ratten....

Tja, we hebben het toch weer gehaald… Feitelijk was het ’n heerlijke rustige vlucht (van koud ’n uur) en hadden we het met de auto (zoals we in eerste instantie van plan waren) niet gered in verband met overstromingen halverwege. Bovendien was het door de abominabele wegen en het hectische verkeer een stuk “turbulenter”geweest! Kunnen we de nieuwe jasjes tenminste nog ‘ns dragen tijdens ’n feestelijkere gebeurtenis.

Nha Trang is de nummer één strandbestemming in Vietnam met buiten het regenseizoen een prachtig strand en azuurblauwe zee, enorme hotels en goede duik- en snorkelmogelijkheden. Misschien om die reden zijn er veel jeugdige reizigers/backpackers en aan de vele Russische opschriften te zien zijn er ook veel communistische broeders die hier vakantie vieren. En er wordt maar gebouwd… Onderweg naar het vliegveld in Danang komen we langs een aantal golfresorts die er van buiten af uitzien alsof ze de banen aan de Costa del Sol kunnen evenaren. En ook in Nha Trang bouwt de ene grote hotelketen naast de ander ; de reclameborden beloven prachtige moderne hotels. We zijn benieuwd wie ze allemaal verwachten en moeten nog zien dat ze allemaal goed bezet zullen zijn.


Wij maken klaarblijkelijk ’n staartje van de monsoon mee en krijgen eindelijk een paar eerder beloofde heftige buien op ons dak. Tijdens de fietstocht (om de voeten te sparen en de actieradius te vergroten) door de stad en omgeving houden we het gelukkig droog. En terwijl we bij “the Sailing Club” lunchen breekt de lucht open en is het toch nog even strandweer. Trouwens elke maaltijd is weer ’n feestje. Dat begint natuurlijk al bij het ontbijt met alle heerlijke lokale gerechten (pho, noedel- en rijstgerechten), maar ook sushi en dumplings. (en voor hen voor wie het allemaal wat teveel wordt eieren met spek…) Het ontbijt is ook een mooi moment om alle verschillende tropische vruchten te proeven. Tijdens de lunch en avondmaaltijd proberen we zoveel mogelijk lokale gerechten; vanmiddag was dat Banh Xeo (crêpe gevuld met zeevruchten – of wat dan ook). ’t Kost ook nog ‘ns helemaal niets; we betalen normaalgesproken tussen tussen €8 en €12 inclusief ’n drankje voor ons tweeën. Tijdens onze laatste maaltijd in Nha Trang zie ik Paul plotseling verstijven, opstaan en terugdeinzen. Het blijkt dat er een rat vanaf het plafond over m'n schouder richting de keuken schoot. Ach ja, die zie je wel vaker hier....

Bij het met de fiets nemen van heftige rotondes en drukke kruispunten brengen we de oversteeklessen van Hanoi weer in de praktijk. Werkt weer prima; we worden steeds brutaler. Tijdens de fietstocht bezoeken we onder andere de galerie van Long Thanh (http://www.longthanhart.com/01default.htm ), een beroemde lokale fotograaf, van wie we al eerder de prachtige zwart-wit foto’s hebben gezien. Niks kleur, niks digitaal: prachtige foto’s! Als blijkt dat we uit Nederland komen worden we met enige trots gewezen op een kopie van een artikel uit de NRC met een recensie van een tentoonstelling. (onderstaande foto is geen eigen werk maar van Long Thanh!)



(deze alinea over Kagerzoom is door Paul (wijselijk) geschrapt……! Maar ja, ’t blijft vervelend om afgeserveerd te worden, nadat je je 12 jaar met hart en ziel en met veel plezier hebt ingezet voor een club.)

Morgen rijden we al weer verder naar Dalat. Helaas niet over de rustieke “old road”, maar over de moderne “new road” (scheelt blijkbaar wel 3 uur reistijd); “the old road is broken!” naar verluid.