we zijn op TV van 'coast to coast'....!

De ‘Fusske-tour’ over het enorme terrein van Warner Brothers begint in z’n kantoor, waar we kennis maken met een aantal van z’n collega’s. Daar pikken we ook de buggy op, waarmee we van studio naar studio rijden. Michael (achternaam Fusske) kent erg veel mensen, zodat we een paar leuke ‘behind the scenes’ meemaken.
Tijdens het ritje door de buiten-sets staan we plotseling op de binnenplaats van "ER" (de ziekenhuis- serie van de Avro over een eerste hulppost, die we al 15 jaar volgen); zo maf om op de plek te staan waar zich zoveel scenes afspelen! We maken foto’s in de ‘straten van New York’; dat levert ons een reprimande op, aangezien het ‘n “hot scene”is , wat betekent dat ze daadwerkelijk opnames aan het maken zijn voor een tv-serie....
Vanaf half drie zijn we druk met de opnames van de “Ellen Degeneres Show” (Ellen is een megaster hier, die dagelijks haar talkshow presenteert). Eerst krijgen we informatie over hoe te handelen in de studio, daarna worden we in de studio een uur lang opgewarmd en leren we hoe te klappen, joelen en dansen. De opnames lopen zeer gesmeerd en Ellen is op haar best. Helaas kennen we de gasten niet (’n actrice van een andere ziekenhuis-serie, een wonderlijke schilderes en 2 blijkbaar bekende zangers) en is de dagelijkse giveaway geen flatscreen tv of ipod (tja, dat krijgt het publiek ook soms!), maar krijgt iedereen vandaag een CD van de optredende artiesten. Ook leuk.....
Na afloop van de Ellen Show heeft een collega van Michael er voor gezorgd dat we de opname van een comedyserie kunnen bijwonen in één van de soundstudio’s. (“Old Christine”, in NL bij RTL)

Dinsdag nemen we afscheid van Michael . Voordat we vertrekken naar onze volgende bestemming bezoeken we de enige ‘toeristische attraktie’ die Glendale rijk is; het prachtig gelegen Forest Lawn Cemetry. We tuffen met de auto langs de honderden graven (er liggen hier ook veel filmsterren). Dan rijden we in 2 uur naar Palm Springs; een leuk stadje midden in de woestijn, waar veel LA-sterren een tweede huisje hebben en waar – naar het schijnt – de helft van de bewoners homoseksueel is... Er is een prachtige ‘outlet shopping mall’ in de buurt en we bezoeken vlak voordat de zon achter de bergen verdwijnt de “Palm Canyon”.
’s Avonds belanden we bij” Davey’s Hideaway’’; dat lijkt van buiten op ’n eenvoudige hamburgertent, maar blijkt binnen een vrij sjiek restaurant te zijn met vrij sjieke prijzen...We krijgen een tafeltje vlak naast de pianist, ’n ouwe baas in ’n smoking, die vanachter z’n digitale vleugeltje de ene evergreen na de andere de zaal in pingelt. Al gauw ontwikkelt zich een amusante conversatie – tussen de Frank Sinatra songs door - over muziek, de amerikaanse samenleving, Obama en z’n eigen levensloop. Af en toe mengt de ober (’n ouwe nicht) zich ook in het gesprek, dat levert een ‘very enjoyable evening’op!

Dan begint de lange reis terug naar Austin; de eerste etappe – van Palm Springs naar Phoenix – is vrij kort (600 km) en leidt ons eerst dwars door het Joshua Tree National Park. We doorkruisen het park – bekend om zijn bijzondere bomen – van NW naar ZO; een route van zo’n 75 km. Aan het einde van de middag arriveren we in Phoenix en bezoeken daar op aanraden van Donald & Wally de Botanical Gardens in verband met een zeer bijzondere tentoonstelling van glasobjecten. Werkelijk heel spectaculair met het mooie licht van de zonsondergang!
Donderdag is een het kwestie van gasgeven en verstand op nul; 1000 km te gaan naar Fort Stockton. We zoeven met 80 mph (120 km/u) over de heerlijk rustige weg (we zitten alle 1000 km’s op de Interstate 10) en zitten nu om 19.00 met ’n borrel in de hand uit te puffen. Morgen volgen we nog zo’n 600 km de I 10.....