wintertijd!

Iedereen blij hier: de winter is eindelijk begonnen. De regentijd begon later dan gewoonlijk (ook hier heerst droogte), het begin van de winter lag ook achter op schema. Ze gooien ’t op de klimaatveranderingen, misschien is “el Niño” wel de schuldige dit jaar? Winter betekent 4 graden koeler dan in de zomer, maar nog steeds rond de 30°C. 

Alleen in het noorden daalt het kwik soms tot onder de 20°C; daar komen de handschoenen en winterjassen dan ook echt uit de kast. Niet alleen de temperatuur, maar ook de luchtvochtigheid daalt flink en dat maakt het in de wintermaanden een stuk comfortabeler hier! Verder weinig “wintergevoel”; zelfs de overdreven kerstversiering bij de hotels en winkelcentra en de kerstliedjes in de supermarkten brengen daar weinig verandering in…

Market Village op z'n Kerstmist...

Nieuwsgierig als we zijn gaan we een kijkje nemen bij een enorme “schuur” die ze vorig jaar hier vlakbij aan het bouwen waren. Er staan 2 kolossale hanen voor de deur; die zie je ook vaak bij tempels dus het zou wellicht iets religieus kunnen zijn. 

We vallen echter met onze neus in de boter en zijn getuigen van een stukje Thaise cultuur; net op tijd voor een drukbezocht hanengevecht! Ruim 50 toeschouwers rondom de ring (tja, die noemen ze de “cockpit”!) op een grote tribune. De regels van het gevecht zijn zodanig aangepast (sporen zijn afgebonden, niet meer tot de dood er op volgt maar maximaal 20 minuten…) dat het past binnen de regels van de wet. Er zijn zelfs instituten waar de hanen van jongs af aan opgeleid en getraind worden. We snappen niet veel van de regels, maar begrijpen uit het geschreeuw en gejuich van het publiek dat sommige bewegingen extra punten opleveren. Ook is duidelijk dat er heel veel geld omgaat tijdens zo’n gevecht…

(terwijl we de tribune opklimmen horen we overal “farang!”(of falang; ze kunnen ook hier de ‘r’ niet uitspreken en het betekent overigens “blanke buitenlander”) en vervolgens luid lachen. Eerst voelen we ons ongemakkelijk, maar later blijkt dat ze het wel leuk vinden dat we er zijn en mogen we zelfs foto’s maken)

vogelpoep verdwijnt subiet in één van de kleurige emmertjes

Op woensdag doen we op Banyan weer mee met de “Power Tee Competition”. Prachtige baan, leuke wedstrijd en ik speel voor de verandering ‘ns de sterren van de hemel, maar kan niet op tegen de Thaise duikboten en val net buiten de prijzen. We genieten wel van de mooie zonsondergang en de heerlijke hapjes tijdens de borrel!

Een dag eerder werd Darren Clarke vanuit Bangkok per helikopter ingevlogen om een rondje te spelen op de schitterende baan. (en dat werd natuurlijk breed uitgemeten op de Facebook-pagina van de club!) Iets ten oosten van Bangkok hebben een aantal ‘golfsterren’ – inclusief Joost Luiten – zich verzameld voor de ‘Thailand Open’. En hoewel Joost de eerste dag goed staat te spelen vinden we 4 uur net  iets te ver rijden om ‘m te gaan aanmoedigen. Volgende week donderdag rijden we bovendien ook al die kant op…

Nog even wat “culi-klets”. In Surat Thani vind ik eindelijk een ‘streetfood stalletje’ waar ze Crispy Pork (Moo Grob, een populair gerecht hier) serveren! Smikkelen! Bij veel restaurants staat het weliswaar op de kaart, maar ‘t is eigenlijk elke dag “solly, finish today”. 

Heb het hier een keer zelf gemaakt en ’t is inderdaad wel flink arbeidsintensief. Het liep toen ook nog ‘ns 'n tikkeltje uit de hand. Buikspek eerst koken, dan uren drogen in de zon en vervolgens 2x frituren; en bij gebrek aan frituurpan dan wel wok met deksel ging het daar mis bij mij… Door al de olie die door de keuken spetterde ben ik vervolgens nog een uur bezig geweest met schoonmaken.

moo grob in Surat Thani