Sunday, November 6

Tasmaanse Alpen

Tasmanië (één van de zes staten van Australië) is 1½ keer zo groot als Nederland; er wonen 457.000 mensen…. Lekker rustig op de wegen dus en da’s prima om weer even te wennen aan het links rijden. We rijden in 17 dagen het eiland helemaal rond in etappes van zo’n 2 - 2½ uur.

Strahan is een vrij druk havenplaatsje. Alles draait hier maar om 2 dingen: de fishfarms (zalm) en de boottocht over de Gordon River. Het gebied is ’n poos geleden tot “World Heritage Area” (zoals bijvoorbeeld ook de Chinese muur en de Amsterdamse grachtengordel) uitgeroepen, en daar zijn ze maar wat trots op! Het is dan ook ’n leuke tocht; we gaan 2 keer aan land (één keer op ’n klein eilandje waar 200 jaar geleden Engelse gevangenen werden gedropt) en lunchen aan boord met haast onbeperkt gerookte zalm… Onze KLM Open jacks geven aanleiding tot een paar leuke gesprekjes; ’n oude golfer vraagt zich af of we mee gaan doen met de Presidents Cup (later in Melbourne) en 3 Nederlanders – al jaren geleden verhuisd naar Australië – vinden het fijn om hun verhaal weer ‘ns te vertellen.



Op zaterdag rijden we terug naar het Cradle Mountain NP, maar nu naar de noordkant van het park. Onderweg zien we ’n devil, maar die is zo plat als ’n dubbeltje en ligt midden op de weg; weer eentje minder…. De Tasmaniërs hebben ’n lang weekend en aangezien dit park het hoogtepunt van het eiland is, is het lastig om een “powered site” te krijgen op de camping. De RV’s (recreational vehicles) gaan weliswaar mee met de tijd (we hebben ’n zonnepaneel op het dak!), maar voor de verwarming, flatscreen-TV en magnetron hebben we toch echt 220V nodig…. Uiteindelijk blijkt er een annulering te zijn en steken we de stekker alsnog in het stopcontact. Dit is ook het park waar het bijna altijd regent; wij treffen 2 schitterende dagen!


In het linker gedeelte van de berg kan je met ’n beetje fantasie inderdaad een krib (cradle) met kinderhoofdje zien. Het blijkt dat maar weinigen de berg met zo’n strak blauwe achtergrond zien. De meeste dieren in dit NP zijn nachtdieren en wij zijn ochtendmensen; die beesten lopen we dus mis! Later zien we plotseling wel op klaarlichte dag een wombat langs hobbelen! Maf beest.
’s Avonds klappen we de bbq uit de zijwand van de RV; veel Australischer kan het niet worden! Wanneer we de volgende dag de shuttlebus richting Ronny Creek inspringen (“nog even snel de bus halen”) zien we in de verte dat op de parkeerplaats één van de voorportieren van de RV nog wagenwijd openstaat; we mogen er echter niet meer uit, nemen bij de eerste halte ’n bus terug en 30 minuten later blijkt alles er gelukkig nog te zijn en beginnen we opnieuw…. (wel effen stressen).Zondag doen we ’n klein stuk van de “Overland Track” (= een 6-8 daagse wandeltocht van noord naar zuid door het park) en komen uiteindelijk na lang klauteren uit bij Marions Lookout. Werkelijk spectaculaire vergezichten over Crater Lake, Dove Lake en Cradle Mountain. Zwaarbepakte hikers verdwijnen er voor 6 dagen de bergen in; wij zijn na 4 uur klimmen en dalen weer bij de shuttlebus. Dat vonden de voeten meer dan voldoende…

Op de TV zien we dat een gloednieuwe A380 van Qantas tijdens de vlucht van Singapore naar Londen (zitten we over ’n paar weken in) ’n noodlanding heeft moeten maken; zal ik iets te vroeg gejuicht hebben…?!

2 comments:

loes said...

Hello, wat een luxe de bbq even uittrekken en bakken maar.
Wat is dat een mooie omgeving waar jullie nu zitten, prachtige foto's.
En die wombat dat is toch een knuffeltje.
En wat dat vliegtuig betreft,komt allemaal goed, dit gebeurt niet nog een keer.Ze kijken de mensen aan. Komt goed.
Genieten maar verder.Liefs Loes.

Anonymous said...

Met genoegen verslag gelezen, geniet maar met volle teugen. Hier na alle consternatie de rust enigszins teruggekeerd, groetjes Hans, Janny te O.