Wednesday, November 12

de Osorno!

Maandag...
....begint mistig en grijs, maar we zijn nog maar net begonnen met de reis naar Argentinië of de zon breekt door! En later hebben we dan ook prachtig zicht op de Osorno; haast tot vervelens toe.... De tocht door de Andes is prachtig en op de mooiste dag die je je kunt voorstellen. We stappen zoals gezegd heel wat over van bus op boot op bus op boot, etc. De reis is perfekt geregeld; in Puerto Varas hebben we de koffers ingeleverd en die zien we pas bij aankomst in Bariloche weer terug. Hier nog geen “verdrag van Schengen” en dus veel gedoe bij de chileens en argentijnse grenspost. Maar dat mag de pret niet drukken; de reis is fantastisch, inclusief de condors die we boven de bergen zien rondcirkelen!
Enigzins gegeneerd laten we ons - rond 21.00 uur - als eersten en enigen van de groep medereizgers afzetten bij het bijzondere Llao Llao Hotel; de ligging is spectaculair en het hotel z’n 5 sterren dubbel en dwars waard. Het is er razend druk (het stikt hier van de Amerikanen, we kunnen dan ook maar ternauwernood nog een hapje eten in één van de 5 (!) restaurants.... De volgende morgen,

dinsdag...
....ontbijten we met het allermooiste (!!) uitzicht (zie foto) van de afgelopen 49 à 50 jaar en vertrekken daarna met de geleende mountainbikes naar de Cerro Campanario, waar we met een stoeltjeslift naar een zomogelijk nog mooier uitzicht gaan (rondom meren en bergen; de foto’s geven wellicht een indruk).
Het omritje terug naar het hotel leek zo leuk op de kaart, maar blijkt uiteindelijk veel langer en bergachtiger dan geplanned...Afijn, we hebben het weer overleefd en laten ons op het terras van het hotel verwennen met een heerlijke lunch. Bezoeken later Bariloche voor bankzaken en boodschappen , maar zijn niet erg onder de indruk van dit “Zwitserse dorp in Argentinië”.
’s Avonds met de smaak van de prachtige “kussen-bonbons” nog in de mond vallen we na alle inspanning van vandaag als een blok in slaap. We zijn alweer 2 weken op pad....

Woensdag
Zelfs de niet-golfers zullen begrijpen dat het in een omgeving als dit met een strakblauwe lucht, heerlijke temperatuur en windstille omstandigheden een feest is om te mogen golfen. Er ligt een prachtige baan om het hotel heen, met de inmiddels bekende vergezichten. Er verdwijnen ’n paar ballen in het meer, maar gelukkig staan er ballenverkopers op de juiste plek. Na al dat geklauter is het heerlijk poedelen in het warme water van het zwembad dat lijkt door te lopen in het Lago Huapi.
Morgenmiddag vliegen we (bijna 2 uur) verder naar El Calafate, maar kunnen nog tot half twee genieten van dit heerlijke hotel!

1 comment:

Anonymous said...

De foto's waren al heel mooi die ik gezien heb, maar met een blauwe lucht geeft het toch weer een prachtig plaatje. Het is dat het verweg is anders was ik misschien nog langs gekomen.
groetjes Loes.