Saturday, February 17

jungle island!

De zee was inderdaad als een spiegeltje zo glad en dus hadden we een heerlijke overtocht naar Koh Samui. Het jungle island is qua oppervlakte met 250 km² het derde eiland van Thailand; in vergelijking met 175 km² van Texel dus ook niet erg groot. De rijafstanden vallen dan ook erg mee. Helaas is het in het noorden erg toeristisch - en dus druk - en zijn de wegen niet overal goed berijdbaar (we hebben zelfs en paar keer rechtsomkeert moeten maken) 


Onder andere om de reden van de rust in het zuiden hebben we een prachtig “boutique” hotel gevonden in Thong Krut. “The Beach Samui” (https://www.thebeachsamui.com) is echt een schitterend hotelletje en – waarschijnlijk omdat we er een week verbleven (de meeste gasten waren er 1 of 2 nachten) – kregen we al lang voor onze aankomst een upgrade naar de suite met 2 slaapkamers. Heerlijk ruim met 2 badkamers (en ’n prachtige badkuip op het balkon!) een keukentje en eettafel (heb zelfs één keer een maaltijd in mekaar geflanst). Elke ochtend werd naar keuze het ontbijt op het balkon geserveerd, steeds weer ’n klein feestje. En terwijl wij lekker zaten te ontbijten liepen de boten voor het snorkelen en de lange boottrip naar het Ang Thon NP elke ochtend weer bomvol. Ons niet gezien: veel te vol en kans op slecht weer! (10 jaar geleden hadden we een onverwachte onweersbui op de terugreis na een dagje eilanden in de buurt van Krabi met een open speedboot; was geen genoegen! En gaat met enige regelmaat ook flink mis.) 

Thailand staat - terecht - bekend om z'n strenge drugswetten en 25 jaar Bangkok Hilton (de meest gevreesde gevangenis ter wereld) is dan ook bepaald geen genoegen! Maar sinds kort is gebruik van cannabis voor medisch gebruik toegestaan en zie je regelmatig "weed shops" in het stads-/dorpsbeeld. En in het kader van onze well-being is The Beach het eerste boutique hotel waar een "gelicenseerde herbalist" kruiden en cannabis producten verkoopt naast de incheckbalie van het hotel. De kant-en-klare joints gaan als warme broodjes over de toonbank. 'n Bekende geur; alsof we door Amsterdam wandelen!

ontbijten met Khao Tom garnalen en CBD-infused thee

Ook organiseren ze kookcursussen waarbij je kan kiezen tussen met en zonder CBD-infused ingrediënten. (CBD is 'n stof die voorkomt in cannabis) Ik bestel CBD-infused thee bij m'n ontbijt in de veronderstelling dat ik de rest van de dag high over het eiland zal rond hobbelen; dat blijkt helaas niet zo te zijn. Maar het schijnt wel goed te zijn voor de lever....

Ondanks het feit dat de droge tijd is aangebroken hadden we een dag of 2 harde wind en ’n paar fikse buien; we waren gewaarschuwd dat el Niño voor heet en regenachtig weer zou kunnen zorgen. De hitte valt nog wel mee en de regenval gelukkig ook. Maar voor de boottochtjes zijn wind en regen niet echt fijn; bumpy rides en weinig zicht onder water. Voordeel was dat het strand na de wind bezaaid lag met prachtige stukken (dood) koraal. Voordat we de mooiste stukken in de koffer hadden gelegd hebben we opgezocht hoe de regels zijn met koraal op Schiphol; het blijkt dat je één stukje van 3 centimeter mee mag nemen…. Dit is ‘m geworden! 


Het hotel en de naburige restaurants op het strand zijn een poosje bezig geweest om de boel op te ruimen. Het meeste koraal werd ingegraven onder een laag zand; zo hoeft het strand niet meer opgehoogd te worden. De oude Italiaan – die samen met z’n Thaise vrouw een perfect Italiaans restaurant (La Coppola) runt naast “The Beach” – vertelt ons dat al dat koraal op het strand maar één keer per jaar gebeurt, maar wel elke keer een hele klus is. Wanneer we 2 dagen later vertrekken is er niets meer van te zien! 

Van de viering van het Chinese Nieuwjaar hebben we – op de met enige regelmaat afgevuurde ‘duizendklappers’ na – niet veel gemerkt, behalve dan de zegening van de bootjes die voor het hotel in zee liggen. Een ouwe baas zit achter een tafeltje met allerlei offerandes (’n hele gekookte kip, enorm stuk crispy pork, zoetigheden, fruit en een fikse fles Thaise whiskey) een hele poos naar de boten te staren en vervolgens bindt-ie aan alle boten een paar kleurrijke linten. En hopla, het is geregeld. Bij één van de tafeltjes heeft iemand – de oude baas? – om 8 uur ’s ochtends een flink glas uit de fles geschonken… Die is ook meteen gezegend. 



(spoiler alert: In de week dat wij op Koh Samui waren begonnen in het Four Seasons Hotel op het eiland de opnames van White Lotus seizoen 3. Nadat S1 op Hawaï plaats vond en S2 op Sicilië, wordt seizoen 3 van deze geweldige serie opgenomen op Koh Samui (en op Phuket en in Bangkok). Het is een Amerikaanse komedie-drama televisieserie en volgt gasten en medewerkers van de fictieve resortketen White Lotus met alle perikelen van dien. Jennifer Coolidge was de meest favoriete actrice van S1 en S2; helaas lijkt ze aan het einde van S2 dood in zee te liggen. Zal ze er toch weer bij zijn deze keer?? Geruchten gaan… Ik had een hoopje haar op het eiland tegen het lijf te lopen, da’s niet gebeurd. Leuke serie; probeer S1 en S2 ergens te zien! Helaas alleen te zien door een abonnement op HBO af te sluiten, of via de magic fingers van Paul….)



No comments: