Day 12 ; van Gallup naar Albuquerque is op zich geen lange
rit, maar we gaan “weg van de snelweg” en maken er een volledige dagtocht van!
De inwoners van Zuni – ‘n indianen pueblo – is bepaald niet gediend van
bezoekers. Overal staan borden met de mededeling dat foto’s maken niet is
toegestaan en dat je alleen met een gids de oude zooi mag bekijken… We gaan er
maar weer snel van door!
Het El Morro National
Monument is juist wel weer ’n leuke verrassing. Een enorme rots met aan de
voet een kleine waterbron waar de afgelopen eeuwen de indianen, hispanics en anglo-saxons op
doorreis zich hebben gelaafd en “I was
here” in de wand van de rots hebben gekerfd. Ondertussen zijn de
inscripties een ‘staatsmonument’ geworden en is dat laatste streng verboden en
kan je in de lik belanden plus een boete van $ 100.000 krijgen als je het wel doet. We wandelen langs alle
inscripties en klimmen vervolgens de berg op en zien daar op het plateau de
ruïnes van een pueblo.
Albuquerque
heeft, net als Santa Fé, een klein en gezellig “old historic centre”. Maar sinds
kort heeft de stad een heel andere aantrekkingskracht … Sinds de populaire TV-serie “Breaking Bad” en de spin-off “Better
call Saul” zich hier hebben afgespeeld komen er veel toeristen af op de stad.
Er is zelfs een tour waarbij je met een camper (in de serie wordt een camper gebruikt om de
drugs te fabriceren) langs de verschillende locaties rijdt die als set zijn
gebruikt! Wij halen bij het visitor centre een plattegrond met alle sets en
gaan de volgende dag (Day 13) zelf opzoek naar het huis van Walter White in een buitenwijk van de
stad. Nog een heel gedoe, maar we vinden uiteindelijk het huis met een stel
andere fans voor de deur. De bewoners worden er klaarblijkelijk gek van en hebben
allerlei borden in de tuin staan om de toeristen te waarschuwen van hun terrein
te blijven.
Onderweg naar Amarillo (https://www.youtube.com/watch?v=qn0iP1pAr_4
) rijden we afwisselend over de Interstate 40 en de historische Route 66. We achtervolgen een enorme bui.
Vlak nadat we in Adrian het “Midpoint” van de route 66 – precies op de helft
tussen Chicago en Los Angeles – hebben bezocht breekt de hel los. Na een paar
minuten halen we de bui in en kijken we ietwat ongerust in de
achteruitkijkspiegel of er geen slurf uit de gitzwarte lucht tevoorschijn komt.
We zijn hier per slot van rekening in ‘Tornado
Alley’, dus je weet maar nooit……
Wanneer we vlak voor Amarillo de Cadillac Ranch bezoeken is er niets aan de
hand. Eén of andere kunstenaar heeft hier 10 Cadillacs op een rijtje met hun
neus schuin in het weiland gezet. Wonderlijk…! In de loop jaren hebben de bezoekers een dikke laag graffiti
aangebracht en ook ik zet met een restje verf in luminicerend groen m’n “I was here” op één van de auto’s…
Maar ’s avonds in het hotel wordt op TV “Wheel of Fortune” (tja,
dat wordt hier nog steeds uitgezonden…) onderbroken voor een weather allert! In
Clovis – de stad waar we bijna 2 weken geleden onze eerste overnachting
beleefden – raast een tornado rond. De tornado – nu ten zuidwesten van Amarillo
– en hemelsbreed maar zo’n 100 miles van hier beweegt richting het noordoosten…
De bewoners van Clovis wordt geadviseerd de schuilkelder in te gaan (in de ‘tornado
alley’ hebben veel mensen een schuilkelder in de tuin!) Hier maakt André - met
de beperkte middelen die beschikbaar waren – nog maar ‘ns een mooie cocktail en we
wachten rustig af…..
1 comment:
Bij het vorige verhaal zag dat met die kip er echt niet uit.
Geef mij maar een cocktail van André.
Wat lijkt me dat angstig met die tornado in de buurt.
Maar gelukkig hebben jullie die kunnen " ontvluchten"
Kan ik tenminste jullie verhalen lezen, en de foto's blijven bekijken.
Genieten, genieten, genieten.
Liefs loes.
Post a Comment