’n Paar honderd asfalt-kilometers verder en na fourageren in
Otjowaringo (brötchen, water en wat alcoholica…) arriveren we in de middag bij
Mushara Bush Camp; ’n nieuw camp – vlak bij de Lindquist-poort van Etosha - met 18 sjieke tenten en ’n schitterende lapa
(receptie, lounge, restaurant). Helaas zijn de tenten – ondanks de
temperaturen van rond de 40 °C
– niet voorzien van ’n koelkastje, maar krijgen we na geklaagd te hebben over
het feit dat zelfs de kraan met “cold” erop bloedheet water geeft ’n koelbox vol met koelelementen en
ijsblokjes om ons water (en biertjes en wijn…) te koelen. Verder is de tent
zeer comfortabel en koelt het ’s avonds gelukkig lekker af. De geluiden van de
bush houden me ’n poosje wakker, vooral wanneer blijkt dat één van de geluiden
van binnen de tent komt. Toch maar weer in slaap gevallen.
Als ware safari-gangers staan we ’s ochtends vroeg op en
rijden al rond 7 uur het park in. De truc is om bij één van de vele waterholes te gaan staan (ook wanneer er
geen dieren zijn) en maar afwachten wat er langs komt. En dat is heel wat! We
zien het hele arsenaal aan ons voorbij komen en hopen dat de katachtigen morgen
in beeld komen wanneer we van hier dwars door het park naar Okakuejo (het meest
westelijke kamp (zo’n 150 km); het park is 22.000 km² groot!) rijden. De
gravelroads zijn wisselend van kwaliteit en we zijn vandaag dan ook flink door
elkaar geschud.’t Is ’n wonder dat de Suzuki Jimny het volhoudt. (we hebben
echter vanmiddag al kontakt gehad met het verhuurbedrijf omdat de V-snaar flink
giert bij het starten en één van de richtingaanwijzers het niet meer doet.
Misschien wel niet zo gek met meer dan 100.000 km op de teller; we hadden erop
gerekend ’n nieuwer model mee te krijgen….
’s Middags bij het zwembad vallen er 10 druppels regen; de
lokale bevolking hoopt op ’n snel begin
van de regentijd, die volgens verwachting eind van deze maand gaat losbarsten.
Het heeft sinds april niet meer geregend. Wij hopen dat-ie nog even op zich
laat wachten, hoewel ’n beetje afkoeling wel lekker zou zijn!
’s Avonds organiseertr de Bush Camp ’n BBQ en liggen de
springbokken, die we vanochtend nog zagen bij de waterholes te spetteren op het
vuur. The circle of life…..
2 comments:
Hallo, hier ben ik weer.
Wat voor geluid was dat nou in de tent?
Alles weer geregeld met de v snaar.
Het lijkt wel sneeuw bij jullie tent.
Blijf maar lekker genieten, we zien wel weer wanneer er weer een mooi verhaal komt.
Liefs loes
Hi, ziet er weer prachtig uit!! Wat een mooi leven zo zeg. Geniet lekker daar dan genieten wij van de mooie plaatjes!! Marijke
Post a Comment