Saturday, November 25

reis van Pai naar Kanchnaburi in 4 etappes

De rit van Pai naar Kanchanburi ("de brug over de River Kwai") van 1000 km (ruim 16 uur rijden) hebben we opgedeeld in 4 etappes en we zijn op zoek gegaan naar 3 mooie etappeplaatsen en allerlei leuke tussenstops.

1e etappe: Pai - Kun Yuam, etappeplaats Kun Yuam Resort

Om het nu een resort te noemen gaat ons iets te ver.... Er zijn 4 kamers, 'n smoezelig restaurant en dito keuken, geen zwembad. Maar het uitzicht over de jungle is fenomenaal!!

Onderweg slaan we af voor de Lawa Cave, 'n spectaculaire grot - eigenlijk 3 immense grotten - zonder elektrische verlichting! Je krijgt dus een gids mee met een grote gaslamp en het transport in de grot gaat grotendeels per bamboe-vlot. 'n Mooi "weg-van-de-snelweg-moment"!


Kun Yuam zelf is in de feestsfeer; ook hier weer 'n festival. Alles staat deze week in het teken van de zonnebloemen. Juist deze dagen zijn de heuvels in de omgeving volledig geel gekleurd door (Mexicaanse) zonnebloemen. De festiviteiten - de kermis, live muziek en Thai boxing - gaan aan ons voorbij; we hebben als stelregel dat we niet rijden na zonsondergang (en vooral niet op onverlichte bochtige bergweggetjes!). De vrouw des huizes kruipt achter het fornuis en maakt een heerlijke pad krapao voor ons klaar.

2e etappe: Kun Yuam - Hot, etappeplaats Phuanna Eco House

Tja "eco house", in Thailand....Weinig ecologisch in dit land, me dunkt. We scheiden het afval en houden flesjes, blikjes en papier apart; vervolgens belanden ze uiteindelijk waarschijnlijk gewoon op de grote hoop! De airconditioners zijn energiezuinig, maar misschien juist daarom wel zo lawaaiig; we horen de motoren van de buren de hele nacht brommen. Ja, ze hebben een biologische tuin, die wordt 's ochtends gebruikt voor het heerlijke Noord-Thaise ontbijt. En ze hebben een rijstveld en daar ben ik dus meteen de eerste dag met 'n smak in terecht gekomen. Maar overigens ook hier schitterend uitzicht over die rijstvelden en de bergen in de verte.


De trip gaat dwars door het Doi Ithanon National Park, met als hoogtepunt het hoogste punt van Thailand, de 2  chedi's ter ere van de vorige koning en zijn echtgenote, dorpjes met bergstammen en een stuk of wat flinke watervallen (je kan zien dat het regenseizoen nog maar net voorbij is)

Hot zelf is een druk verkeersknooppunt met een belangrijke farmersmarket; dit is één van de weinige markten die we niet bezoeken. Hij begint namelijk om 12 uur 's nachts en duurt tot 5 uur 's ochtends! Er komen hier trouwens weinig westerlingen, dus de restaurantjes die er zijn (allemaal rondom het drukke busstation) zijn simpel en zonder Engelse kaart. Uiteindelijk toch 2 avonden heerlijk gegeten!


'Hebben in de buurt het Ob Luang NP bezocht, of zoals ze zelf zeggen de Grand Canyon van Thailand; dat vinden we iets teveel eer voor een kloofje van een paar meter breed en enkele tientallen meters lang.... Maar wel een leuke wandeling! Dat wandelen gaat met die rib niet zo erg lekker, ik ben dan ook blij dat we onze golfstokken niet bij ons hebben, die zouden we na die val niet meer hebben kunnen gebruiken...

3e etappe: Hot - Kamphaeng Phet, Navarat Heritage Hotel

De Junta doet z'n best om alle autorijders te vriend te houden; er wordt druk geasfalteerd en dat is op veel plaatsen geen overbodige luxe (ook dat merk je als je een gekneusde rib hebt...) Zo zoeven we over een prachtige snelweg richting Kamphaeng Phet, 'n provinciehoofdstad zonder veel allure, maar met 2 Historical Parks die het bezoeken meer dan waard zijn. Maar blijkbaar niet op de toeristische route liggen, want er zijn nauwelijks bezoekers...

gevalletje heiligschennis..? gelukkig niemand in de buurt!

Het hotel heeft ook kraak noch smaak, maar wel 'n ligbad en da's erg lekker voor de blessure! Op de nachtmarkt voor de deur van het hotel juist wel veel heerlijke smaakjes en bijzondere hapjes. De stad staat bekend om de speciale dunne noedels en die hebben we dan ook gegeten in het door de Lonely Planet aanbevolen restaurantje; het was er een drukte van belang! Geen farangs te bekennen....

4e etappe: Kamphaeng Phet - Kanchanaburi

De langste etappe - zo'n 5 uur rijden - onderbreken we halverwege in Sam Chuk en bezoeken daar de oudste markt van Thailand. Specialiteit van de markt - volgens foodvlogger Mark Wiens - zijn 'pork balls'. Omdat hij ook nogal van de bijzondere maaltijden is ga ik er vanuit dat het om de kloten van het beest gaat. Maar later blijkt dat het ordinaire gehaktballen betreft, maar dan wel met Amerikaanse formaten en met allerlei lekkere dipsausjes. En 't leuke is je mag ze allemaal proeven, dus helemaal niet nodig om zo'n enorme bal te kopen...



We kiezen uiteindelijk voor de andere specialiteit: "Hor Mok", 'n vispastei, die in Cambodja overigens "Amok" heet en we daar waarschijnlijk vaak zullen eten. Da's spijtig voor Paul, want die was helaas niet erg gecharmeerd van het gerecht. Gelukkig is er voor de minder avontuurlijke eters (en backpackers met een klein budget) in Thailand altijd een 7Eleven in de buurt (bijna één op elke straathoek!). Daar staat de koeling vol met kant-en-klaar maaltijden, tostie's en saucijzenbroodjes, die op verzoek ook opgewarmd of geroosterd worden. 't Is altijd fijn binnenkomen in de 7Elevens met het leuke melodietje van het deurbelletje en de heerlijke koelte...!

We zijn inmiddels aangekomen in Kanchanaburi en zullen daar de komende week (alweer onze laatste week in Thailand) op 3 verschillende bijzondere lokaties in en rondom de stad logeren; meer daarover later!

1 comment:

Loes said...

Nou dit is me het verhaal wel.
Wat een rit hebben jullie gemaakt tot nu toe.
Het licht allemaal niet om de hoek.
Lange ritten, maar dan heb je ook wel wat.
Lekker eten, hoewel “ ballen” gewone gehakt ballen maar dan anders.
En die rib niet te veel aan denken, gewoon lekker doorgaan.
Gaat van zelf weer over, ik kan er over mee praten.
Niet veel lachen of niesen en hoesten, dan gaat het wel. Hahaha😂😂😂😂