Sunday, October 28

Lion King - the Musical


’s Avonds in Okaukeujo installeren we ons na het avondeten met ’n glas wijn in de hand op één van de vele bankjes die rond de befaamde waterhole staan. We hebben geen idee wat ons te wachten staat. Op het maanlicht en ’n paar spotlights na is het inmiddels pikkedonker.  De eerste 20 minuten gebeurt er niets, maar dan start er een spektakel dat strak georkestreerd lijkt te zijn…. De ouverture is voor 6 giraffen en 4 jakhalzen, terwijl tijdens de entr’acte een neushoorn (!) tevoorschijn komt die zich ’n poosje tegoed doet aan het water. Nog voor zijn act over is denderen er meer dan 30 olifanten  van links uit de coulissen; ze baden en laven zich zo’n 20 minuten en gaan dan stuk voor stuk v ia de rechterzijde weer af. En net wanneer we denken dat de show over is komt er als epiloog ’n leeuwen-echtpaar uit het donker tevoorschijn! Ze maken eerst nog wat schijnbewegingen richting ’n antilope, maar al snel lonkt het water. Als de leeuwen vertrokken zijn komen de de giraffen en neushoorn – die door de olifanten en leeuwen verjaagd waren – weer terug en als ’n soort toegift buigen de lange giraffen zich weer statig richting het water. Het publiek wordt gemaand stil te zijn dus geen staande ovatie, maar je voelt dat iedereen – er staan inmiddels ontzettend veel mensen -  overdonderd is.
generale repetitie bij de waterhole......

Eerder die dag – tijdens onze reis van oost naar west  dwars door Etosha – staan we bij verschillende waterholes stil. Twee keer treffen we grote kuddes olifanten; één keer de “ghost elephants” die door het baden en het witte zand als spierwitte spoken door het park trekken. Aan de rand van de zoutpan worden we door ’n tegenligger gewezen op drie leeuwinnen die in de schaduw van ’n mopanetree liggen uit te puffen. ’n Gelukstreffer!
op de plaats rust!
Okaukuejo is een waanzinnig druk camp, met ’n camping en allerlei andere soorten accommodatie; de ‘waterhole chalets’zijn gloednieuw en staan aan de rand van de waterhole, de onze  kijkt er als één  van de weinige direkt op uit. Al weer ’n prachtige verblijfplaats en in onze ogen zeker geen (geboekte)  toeristenklasse….

De volgende dag begint de tocht met ontberingen; vanaf dan 1500 km gravelroad…..(de komende weken zullen we heel weinig asfalt meer zien) Nadat we in Outjo bij ’n garage het mankement hebben laten repareren en in Khorixas de tank voor de zoveelste keer hebben laten vullen (het wordt aangeraden om bij elk tankstation dat je tegenkomt te tanken), gaat de motor in de 4-wheel-drive-stand, de bandenspanning omlaag en karren maar. Al snel blijkt dat de wegen niet overal even goed zijn en het is dan ook ’n godswonder dat onze Suzuki na ’n paar uur ‘wasbord rijden’ niet uit elkaar valt! Het landschap van Damaraland wordt overigens steeds mooier; dat maakt ’n boel goed. Bovendien bezoeken we onderweg het “Petrified Forest” (versteende bomen die 280.000.000 jaar geleden in Midden Afrika nog leefden) en de 6000 jaar oude rotstekeningen van de bosjesmannen bij Twijfelfontein (’n bron die soms wel en soms geen water geeft). Beide attracties worden druk bezocht, dus er is toch nog best wat verkeer hier in deze ‘uithoek’.

Hoewel sinds de onafhankelijkheid Engels de officiële voertaal is wordt er nog steeds veel Afrikaans gesproken. Zo rijd je midden in de rimboe en staat er ’n bord met “Geen Toegang”….. Hier in Damaraland wordt ook de “kliktaal”gesproken; les 1 van de korte cursus was niet voldoende om de conversatie te kunnen volgen, maar wel leuk om de verschillende kliktonen te kunnen onderscheiden. Halverwege de vrijdagmiddag arriveren we - na 4 uur hobbelen – bij Camp Kipwe.  Er is maar één woord dat deze lodge kan omschrijven: WAUW! (zie link) Onze kamer is inderdaad in de rotsen gebouwd en de badkamer ligt buiten tussen de rotsblokken. Dat houdt ook in dat je tijdens het wateren  en douchen ’n schitterend uitzicht over het landschap van Damaraland hebt. En vanaf de hoogste rots heb je met ’n sundowner in je hand ‘n 360° uitzicht over de omgeving, die door de ondergaande zon vuurrood kleurt. Alweer: wauw!
uitzicht vanaf de "water-hole"!

 

1 comment:

Loes said...

Leuk om zo snel toch weer wat van jullie te horen.
Wat zijn jullie verhalen leuk, je ziet gewoon voor je wat zich afspeelde, zeker als je de musical hebt gezien.
En uit de verhalen kun je merken dat jullie met volle teugen
genieten, en zo genieten wij weer van jullie foto's.
We willen blijven genieten, dus wachten vol spanning op het volgende verhaal.

Liefs Loes.