zwart/wit

Qua stad is Chiang Rai - ongeveer 3 uur rijden ten noorden van Chiang Mai - niet veel bijzonders; 'n flinke bups tempels, een dag- en een nachtmarkt en de gebruikelijke "clocktower" (hier (bijna) geen kerktorens met klokken...!) Maar als eerste zoeken we voor de lunch naar een getipt restaurant aan de rivier de Kok. Het heet Lu Lam en is vernoemd naar de regionale "signature dish" soep van varkensbloed. Die laten we voor wat het is, maar de idyllische locatie in combinatie met de lekkere dip plus papaya salad zorgen voor een mooie maaltijd!

In alle steden zijn de grote portretten van de overleden koning inmiddels haast allemaal vervangen door de statige portretten van zijn zoon. Alleen met de dubbelportretten van Buhmibol en zijn echtgenote hebben ze problemen; Vajiralongkorn heeft voor zover bekend - na 3 scheidingen - geen koningin aan z'n zijde. Thailand maakt zich op voor de kroning op 1 december aanstaande; dan zijn we net afgereisd naar Cambodja en zullen we dus de festiviteiten, zo die er al zullen zijn, missen. 

Vanaf die dag gaan ze ook weer beginnen met afbreken van het crematorium dat speciaal voor de crematie van de oude koning is gebouwd. Daar hebben ze een jaar aan gewerkt en US$ 30.000.000 aan uitgegeven. Tot december hebben de Thai (en toeristen) de kans om het bijzondere gebouw te bezoeken. Dat zijn er momenteel 200.000 per dag (!) en dus is er blijkbaar sprake van dat de periode wordt verlengd tot eind 2017. Dat zou mooi zijn, dan kunnen wij er ook nog even heen... (aan het einde van de 7 weken zijn we nog 3 dagen in Bangkok)

De belangrijkste reden waarom we naar Chiang Rai zijn gereden is de "White Temple". Deze hedendaagse en onconventionele tempel is eind van de vorige eeuw ontworpen en gebouwd door een bekende Thaise artiest. Pas rond 2070 zal het tempelcomplex helemaal afgebouwd zijn! ('n soort Sagrada Familia dus...) We voegen ons tussen de honderden ander toeristen; het is werkelijk een toeristische attractie van de bovenste plank!

'n Dag later bezoeken we Baandam - in de volksmond "the Black House" - net aan de andere kant van de rivier. Da's nog zo'n publiekstrekker, maar op ons vroege tijdstip valt het gelukkig nog wel mee. Het is een museum, huis en studio van een andere Thaise kunstenaar (die nota bene aan de Kunstacademie in Amsterdam heeft gestudeerd); 'n verzameling oorsponkelijke Thaise huizen en wonderlijke kunst. Het heeft wat weg van Salavdor Dalí. Zelfs de toiletten zien er sprookjesachtig uit...

Op weg naar Baandam vinken we tussen neus en lippen door de vierde tempel af: 'n - ook nog in aanbouw zijnd - Chinees tempelcomplex met onder andere een kolossaal Boeddhabeeld. Niet alleen mooi, maar ook erg bijzonder; met een lift zoef je in het binnenste van het Boeddhabeeld naar de 25ste verdieping, waar je op militaristische wijze - en onverstaanbaar -  ontvangen wordt door een liftboy in schitterend uniform. En als de deuren eenmaal open glijden staan we allebei versteld. Wow! Hoe gekker hoe mooier. De 2 monniken - er is 'n heel groepje op bezoek, blijkbaar 'n dagje uit -  die samen met ons naar boven zoeven geven geen krimp en vinden het allemaal maar heel gewoon zo lijkt het....

Verder volgen we de tips van m'n favoriete blogger/vlogger Mark Wiens en rijden langs theeplantages naar Mae Salong, 'n klein stukje China in Thailand (nadat Mao en zijn kameraden de burgeroorlog hadden gewonnen zijn veel Chinezen naar Noord Thailand gevlucht; ze mochten daar blijven als ze ook tegen de communisten daar zouden vechten. Die strijd is gewonnen!) Het door Mark getipte restaurant konden we deze keer niet vinden, zodat de lunch 'n beetje tegenviel...

Tussen Chiang Rai en onze volgende bestemming logeren we halverwege 'n nachtje bij Chiang Dao in 'n comfortabele 'homestay'. Dit keer van 'n jonge knappe Nederlander en zijn beeldschone Thaise vrouw; ze hebben 2 schitterende kamers aan hun huis en rondom het zwembad gebouwd (en verhuren daarnaast nog 3 huisjes elders op hun landgoed). Het is duidelijk dat er veel geld tegenaan gegooid is; de kamers zijn met smaak en kwaliteit ingericht. Daarnaast is het uitzicht op Doi Chiang Dao onbetaalbaar mooi, we genieten er van tijdens de borrel en bij het openschuiven van de gordijnen de volgende ochtend...

Mooi detail in onze kamer is de schommelstoel naast de open haard; het kan hier in de winter wat fris worden en hoog in de bergen kan er rijp optreden (dat komt dan meteen in de krant!), maar 'n open haardvuur?! Zo met die slippers voor de haard is het bijna jammer dat de Sint nog niet gearriveerd is...!