positief!

 Tja, die eetafspraak met Eric en Nel in Plakkías kon helaas niet doorgaan; er was een vervelende kink in de kabel gekomen…

Op woensdag – 2 dagen na de heenvlucht – begon Paul te hoesten: in eerste instantie bleef  de zelftest bij het C-tje hangen, maar ’n dag later bleek hij wel degelijk positief te zijn. Behalve de schrik en onzekerheid waren er ook praktische problemen. Zelfisolatie was niet echt mogelijk in onze omstandigheden, dus we zijn wel ‘ns een paar keer met de auto op pad gegaan. Bijvoorbeeld naar een strand gereden en op grote afstand van andere baders een plekje gevonden. Bovendien moesten we na een paar dagen het appartement in Kalamaki verlaten en naar de volgende in Plakias doorrijden.

Zo hebben we later in Plakias ook even – op grote afstand - contact gehad met Eric en Nel op Souda Beach en een paar dagen later bij ons op ons ruime balkon. Goed om elkaar even gesproken te hebben! Aan het einde van onze trip zijn we alle 4 in de buurt van Rethymnon  en hebben we een principe afspraak om alsnog samen te gaan lunchen!

ontmoeting met Eric & Nel op Souda Beach

Vanaf dag 1 alle restaurants en café’s gemeden en braaf zelf gekookt. Gelukkig hadden we onderweg naar onze eerste locatie in Kalamaki bij de Lidl een redelijke voorraad ingeslagen en zo nu en dan ook bij een Take Away wat op de kop kunnen tikken. De eerste paar dagen was ik nog negatief en kon dus boodschappen doen en toen ik eenmaal aan de beurt was en positief testte was Paul voorbij zijn 5 “verplichte” dagen van isolatie en kon hij zo nu en dan een boodschapje doen… Overigens lazen we dat Groot Brittannië de zelf-isolatie periode heeft afgeschaft, het is per slot van rekening tegenwoordig gewoon een verkoudheid: gelukkig waren onze klachten ook niet meer dan dat! Maar ik kan je vertellen dat ik ’s nachts uren heb wakker gelegen en allerlei doemscenario’s heb liggen bedenken. Het had ook allemaal anders kunnen aflopen per slot van rekening… De schrik sloeg ook nog even toe toen ik plotsklaps niets meer kon ruiken en proeven. Dat is de afgelopen jaren één van m’n grootste angsten geweest. 

papoutsakia (gevulde aubergine) van de take away

Gelukkig kan ik nu vertellen dat alles na een stuk of wat dagen weer zo goed als terug naar normaal is. Hebben we ruim 2 jaar zo voorzichtig gedaan en dan toch! Voordeel is dat we voorlopig niet zo spastisch met een grote bocht om iedereen heen hoeven te lopen en met een rustiger gevoel het vliegtuig in zullen stappen.

Al met al een nare periode, maar we hebben er het beste van gemaakt en na 10 dagen zijn we begonnen aan de laatste 10 dagen van – een overigens  – heerlijke reis! Gelukkig ook weer flink ingehaald wat betreft de heerlijk Griekse gerechten…

Ondertussen zijn we beland in Kíssamos, in het noordwesten van het eiland. Wederom met een heerlijk balkon, in dit geval op het noorden: genieten ’s ochtends tijdens de eerste kop koffie van de zonsopgang en daarna verdwijnt de brandende zon achter ons! Helaas steekt er na één dag een stevige storm op vanuit het noorden… De noorderwind zorgt ook voor een flinke temperatuurdaling maar dat vinden we eigenlijk prima na een paar extreem hete dagen! Vandaag zo’n 24°C en overmorgen al weer 32°C en de wind is weer gaan liggen….De auto stond op zo’n 30 meter van de branding, dus dat was elke ochtend flink ramen poetsen. Ook ons bezoek aan Chania viel min of meer in het water; de bekende Venetiaanse haven – waar de hele goegemeente zou gaan lunchen die middag (het was extreem druk!) – stroomde door de enorme golfslag over; ik weet niet waar iedereen gegeten heeft, wij hebben bij de Lidl lekkere Griekse broodjes en Apaki (lokaal gerookt vlees) gekocht.

de golven rollen bijna het balkon op...

Ons uitje naar Efalonisi Beach – het roze strand  – werd ook min of meer door de storm beïnvloed. Het zal er altijd erg druk zijn, maar nu was het extreem druk. Bovendien waren we onze strandspullen (handdoeken , waterschoenen en zwembroeken) vergeten, maar hebben gelukkig een klein stukje van de E4 wandeling  (van west naar oost over het eiland, ’n soort grand randonnée) gedaan en een baaitje gevonden waar zonder zwembroek gepoedeld kon worden…

Het strand is overigens een enorme hype. Op het parkeerterrein staan tientallen bussen en wanneer wij weer naar het noorden terug rijden komen we een haast ononderbroken rij huurautootjes tegen. Ik ben benieuwd of zij allemaal een plekje hebben kunnen vinden als ze niet - zoals wij - een stukje verder zijn gelopen. Ondertussen is er nog maar een heel klein stukje ('n paar meter breed!) roze strand over en ik verdenk ze ervan dat ze dat elke ochtend opnieuw aanbrengen.

Hier in Kissamos heel wat bijzondere voor- en hoofdgerechten van "mijn lijstje" kunnen proberen; er is een aantal restaurants met de authentieke keuken! En net zoals alle restaurants op het eiland zijn ze ook zo gastvrij om bij de nota heerlijke lekkernijen en een flesje raki te serveren! Vanmiddag in Ravdoucha kregen we na een overdadige lunch  heerlijke snoeperijen aangeboden. Onze voorkeur bij al deze heerlijkheden gaat uit naar de loukoumades (soort oliebolletjes); vandaag een bord (en flesje) vol!

Dat noemen we nog 'ns positief!

loukoumades!