vree-sjie-nee

Voordat we donderdag doorreizen naar het Freicenet [vree-sjie-nee] National Park zien we nog even hoe de Bay of Fires er uit hoort te zien met zon en blauwe lucht. ’n Stuk vriendelijker dan gisteren! Onderweg maken we ’n korte wandeling in het Douglas Aspley NP naar de ‘waterhole’ ; door overstromingen is een andere wandeling helaas niet mogelijk. In Bicheno [Bisjenóo] doen we boodschappen bij de IGA; ’n landelijke buurtsuper - in de meeste dorpjes de enige winkel – waar je wel heel veel fantasie moet hebben om voor ’n paar dagen in te slaan...


In Coles Bay gaan we op zoek naar de Freicenet Golfclub; ’n leuke – of zoals ze zelf zeggen – pittoreske 9-holes baan met de bergen van het National Park op de achtergrond en fraaie uitzichten over de baai. Geen gezeur met caddiemasters; gewoon ’n hok met ‘n “honesty-box”, AUS$ 20 (= € 15 !) per persoon in ’n envelopje en spelen maar. Halverwege hole 1 staat ’n oude schuur met 2 enorme koelkasten; achter de ene glazen deur staan tientallen bierflesjes opgestapeld, de ander staat vol met flessen champagne. Blijkbaar ’n baan waar veel holes in one geslagen worden. Dat is helaas zelfs de Nederlandse Neary Kampioen 2011 niet gelukt vandaag….

Onder perfecte weersomstandigheden beginnen we vrijdag aan de 4 uur durende Isthmus Track Circuit (9,5 km) met als hoog(s)te punt de Wineglass Bay Lookout. Vlak voordat de we aan de wandeling beginnen belanden we bijna in ‘n “huwelijkscrisis” als Paul achteruit parkerend door onoplettendheid van Marc (mea culpa, mea culpa!) de RV tegen ’n overhangende eucalyptusboom parkeert. We zijn tot in de puntjes verzekerd; de vraag is of dit deukje onder de ‘overhead damage’ valt, als dat zo is dan wordt het nog ’n duur grapje…… De sfeer tijdens de eerste beklimming is dus ietwat grimmig, maar slaat om zo gauw we uitkijken over het Wineglass Bay Beach (het icoon van het eiland heeft inderdaad de vorm van een wijnglas).


Als we later over het strand wandelen begrijpen we waarom het in de top 10 van de mooiste stranden van de wereld staat! Voor het tweede deel van de wandeling zijn we gewaarschuwd voor ‘tigersnakes’; de vriendelijke juffrouw van het visitor’s centre meldt ook nog even tussen neus en lippen door dat alle slangen op Tasmanië giftig zijn. Da’s altijd prettig om te weten….