vislucht...

Bij het ochtendgloren blijkt dat we inderdaad op ’n prachtig plekje zitten en dat het ons de komende dagen aan niks zal ontbreken. We lenen 2 mountainbikes en fietsen langs de kustweg naar Mui Ne; het eerste deel van de 13 km wanen we ons op een Grieks eiland met allerlei resorts en restaurantjes, daarna begint het echte dorp. Samen met Phan Thiet is Mui Ne de belangrijkste leverancier van vissaus (nuoc mam; één van de smaakmakers van de Aziatische keuken) en dat is te ruiken. Overal liggen garnalen of visjes te drogen in de brandende zon; en maar stinken…. Mui Ne is een haveloos vissersdorpje met een zeer fotogenieke “haven” met kleurrijke boten en de coracles (mandbootjes)


De volgende dag fietsen we over de heerlijk drukke AH 1 naar Phan Thiet; dezelfde geuren, iets meer stad. We proberen een vissaus-fabriekje te bezoeken maar daar doen zo nogal geheimzinnig; wie weet wat er allemaal in die enorme potten aan het fermenteren is…? Misschien zijn ze wel zo geheimzinnig omdat ze geen woord Engels spreken. Gelukkig lukt het ons later wel om bij een brommerreparateur (voor € 0,08) de banden opgepompt te krijgen….Op de weg terug willen we na een heftige klim 2 ijskoude bieren bestellen maar bij de tentjes waar we dit proberen krijgen we warme bieren en een glas met ’n enorme klont ijs erin; aangezien we niet weten of het ijs van kraanwater is gemaakt durven we het niet aan, vertrekken steeds weer en komen haast om van de dorst!


’s Avonds laten we ons afzetten bij “Goodmorning Vietnam”, een kleine keten van Italiaanse restaurants en eten er één van de beste pizza’s ever. Jammer genoeg is “the housewine finnish”en ook de beloofde “complimentary shuttle to resort is finnish”… (ze trekken vervolgens wel netjes de taxikosten van de al niet te hoge nota af!)

De Sea Links golfbaan (zie rechts bij de “leuke links”) is op vrijdagochtend uitgestorven (in het resort is het trouwens ook erg rustig) en hoewel we vroeg zijn is het eigenlijk al te warm om te spelen. ‘Worden ontvangen door 4 vrolijke caddiemasters, die ons klaarblijkelijk nogal grappig vinden; we denken dat de dames geen vrijwilligers zijn, maar vragen ons af of ze veel meer zullen verdienen dan de caddiemasters bij Kagerzoom….We kiezen ervoor om te lopen, maar koddig genoeg staan er zo nu en dan 2 buggies met charmante dames achter het stuur klaar om ons, de caddies en de trolleys naar de volgende hole te transporteren. Da’s nog ‘ns fijn lopen en met deze hitte eigenlijk wel comfortabel! Mooie baan, lastige greens en erg vermoeiend onder deze condities. De heerlijke lunch (crispy noodles met garnalen en inktvis) in het pompeuze clubhuis, begeleid door 4 fikse bieren kost maar iets meer dan €15.

Morgen nog een dagje aanrommelen, ’n paar laatste boodschapjes en ons voorbereiden op de lange reisdag van zondag/maandag: eerst weer die klote rit over de AH 1 naar Saigon, vlucht Saigon – Kuala Lumpur, daar lang wachten en om 23.59 uur 13 uur vliegen naar Amsterdam. Nu maar hopen dat er geen sneeuw ligt als we maandag na ruim 24 uur reizen om 6 uur ’s ochtends op Schiphol landen.

Epiloog
Gelukkig heeft de computerwizzard de laatste afleveringen van Dexter van het net weten te plukken, zodat we toch nog de (slechte) afloop van serie 4 hebben meegekregen. Eind goed, al goed, hoewel de serie -zoals gezegd - dus niet zo goed afliep....Ook een einde aan 'n fantastische reis, zonder problemen verlopen, door een prachtig land met vriendelijke mensen en 'n heerlijke keuken. Bovendien prima reisweer (maar één dag - in Na Thrang - 'n paar buitjes). Wat wil 'n mens nog meer...?! Nu alleen nog even naar huis.