Einde weblog...?

Woensdag en donderdag...
... verblijven we in Ushuaia, de meest zuidelijke stad van de wereld, en daar gaan ze erg prat op!Je hebt er bijvoorbeeld het zuidelijkste postkantoor, en jawel: de meest zuidelijke golfbaan. Als we - nadat we 18 holes gelopen hebben - de gehuurde stokken weer terugbrengen krijgen we allebei een op naam gesteld certificaat om te bewijzen dat we daar daadwerkelijk gespeeld hebben.... (op de boot hebben we ook al een diploma ontvangen, omdat we Cape Horn bereikt hebben) Na afloop drinken we ’n Cape Horn biertje in de zon en schuiven 2 samenreizende echtparen (ook Tico), die we op de boot ontmoet hebben, aan en praten we gezellig over golf....(leden van de Kennemmer en Anderstein; sjiek gezelschap dus...!)
Aan het einde van ‘Ruta 3’ (die vanaf hier als Pan-American Highway na bijna 18.000 km eindigt in Alaska) ligt het Tierra del Fuego NP; na al het moois van de afgelopen weken lijkt dit minder spectaculair, maar wel leuk om ’n paar korte wandelingen (bv naar beverdammen) te maken.

De daarop volgende nacht kwam er bijna een abrupt einde aan deze weblog: tijdens de landing op de ‘domestic airport’ probeerde de piloot eerst dwars door een knetterende onweersstorm te landen, maar besloot plosteling (godzijdank!) om uit te wijken naar het internationale vliegveld aan de andere kant van de stad. Na al deze turbulenties uiteindelijk om 03.00 am aangekomen in het hotel...Kort nachtje.

Vrijdag...
...-ochtend de buurt verkend, op zoek naar een wasserij en ’s middags met chauffeur en gids alle highlights van de stad bezocht. Leuke rit naar wijken als ‘la Boca’, ‘Palermo’, het Plaza de Mayo, en ’n goede indruk gekregen van de stad. Gisteren was het naar verluid erg warm in de stad (40 C, vandaar de ontlading ’s nachts), vandaag nog wel licht wisselvallig, maar een stuk prettiger qua temperatuur.
Een dag later bezoeken we eerst het bijzondere kerkhof van Recoleta (waar Evita begraven ligt) en gaan we te voet de leuke wijken af, winkelen wat en lunchen aan het water in Puerto Madero.
Het is weer wat benauwd en rond half zes breekt er een enorme tropische onweersbui los. Iedereen die buiten de kunstmarkt bezoekt vlucht het design-shopping-centre in, maar het duurt niet lang tot het water binnenkomt en de trappen afstroomt als ware het de watervallen van Iguazú! De parapluutjes die we vorig jaar in China kochten komen nu weer goed van pas, maar we houden de voeten niet droog....
Wachten nu in het hotel tot het droog wordt en zullen dan een “Hard Rock Café” aan ons lijstje gaan toevoegen.