the little five

De bedoeling is dat de gids van Camp Kipwe ons met z’n “nature drive” naar de ‘desert elephants’ weet te brengen. Woestijn olifanten zijn door kleine aanpassingen (grotere voetzolen in verband met het mulle zand en langere voorpoten om beter langere afstanden te kunne afleggen) aangepast aan het leven in de woestijn. Bovendien zijn het de enige olifanten ter wereld die niet in ’n omheind gebied leven en dus in principe het hele continent over zouden kunnen zwerven. Zo leven hier ook nog echt wilde leeuwen en neushoorns.

Hij had ze – zonder radiotracking ! – snel gevonden, zodat we ze  lang konden blijven volgen en daarna de scenic route terug konden nemen en tijd hadden om te stoppen bij de heksenkringen, Welwitschia’s (planten die alleen in de woestijn van Namibië groeien), boompjes, vogeltjes… Al met al ’n prachtige nature drive! 

Naast de natuur ook tijd voor kultuur. ’s Middags hobbelen we met de Suzuki naar het ‘living museum of the Damara’. Lijkt ’n tikkeltje vreemd – poppetjes kijken – maar de jongelui lijken zeer enthousiast en gedreven om  iets  van hun cultuur over te brengen (en ’n paar  NA$ te verdienen…) Leuke ervaring! Het – overigens niet te drinken – zelf gebrouwde bier bezorgt me later lichte darmprobleempjes, maar ja, weigeren was ook geen optie…..

 

Jammer genoeg moeten we de volgende dag al weer snel na het ontbijt Camp Kipwe verlaten aangezien we ’n rit van 7 uur voor de boeg hebben. Ook nu zijn de wegen erg wisselend van kwaliteit, alleen het laatste stuk langs de kust  bestaat niet uit gravel maar uit zout! Dat rijdt zelfs beter dan de asfalt wegen. Zelfs zo goed dat we met plezier de omrit van 2x 45 km richting Cape Cross maken. Daar huist de grootste zeeleeuwen kolonie ter wereld (soms wel 200.000); de stank en het kabaal zijn dan ook  ongelofelijk….. Wanneer de bezoeker vóór ons in de rij bij de kassa ons waarschuwt voor de stank zegt de dame achter het bureau gevat dat dat vandaag wel mee zal vallen, omdat het zondag is en ze dan allemaal onder de douche gaan. Hihihi…

Daarna zoeven we over het zout richting Swakopmund; ’n grotere overgang na Camp Kipwe is niet mogelijk. De stad heeft veel weg van Noordwijk aan Zee, maar is wel de tweede stad van Namibië. Tijdens de Duitse overheersing gesticht dus veel  Duits aandoende details. Er hangt vaak – en deze zondag ook – ’n zeemist langs de kust. En dus is het ook nog ‘ns ruim 10° kouder dan In Damaraland. We logeren  in hotel Eberwein waar het verkeer bijna door de kamer rijdt. Oh, wat verlangen wij weer  naar de woestijn met de serene rust en de prachtige vergezichten (en het korte broeken weer….) Dinsdag rijden we terug het binnenland in!

Maar eerst doen we op maandag de “living desert tour”; niet op zoek naar de ‘big five’ (olifant,leeuw, luipaard, neushoorn en buffel), maar de ‘little five’ (kameleon, slang, hagedis, spin en schorpioen). De laatste twee lopen we mis, maar de rest  in kombinatie met het schitterende duinlandschap ten zuiden van Swakopmund is spectaculair. Chris, de gids, brengt het op ’n geweldig grappige manier en is zeer ervaren in het vinden van de dieren. Wanneer hij ’n kleine oneffenheid in het zand ziet gaat-ie graven met z’n handen en vindt dan de meest wonderlijke dieren ; ongelofelijk! Bij onderstaande oogje gebruikte hij niet z’n handen; dat slangetje is zeer giftig…..