quetzal !

Wanneer we maandagochtend vroeg la Fortuna weer verlaten hangt er wederom ’n dikke laag wolken om de vulkaan; we hebben veel mazzel gehad, denken we….. De reis voert langs het meer van Arenal en later zuidwaarts de bergen in richting het “nevelwoudreservaat” van Montverde. We lezen veel slechte reviews over de toestand van de laatste 20 km van de weg; deze zou zo slecht zijn dat je er ’n uur over zou doen. Maar na onze training in Namibië is deze weg ’n peuleschil en komen we vroeg aan bij Hotel Belmar ( http://www.hotelbelmar.net/ ) Santa Elena is weer zo’n oord waar je allerlei spannende dingen kunt doen (vliegen als Superman, afdalen als Tarzan, door boomkruinen wandelen…) Wij doen niets spannends; we doen de was. En ’s middags bezoeken we de koffieplantage van Don Juan en worden ingewijd in het productieproces van bes tot darkroasted boon (en dat van chocolade en suikerriet). Aan het eind van de leuke toer worden we ook nog ‘ns voorgesteld aan de oude Don Juan en z’n chiwawa Tequila. En natuurlijk flink proeven van het één en ander! Ziehier het begin van ‘n chocoladereep:

 

De volgende dag doet het nevelwoud zijn naam geen eer aan; het is alweer stralend weer (en ook nog ‘ns prima van temperatuur). Mooi wandelweer dus! ’s Ochtends wandelen we in het iets minder bekende en dus veel rustigere Reserva Bosque Nuboso Santa Elena ; hoewel we er al vroeg zijn zien we weinig dieren. En net wanneer we mopperen over het feit dat we maar 7 vogeltjes en 4 duizendpoten hebben gezien stuiten we op een groep met gids. Ze richten zeer enthousiast hun kijkers en lenzen richting het bos en wijzen ons vriendelijk op hun vondst: waarachtig het is ’n quetzal!! Wow! (http://nl.wikipedia.org/wiki/Quetzal_(vogel)) (de foto’s zijn mislukt, maar volgende week eindigen we ons rondje Costa Rica in het Parque Nacional los Quetzales, dus daar krijgen we nog wel ’n kansje, me dunkt)

’s Middags – nadat we ’n paar empanadas soldaat hebben gemaakt bij de bakker in het dorp – gaan we ook nog maar even kijken in het Reserva Biológica Bosque Nuboso Monteverde ; het is er ’n stuk minder druk dan verwacht, misschien zijn de massa’s al weer naar huis…?! Ook hier niet veel leven in brouwerij qua fauna. Alleen deze flinke tarantula kruist plotseling ons pad:

 

Samen met de krakkemikkige hangbrug levert dat voor ons voldoende spanning en sensatie op! ('n kinderhand is gauw gevuld....) Al met al vandaag heel wat kilometers gelopen door de schitterende nevelwouden; we zullen wel weer vroeg in slaap vallen….. Morgen trouwens ook weer vroeg op pad richting de kust; wanneer we vroeg genoeg arriveren kunnen we in PN Carara  misschien de geelvleugel-ara’s richting de kust zien vliegen.