555

Verschillende luchtvaartmaatschappijen bieden al wifi aan aan boord (zo heb ik ’n keer - met Etihad - vanaf Abu Dhabi tot aan Amsterdam zitten wordfeuden, e-mailen en surfen; de vlucht was om voordat ik er erg in had…) De KLM schrijft op haar website dat ze sinds 2013 met een experiment in één (1!) vliegtuig - op een vloot van 115 toestellen - wifi aanbiedt aan de reizigers…… Dat ’t kan is al lang al duidelijk, of het rendabel is moet blijkbaar nog uitgetest worden. In ieder geval heeft Paul uitgedokterd dat wij stronttoevallig met dat ene bewuste toestel naar Bangkok zullen vliegen. Jippie!

Terwijl we aan boord gaan staat het ook nog eens met een grote sticker aan de buitenkant van het toestel aangekondigd: ”Wi-Fi on board!” Maar ja, je voelt ‘m al aankomen; de bemanning had geen idee waarom we om en wachtwoord vroegen en wist niets van een experiment… Dan maar weer gewoon een paar films plus stevige borrels om in te slapen!

Ondertussen heeft de KLM wel een fortuin gestoken in een nieuw filmpje met veiligheidsinstructies. En - eerlijk is eerlijk- het is een heel leuk filmpje geworden. Er zijn ruim duizend handgemaakte Delfts blauwe tegeltjes voor gebakken; de KLM is trots op haar Nederlandse afkomst! Of de geserveerde hutspot met gehaktballetjes nu zo’n goede manier is om dat te benadrukken betwijfel ik…

In Hua Hin worden we weer warm welkom geheten door Cees en Panjit (we huren dit keer Villa Lisa, het huis naast Villa Chan; ook nu weer ’n schot in de roos!) Ook leuk bij de herkenning is de befaamde Thaise glimlach van het “mango-vrouwtje” op de markt en de 2 bewakers bij het hek van Summerland, die daarbij hun nog steeds zeer incomplete gebitten bloot lachen. Zelfs buurhond Blackie weet – na enig snuffelwerk – weer wie we zijn en gaat kwispelend naar huis. Maar is er weer als de kippen bij wanneer ze ons met pannen en borden hoort rommelen!

Tijdens ons eerste rondje golf – op Majestic Creek – worden de Thaise golftermen weer even opgefrist. Want hoe leuk is het om “tok naam” te kunnen roepen wanneer je golfmaatje z’n bal het water in raust! Hahaha, of liever gezegd “555”, want 5 in het Thais spreek je uit als ‘ha’ en 555 is dus in dit geval geen gironummer , maar de thaise internet-taal voor ‘lachen’ (LOL)! Hij had overigens - ondanks de waterbal - wel 37 punten....

Overigens is het zo’n eerste keer ook wel weer even wennen aan de vochtige warmte; het bevordert m’n spel niet echt. De caddie weet niet dat we nog maar net zijn gearriveerd en kijkt ietwat nors als ik weer een ‘ha’ maak op een par 3; ik ben er blij mee!

Een dreigende onweersbui tijdens de eerste paar holes drijft uiteindelijk de goede kant op; we hopen dat dat één van de laatste stuiptrekkingen is van de regentijd. We weten inmiddels uit ervaring dat dan de luchtvochtigheid ook rap gaat dalen en zodoende krijgt m'n spelniveau ook weer meer pit!  555