pikkedonker

’s Avonds eten we midden op  het strand van Bankrut. Er zijn best veel resorts in dit strandplaatsje, maar betrekkelijk weinig farangs; dat blijkt ook maar weer wanneer je de menukaart op tafel krijgt. Die is bepaald nog niet helemaal tourist-proof en zorgt er soms voor dat we bulderen van het lachen. ’n Stuk of wat peertjes voor het bijlichten (het is hier pikkedonker van kwart over zes tot kwart over zes) en een rokende antimuggenspiraal bij de voetjes. En een bord vol met gewokte inktvis met  knapperig gebakken knoflook. Hoe mooi kan het zijn? In de verte op zee zien we tientallen bootjes die met een grote groene lamp inktvissen lokken; zo zal er morgen ook weer veel te genieten zijn….

De volgende morgen raken we op de markt in de grensplaats met Myanmar in gesprek met een Birmese monnik. Hij wil ons zo graag z’n land laten zien en vindt dat we dat dan ook maar meteen moeten gaan doen. Helaas hebben we voor Thailand een  zogenaamd “single-entry visum” , wat betekent dat we grote problemen zouden krijgen als we met ‘m mee de grens over zouden gaan (we zouden Thailand niet meer terug inkomen…) Wel spannend, maar – voorzichtig als we zijn – bedanken we hem vriendelijk voor het aanbod en zien er vanaf. We beloven ‘m dat we volgend jaar zullen komen, maar vergeten z’n e-mailadres te vragen….

In Prachuap Khiri Khan, de hoofdstad (nou, zeg maar -stadje)  van de gelijknamige provincie wandelen we langs de plaatselijke VVV. De dame achter het tafeltje wil net gaan lunchen, maar brandt toch los met alle “must-go’s” en “must-see’s” en is op een gegeven moment niet meer te stuiten. Genoeg tips voor 2 hele dagen! We willen in ieder geval naar de tempel op de berg midden in de stad; boven aan de trap – na 396 treden (op het heetste moment van de dag; zelfs de enorme troep apen komt niet hoger dan halverwege!) – lezen we dat we bij de mevrouw van de VVV een certificaat kunnen krijgen als bevestiging van deze prestatie. We geloven het verder wel en zijn bang dat ze ons dan weer een poos aan de praat zal houden. Hebben daar boven wel – zoals ze  beloofd had – een prachtig uitzicht over de 3 komvormige baaien waar de stad aan ligt.

We volgen ook haar advies op om 5 kilometer verderop in een grot de liggende boeddha’s te gaan bekijken. We hadden ons niet gerealiseerd dat we voordat we in de grot zouden afdalen eerst weer een paar honderd treden zouden moeten beklimmen. Het blijkt bovendien niet echt een toeristische attractie te zijn; geen farang te bekennen, wel wat opgeschoten - en gniffelende - jeugd op het afgelegen pad richting grot. Eenmaal aangekomen bij de ingang bleek de grot zo goed als stikdonker te zijn; de zaklantaarns die er klaar lagen gaven wel wat licht, maar om nu te zeggen “jongens, wat een prettig gevoel”, dat niet! Maar na alle inspanningen om er te komen toch maar doorgezet en afgedaald. Gelukkig maar, want de 2 kolossale liggende boeddha’s waren prachtig (door de flitser achteraf ook goed te zien). En wij staan daar met z’n tweeën in een doodstille grot zo maar naast. (zie foto's in het album Thailand 2014) Na deze spannende ervaring weer alle treden af en bij de laatste trede zien we op een muur een elektrische schakelaar met daarbij (in ’t Engels!) de boodschap dat we die hadden moeten omzetten voordat we naar boven waren gegaan. Een donatie voor de energiekosten werd erg op prijs gesteld…. En de jonge heren maar gniffelen want die hadden al lang al door dat we die schakelaar over het hoofd hadden gezien! (kijk, voor deze moedige onderneming hadden we nu wel een certificaat verdiend, me dunkt!)

We verwennen onszelf dan maar, met een heerlijke lunch aan één van de baaien, die ons - met alle kalkstenen eilandjes en kleine bootjes – erg doet denken aan Halong Bay in Vietnam. Al met al weer een mooie dag vol verrassingen achter de rug!

Ondertussen ook al voor de eerste keer bij de kleermaker langs geweest. We waren nog maar nauwelijks binnen of hij vroeg al hoe het met m’n zilveren jasje was! We gaan nu allebei voor een iets minder opvallend jasje en misschien wat overhemden. We worden nog ‘ns ervaren onderhandelaars!