Sodom & Gomorra

Onderweg van Hua Hin naar Sriracha was het gelukkig niet zo druk als ons voorgespiegeld was, sterker nog er was helemaal geen sprake van files rondom Bangkok. Na Bangkok stonden er 2 “tussenpunten” in het navigatiesysteem. De eerste was the Ancient City; de Thaise versie van het Openluchtmuseum in Arnhem.

Voornamelijk tempels en een paar dorpjes waarvan dan wel de originele opnieuw opgebouwd zijn, dan wel op schaal nagebouwd zijn. Zonder problemen hebben ze één van de belangrijkste tempels van Cambodja – de Preah Vihear – nota bene met de Thaise vlag erbij op spectaculaire wijze nagebouwd. Probleem is alleen dat de tempel toch echt in Cambodja staat (weliswaar vlak bij de grens met Thailand) maar dat wordt al jaren betwist door de Thai… Door de militaire schermutselingen ter plekke wordt toeristen zelfs aangeraden het gebied te mijden. We fietsen zo van tempel naar tempel, waarvan we een flink aantal op de originele locatie hebben bezocht. Leuk!

Het tweede tussenpunt heb ik via GoogleMaps ontdekt; de Hong Tong tempel, die boven de zee gebouwd is. Hier is het om de één of andere reden wel heel erg druk en rijden we mannetje aan mannetje. Heb nog nooit zoveel schoenen en slippers bij een tempel zien staan…

We overnachten in Sriracha (waar ooit de srirachasaus – ’n pittige chilisaus – bedacht is; de saus staat nu bijna op elke tafel als dipsaus). In en rondom de stad is blijkbaar veel Japanse bedrijvigheid, er wonen hier duizenden Japanners. Dus veel Japanse hotels, restaurants en karaokebars in de stad en ook Balcony Seaside is ’n Japanse aangelegenheid. Overigens, hoewel het hotel Balcony Seaside heet, is dit één van de weinige verblijfplaatsen zonder balkon…!

Sushi en andere heerlijke gerechten bij het ontbijt, ’n echte Japanse toilet met ’n uitgebreide bedieningspaneel voor het reinigen van “de achterkant en de voorkant”….. Zelfs een föhn om de boel te drogen; wat ’n genoegen! Blijkbaar hebben de meeste Japanners zo’n soort toilet in huis.

Ook maken we kennis met het Japanse badritueel: de onsen of ofuro. Het hotel heeft een onsen met een stuk of wat baden van verschillende temperaturen (de warmste is 45°C!) voor heren en dames apart. Heb gelukkig van tevoren wat YouTube filmpjes bekeken, want er zijn heel wat regeltjes waar je je aan dient te houden…
Tussen neus en lippen door hebben we in Sriracha ook nog 'ns de Angsila vismarkt, een Chinese tempel en de Hell Garden bezocht. Bij deze beelden meer smerige details dan de vorige keer (zie het fotoalbum...) Je wilt niet weten wat er in de hel met je kan gebeuren wanneer je overspel pleegt! Gelukkig staat er bij elke beeldengroep een grote bus zodat je met geld de vergeving  af kan kopen.

Helaas hebben we de Japanse restaurants misgelopen, want na ruim 3 weken was het voor Paul tijd voor 'n pizza. Gelukkig hadden ze ook een paar "Thaise smaken" op de kaart; de Tom Yum Goong  (zure garnalen soep) was uitstekend terug te proeven in de pizza! Bovendien mocht ik als tegemoetkoming bij de Big C  een heerlijk stuk blauwe kaas kopen; daar was ik nu weer aan toe!

Onze volgende etappeplaats is Pattaya, het Sodom en Gomorra van Thailand. De junta is er overigens druk mee bezig om hier een einde aan te maken en er ’n keurige stad van te maken. Maar Pattaya zonder gogogirls en -boys is haast niet voor te stellen. We logeren in het Holiday Inn Hotel aan de kustweg, op de 24^ste (één na hoogste) verdieping. Het grote balkon - met uitzicht op zee - bungelt met gevaar voor eigen leven hoog boven het gedoe beneden. De verkeerschaos en het kabaal van al de hordes Russen, Chinezen en Indiërs gaat volledig aan ons voorbij; de kamer is een oase van rust en van alle gemakken voorzien (alleen het Japanse toilet ontbreekt helaas…). 'n Verdieping hoger is de executive lounge; daar kunnen we in alle rust (buiten) ontbijten, staan de hele dag koffie, thee en sandwiches klaar en is het tussen 18.00 en 20.00 feest met gratis hapjes en drankjes. De champagnekurken knallen geregeld… En dat alles met ’n schitterend uitzicht over de baai en zonsondergang! Zo komen we de vooravond de komende 5 dagen wel door.

room with a view....

't Is een ander soort Thailand dan we kennen van de andere regio's... (eigenlijk wisten we dat natuurlijk wel, te meer daar we hier in 2002 al eerder waren om te golfen) Zo bezoeken we de Sanctuary of Truth - een tempel volledig opgebouwd uit teakhout (en naar verluid zonder spijkers!) - en betalen bijna €15 per persoon entree; da's ongebruikelijk voor een tempel. Bovendien moeten we een helm op, omdat ze bezig zijn met reconstructies. (hout en zout water - de tempel staat direct aan  zee - gaan blijkbaar niet goed samen; er worden voortdurend onderhoudswerkzaamheden gepleegd) Overal wordt er hard gebeiteld aan al het houtwerk... Indrukwekkend, maar we hebben toch 'n beetje het gevoel een tikkeltje genomen te worden.... Alle andere money traps laten we voor wat ze zijn; de tijgers, het aquarium, het rubbermuseum (?) en de bloementuinen. Er is er toch één waar we intrappen: 'n paar golfbanen kunnen we niet weerstaan. Maar ja, duur en erg druk met veel langzame Koreanen....

En dan die schitterende - pas geopende - nieuwe shoppingmall "Terminal 21"; net als 'het zusje' in Bangkok staat het winkelcentrum in het teken van reizen (elke verdieping een ander bestemming in de wereld) en hier staan er 2 vliegtuigen voor de deur, één bijna in volle vlucht. Kijken, kijken en niet kopen!

Er is er nog één die we niet willen missen; de Tiffany's Show. The number one transvestite cabaret show in Asia! 'n Extravagante show met veel jurken, muziek en prachtige decors. Professioneel en vermakelijk! Alleen tijdens  het fotomomentje buiten (tijdens de show mag er niet gefotografeerd worden) zorgen de dames er op een agressieve manier voor dat ze voldoende honderdjes te pakken krijgen....Het enige minpuntje van de avond.

200 Thai Baht....