"in de karrek, in de karrek, zei de dominee..."

Zondag naar de kerk… normaal gesproken niet ons ding! Maar deze zondag rijden we naar Annapolis Royal waar we voor 3 nachten de St Alban’s Anglican church hebben gehuurd. Die is door ’n vriendenstel (één van de 2 heren is “interior designer”…) omgebouwd tot een prachtig onderkomen, dat ze via Airbnb verhuren. Echt weer zo’n “wow-moment” als je binnenkomt en later kom je steeds meer schitterende details tegen. 

(meer foto's in het fotoalbum)

Het altaar is veranderd in een – zoals ze zelf zeggen –  ‘gourmet kitchen’, van alle gemakken voorzien. Het spreekgestoelte is verwerkt tot kastenwand…. Eén van de kerkbanken staat aan de lange eettafel die gedekt is voor 8, dus net niet genoeg plek voor alle apostelen.

Het design van de ramen is tot in detail overal verwerkt en de heren hebben overduidelijk een zwak voor het Britse koningshuis (per slot van rekening ook het hunne), want door de hele ruimte vind je memorabilia in de vorm van koekblikjes, bordjes, kussentjes and so on… (hoezo nichterig..?) Er  ligt bovendien een stapel houtblokken waarmee we de houtkachel continue zouden kunnen laten branden. Al met al een feestje om hier te mogen logeren.

In eerste instantie was er sprake van dat de maandag een totaal verregende dag zou worden (als straf van onze lieve heer voor de 2 ongelovigen in zijn huis zou er een zondvloed komen; 63 mm regen….!), maar dat bleek uiteindelijk erg mee te vallen en inmiddels is het strakblauw. Toch mooi weer om de haard te laten snorren; de hele kerk wordt warm en – ‘t moet gezegd worden – er gaat een heerlijke rust uit van het gebouw!

In onze achtertuin staan we even stil bij de overleden dorpsgenoten.  We staan hier trouwens regelmatig even stil bij overledenen… In Halifax bezoeken we de begraafplaats waar de slachtoffers van de Titanic begraven liggen. De boot ging voor de kust van Nova Scotia ten onder; we weten inmiddels dat er zich 2 jaar later een dergelijke ramp voordeed met een Canadees schip (“the Empress of Ireland”), waarbij ook ruim 1000 mensen omkwamen. Door het uitbAeken van WO I verdween het nieuws van de voorpagina’s en is het nu de “Vergeten Titanic”…

En vlakbij de beroemde vuurtoren van Peggy’s Cove is een monument opgericht voor de inzittenden van Swissair vlucht 111 die hier in 1998 (ten gevolge van kortsluiting) in zee stortte. Mooi monument voor een moment van bezinning.

Veel historie trouwens hier in de regio. Zo bezoeken we in Halifax “Pier 21”. Een museum in het gebouw waar jarenlang de immigranten Canada binnenstroomden (zeg maar het Ellis Island van Canada). En hier in Annapolis Royal is de allereerste Europese nederzetting op dit continent gesticht. Na flink wat strijd tussen de Fransozen, Britten en M’ikmaqs hebben de Britten uiteindelijk gezegevierd en hebben de Fransen een paar regio’s toegewezen gekregen. Maar wat er met de M’ikmaqs is gebeurd is ons niet helemaal duidelijk. (overigens leuk detail: hier staan de meeste opschriften niet alleen in het Engels en Frans, maar ook regelmatig in het Mikmaks)

In het Kejimkujik National Park maken we 2 wandelingen en net buiten het park zien we een schildpad die – volgens de waarschuwingsborden – tot een uitstervend soort behoort. Helaas zien we ‘m maar heel kort, want 2 seconden later rijd ik met een vaartje van 80 km/uur over het arme beestje heen en daar is zijn schildje niet op berekend. Had de druiloor maar niet in een stijgende bocht moeten oversteken… Wel heel vervelend, en dat terwijl er tientallen vrijwilligers bezig zijn om het ras te laten overleven. Mea culpa maxima!!
Laten we ook hier maar even bij stilstaan.