasmijn rijst met koriander. Da's dan toch wel weer tamelijk culinair, me dunkt!

voor de liefhebbers: